Charakterystyczne zdjęcie niewysokiego mężczyzny z cygarem i wyjątkowo wysokim cylindrze, stojącego przed olbrzymią szpulą łańcucha okrętowego widział chyba każdy, kto chociaż trochę interesował się historią. Postacią na tym zdjęciu jest Isambard Kingdom Brunel, prawdopodobnie najsłynniejszy, a już na pewno najważniejszy brytyjski inżynier.
Isambard Kingdom Brunel urodził się 9 kwietnia 1806 roku w Portsmouth. Jego ojcem był francuski inżynier, działający w Wielkiej Brytanii, Sir Marc Isambard Brunel, a matką była Sophia Kingdom. Ich syn otrzymał imię po ojcu i matce. Miał dwie starsze siostry – Sophia i Emma. Już od najmłodszych lat jego ojciec wpajał mu wiedzę na temat inżynierii i konstrukcji, którą młody Brunel z wielką chęcią zdobywał.
W wieku 14 lat Isambard Brunel został wysłany do Francji, gdzie kontynuował naukę inżynierii. Do Wielkiej Brytanii wrócił w 1822 roku. Mimo młodego wieku wyróżniał się na tle rówieśników spostrzegawczością, pomysłowością i umiejętnościami w zakresie inżynierii. W związku z tym, razem z swoim ojcem rozpoczął pracę nad budową tunelu pod Tamizą w Londynie. Było to bardzo niebezpieczne przedsięwzięcie, ale zbudowany wielkim kosztem tunel ukończono w 1869 roku, 10 lat po śmierci Brunela i 20 lat po śmierci jego ojca. Obecnie tunel cały czas pozostaje w użyciu jako część londyńskiego metra.
W 1831 roku Brunel rozpoczął prace nad mostem Clifton Suspension Bridge, ale budowy przeprawy nie zakończono przed śmiercią inżyniera w 1859 roku. W związku z wprowadzanymi na różnych etapach prac zmianami, projekt zmienił się tak mocno, że z oryginalnych planów Brunela niewiele wykorzystano, tym samym chociaż most przypisuje się Brunelowi, nie był on ostatecznie jego twórcą.
W 1833 roku młody, zaledwie 27-letni inżynier rozpoczął swój największy projekt. Była to budowa linii kolejowej Great Western Railway. Brunel był jej głównym inżynierem i twórcą większości mostów, wiaduktów, tuneli, a nawet dworców i budynków pomocniczych (np. Royal Hotel w Bath). Linia biegła z Londynu do Bristolu, a później została przedłużona do Exeter.
Isambard osobiście sprawdził całą trasę, którą linia miała przebiegać, wybierając miejsca pod budowę mostów, wiaduktów i tuneli. Również za jego namową zmieniono rozstaw szyn na tzw. szeroki, wynoszący 2140 mm (później powrócono do standardowego rozstawu). Była to kontrowersyjna decyzja, podyktowana chęcią zapewnienia pasażerom większego komfortu i szybkości poruszającym się pociągom. Brunel podjął również decyzję o poprowadzeniu linii przez Marlborough Downs, czyli rejon, w którym nie było zbyt wielu większych miast, ale z drugiej strony był to teren lepiej nadający się do budowy linii kolejowej i jej dalszej rozbudowy.
Od początku Brunel miał ambitny plan stworzenia linii, pozwalającej pasażerom na podróż z Londynu do Nowego Jorku dosłownie na podstawie jednego biletu kupionego w stolicy Wielkiej Brytanii. Pasażerowie mieli podróżować pociągiem aż do Neyland, a tam mieli przesiąść się na statek, którym popłynęliby do USA. To właśnie podczas budowy tej linii kolejowej, Brunel zbudował liczne mosty i tunele, które stały się jego wizytówką. Ponadto inżynier zaprojektował stację kolejową London Peddington, otwartą w 1854 roku.
Najważniejszymi mostami zbudowanymi przez niego podczas prac nad trasą Great Western Railway, lub równolegle z tymi pracami były Royal Albert Bridge, Somerset Bridge, Maidenhead Railway Bridge oraz Three Bridges. Ponadto zbudował m.in. będący częścią Great Western Railway Box Tunel, będący w swoim czasie najdłuższym tunelem kolejowym na świecie.
Zwieńczeniem prac nad linią kolejową Great Western Railway była budowa trzech parowców dla linii Great Western SteamShip Company, które miały przewozić pasażerów z Wielkiej Brytanii do USA oraz Australii i Nowej Zelandii. Był to Great Western, Great Britain i Great Eastern. Pierwszy z nich był pierwszym parowcem, który pokonał Atlantyk przy użyciu napędu parowego. Great Britain był pierwszym udanym parowcem z śrubą napędową, a Great Eastern był największym XIX-wiecznym statkiem.
Brunel podejmował się wielu wyzwań w zakresie inżynierii i budownictwa. Nie wszystkie jego projekty były udane, ale bez wątpienia zdobywał dzięki nim duże doświadczenie. Z ciekawszych, zrealizowanych przez niego projektów była budowa modułowego szpitala Renkioi w 1854 roku. Szpital powstał z myślą o leczeniu rannych żołnierzy podczas Wojny Krymskiej. Zbudowano go w Wielkiej Brytanii i w częściach przetransportowano do Turcji.
Niestety będący wielkim palaczem Isambard Brunel zmarł w wieku 53 lat 15 września 1859 roku w Londynie z powodu udaru, którego doznał 5 września. Tym samym nie dane mu było ujrzeć końca prac nad wieloma z jego projektów. Brunel zapisał się w historii Wielkiej Brytanii pod wieloma względami. Jego projekty inżynieryjne całkowicie zmieniły sposób podróżowania po wyspach brytyjskich. Część z nich pozostaje w użyciu do dnia dzisiejszego. Tym co również wyróżniało Brunela, był jego styl ubierania. Brunel nie był zbyt wysoki, nawet jak na tamte lata, ponieważ miał 152 cm wzrostu. Miał z tego powodu kompleksy, więc rekompensował je wysokim cylindrem. Śmiało można jednak powiedzieć, że Brunel może nie był wysoki, ale był tytanem inżynierii.
