Gdy 17 grudnia 1903 roku Wilbur Wright dokonał niemożliwego i po raz pierwszy wzbił się w powietrze, urzeczywistniły się marzenia ludzi o lataniu. 73 lata później kapitan Eldon W. Joersz i major Goerge T. Morgan zasiedli za sterami samolotu, który ani trochę nie przypominał drewnianego dwupłatowca braci Wright. 28 lipca 1976 roku pilotowany przez nich samolot ustanowił rekord prędkości w powietrzu i podobnie jak wielu innych śmiałków, zapisali się oni na kartach historii.
Skromne początki
Ludzie marzyli o lataniu od niepamiętnych czasów. Obserwując ptaki kolejni wizjonerzy próbowali poczuć tę samą wolność i wzbić się w powietrze. Wielu z nich zapłaciło najwyższą cenę za swoje marzenia, inni nie osiągnęli nic, ale kilku się udało. Wszystko zmieniło się w 1903 roku za sprawą braci Wright.
Mimo przeciwności losu, wątpliwości i strachu przed nieznanym, zaryzykowali i w wietrzny dzień w Kitty Hawk w Karolinie Północnej ich samolot noszący nazwę Flyer wzbił się w powietrze. Bracia wykonali tego dnia 4 loty, z których najdłuższy trwał zaledwie minutę. Ten dzień zmienił jednak świat. Bracia nie tylko wzbili się w powietrze ale również ustanowili pierwszy w historii rekord prędkości w powietrzu.
Ich samolot leciał z prędkością około 11 km/h. Dzisiaj prędkość ta nie robi żadnego wrażenia (w 2009 roku Usain Bolt ustanawiając rekord prędkości w biegu, osiągnął prędkość około 38 km/h) ale wówczas, była czymś niesamowitym.
Samolot braci Wright różnił się od konstrukcji, jakie powstawały wcześniej (i nie latały) oraz od maszyn jakie powstawały później. Flyer miał rozpiętość 12,3 m i napędzany był silnikiem o mocy 12 KM. Podczas prób pokonał odległość kilkudziesięciu metrów.
Po czwartym locie maszyna rozbiła się i nie nadawała się do dalszych prób. Bracia zebrali więc wszystko co z niej zostało i wrócili do swojego warsztatu, gdzie rozpoczęli prace nad kolejnym samolotem. Podczas prób w Kitty Hawk zdobyli bardzo dużo doświadczenia, dzięki czemu mogli udoskonalić swoją konstrukcję. Dostępne wówczas technologie były jednak bardzo prymitywne, w związku z czym ich maszyna nie była zbyt dobra. W kolejnych latach wykonali oni kilka lotów i stworzyli podstawy pod konstrukcję kolejnych samolotów.
Wyczyn braci Wright zainspirował konstruktorów z całego świata. Zaczęli oni kopiować rozwiązania amerykanów, udoskonalając je i przerabiając. Pionierzy lotnictwa byli samoukami, nikt nie mógł im pomóc, ponieważ ludzie sami nie do końca rozumieli fenomen latania. Mimo to ryzykowali i podejmowali kolejne próby wzbicia się w powietrze, a gdy już się im udawało, zaczynali bić kolejne rekordy i pokonywali kolejne bariery.
Czas pionierów
Samolot dawał wolność i szanse na przekraczanie barier. Wszyscy chcieli latać dalej, wyżej i szybciej. W 1911 roku Léon Morane lecący samolotem Blériot pokonał kolejną, magiczną wręcz barierę. Jego samolot osiągnął prędkość ponad 100 km/h (106,5 km/h). Morane był pionierem lotnictwa, który przyczynił się znacząco do rozwoju samolotów we Francji. Niestety wyczyny ówczesnych pilotów przyćmiewał fakt, że prędkości jakie osiągali, już dawno przekraczały samochody. W związku z tym, musiało minąć wiele lat zanim samoloty przejęły pałeczkę pierwszeństwa.
Sytuacja zaczęła się zmieniać w 1913 roku, kiedy Maurice Prévost lecący samolotem Deperdussin Monocoque pokonał kolejną barierę prędkości, lecąc z szybkością 203,8 km/h. Tym samym samoloty zaczęły dorównywać prędkością samochodom, które w tym czasie mogły osiągać prędkości nieco ponad 200 km/h.
Należy oczywiście pamiętać, że były to osiągi specjalnie przygotowanych samochodów, które służyły tylko do bicia kolejnych rekordów. Podobnie wyglądała sprawa samolotów, z tą tylko różnicą, że wysokie prędkości samolotów szybko się rozprzestrzeniały, natomiast samochodów nie.
Monocoque powstał w 1911 roku. Samolot miał konstrukcję drewnianą i był kryty płótnem. Był jednym z lepszych samolotów swoich czasów. Wyposażono go w silnik o mocy 160 KM, dzięki czemu mógł osiągać wysokie prędkości. Po raz pierwszy rekord prędkości maszyna ustanowiła 29 lutego 1912 roku, lecąc z prędkością 162,4 km/h. W kolejnych latach samolot 6-krotnie ustanawiał kolejne rekordy, aż do 29 września 1913 roku, kiedy przekroczył 200 km/h.