24 października 1946 roku nad poligonem White Sands Missile Range w White Sands w stanie Nowy Meksyk w USA wykonano pierwsze w historii zdjęcie przedstawiające Ziemię widzianą z Kosmosu. Tego dnia wystrzelono rakietę V-2 z przymocowaną do niej kamerą, która zarejestrowała zdjęcie.
W 1944 roku w USA uruchomiono tzw. Hermes Program. Jego celem było przestudiowanie wiedzy teoretycznej na temat rakiet balistycznych, pozyskanie dodatkowych informacji na ich temat z Europy, w szczególności z Niemiec, gdzie przejmowano kolejne zakłady produkujące rakiety V-2 i zweryfikować potrzeby wojska na tego typu uzbrojenie.
Prace szły powoli aż do 1945 roku, kiedy to aliancka armia dotarła do Peenemünde oraz zaczęła wyłapywać niemieckich naukowców odpowiedzialnych za program rakiet V-2. Dzięki ich wiedzy, oraz dzięki zdobytym elementom rakiet V-2, możliwe było przyśpieszenie prac i przejście do prób pocisków balistycznych. W latach 1944-1954 wystrzelono 58 rakiet różnego typu, z których jedna szczególnie zapisała się w historii.
24 października 1946 roku wystrzelono rakietę V-2 o numerze 13, na której zamontowano kamerę DeVry z filmem 35 mm, która nagrała lot rakiety. Pocisk pozbawiony głowicy wzbił się na wysokość 105 km, czyli nieco ponad linię Kármána (umowną granicę między atmosferą Ziemi a przestrzenią kosmiczną). Wykonane zdjęcie było czarno-białe i przedstawiało fragment Ziemi przykryty chmurami. Następnie rakieta zaczęła opadać i ostatecznie spadła na Ziemię. Sama kamera nie przetrwała lądowania, ale znajdujący się w niej film udało się odzyskać.
Warto w tym miejscu dodać, że nie był to pierwszy kosmiczny lot rakiety V-2. 20 czerwca 1944 roku z poligonu Peenemünde Niemcy wystrzelili rakietę MW 18014 na wysokość 176 km. Podczas kolejnego lotu w ramach tej samej serii prób rakieta V-2 osiągnęła pułap 189 km.
Rakiety V-2 były pierwszymi w historii pociskami balistycznymi. Wykorzystywano je od września 1944 roku do 27 marca 1945 roku. Miały one 14,26 m długości i masę startową 12828-13000 kg. Napęd stanowił silnik jednostopniowy na paliwo ciekłe, zapewniający ciąg 25 200 kG i prędkość maksymalną 2900-5500 km/h. Maksymalna masa głowicy bojowej wynosiły do 975 kg, a celność trafienia od 6400 m do 1600 m w ostatnich wersjach. W toku działań wojennych odpalono około 5500 rakiet V-2, z których około 70% trafiło w swoje cele. Na bazie doświadczenia niemieckiej armii i naukowców z prac nad V-2 wykorzystano do budowy pierwszych rakiet balistycznych na świecie – zarówno w USA jak i w ZSRR.
