Queen Elizabeth
Drugim liniowcem zamówionym przez nowo linie Cunard White Star Line była Queen Elizabeth. Jednostka powstawała według zupełnie innego projektu niż wcześniejszy statek i znacząco się od niego różniła. Początkowo podobnie jak w przypadku Queen Mary, nazwa liniowca ukryta była pod oznaczeniem Hull 552.
Stępkę pod statek położono 4 grudnia 1936 roku, a wodowanie miało miejsce 27 września 1938 roku. Wówczas transatlantyk otrzymał nazwę Queen Elizabeth. Liniowiec miał wyporność 83 000 ton i długość 314 m. Napęd stanowiły turbiny parowe o mocy 160 000 KM. Na pokładzie znalazło się miejsce dla 2283 pasażerów i ponad 1000 członków załogi.
Prace wykończeniowe przedłużały się i według wstępnych planów Queen Elizabeth miała wejść do służby po 1940 roku. Niestety wybuch wojny zastał częściowo wykończony statek w doku. Jednostka miała prawie całe wyposażenie, ale stocznia nie była w stanie ukończyć statku ze względu na przeniesienie ludzi i sprzętu do pracy nad okrętami wojennymi.
Stojący w doku liniowiec nie tylko był łatwym łupem dla niemieckiego lotnictwa, ale również zabierał sporo miejsca, zwłaszcza, że suchy dok w którym wykańczano statek był jedynym w którym mieściły się pancerniki typu King George V.
29 grudnia 1939 roku przeprowadzono testy silników, a następnie rozpoczęto przygotowania do wypłynięcia. Wszystkie prace prowadzone były w tajemnicy, w obawie przed niemieckim atakiem lub sabotażem (zatopienie statku w stoczni byłoby olbrzymim problemem).
Rejs rozpoczął się 3 marca 1940 roku. Nieprzetestowany statek obsadzony był szczątkową załogą, która miała doprowadzić go do Nowego Jorku. Ryzykowna wyprawa zakończyła się szczęśliwie po trwającym 6 dni rejsie. Queen Elizabeth umieszczono przy nabrzeżu obok Queen Mary i Normandie.
Przez kilka kolejnych miesięcy statek pozostawał w porcie, ale w listopadzie podobnie jak inne transatlantyki, podjęto decyzję o jego przebudowie na transportowiec wojska. 13 listopada 1940 roku liniowiec opuścił Nowy Jork i skierował się do Singapuru, gdzie miał przejść przebudowę. Ze względu na niepełne wykończenie wnętrz, przebudowa była bardzo szybka.
Potężny napęd Queen Elizabeth sprawił, że podobnie jak Queen Mary, liniowiec pływał samotnie, bez eskorty. W trakcie II wojny światowej statek operował zarówno na Pacyfiku jak i na Atlantyku, przewożąc łącznie ponad 750 000 żołnierzy i pokonując dystans 800 000 km. Wojenna kariera liniowca była bardzo spokojna.
W 1946 roku Queen Elizabeth zakończyła swoją wojenną służbę i powróciła do Wielkiej Brytanii w celu przebudowy na luksusowy liniowiec, jakim miała być od samego początku. Prace prowadzono w kilku stoczniach i ostatecznie zakończono je 16 października 1946 roku.
Powojenna kariera liniowca nie była jednak zbyt udana. Polityka linii Cunard zabraniała rywalizacji między statkami, w związku z czym Queen Elizabeth pozostawała w cieniu starszej Queen Mary. W latach 50. transatlantyk przeszedł kilka przebudów, w ramach których dodano klimatyzację, a w 1955 roku dodano stabilizatory burtowe, które miały zapobiegać przechyłom w czasie rejsu przez Atlantyk.
Niestety zmniejszająca się ilość pasażerów podróżujących drogą wodną przez Atlantyk sprawiła, że podobnie jak Queen Mary, również Queen Elizabeth została wycofana. W 1969 roku liniowiec trafił do Port Everglades na Florydzie, gdzie planowano przerobić go na atrakcję turystyczną podobną do Queen Mary w Long Beach w Kalifornii.
Niestety pomysł okazał się porażką, ponieważ miejscowe władze uznały, że statek nie spełnia norm przeciwpożarowych i zamknęły go. Utrzymanie jednostki było bardzo drogie, w związku z czym statek musiał zostać sprzedany.
W 1970 roku liniowiec sprzedano do Hong Kongu, gdzie planowano przebudować go na pływający uniwersytet. Jednostka otrzymała wówczas nową nazwę – Seawise University. Koszt przebudowy wyniósł ponad 5 mln funtów i miał się zakończyć pod koniec stycznia 1972 roku. Niestety 9 stycznia doszło na pokładzie do wybuchu pożaru.
Ze względu na prowadzone prace, system przeciwpożarowy nie był uruchomiony, a szczątkowa załoga nie była w stanie poradzić sobie z ogniem. Mimo przybycia jednostek gaśniczych, statek spłonął, a olbrzymie ilości wody użyte do opanowania ognia sprawiły, że liniowiec przewrócił się burtę.
Wstępne oględziny wykazały, że statek nie nadaje się już do remontu i musi zostać zezłomowany. W latach 1974-1975 usunięto część statku wystającą ponad powierzchnię wody. W latach 90. podjęto decyzję o usunięciu reszty statku.
Tak zakończyła się historia Queen Elizabeth. Ostatnim ciekawym epizodem w jej historii był udział w filmie o agencie 007 – Człowiek ze złotym pistoletem w 1974 roku. Na pokładzie przewróconego liniowca umieszczono filmowy sztab dowodzenia MI6.