Antonow An-2 to wyjątkowa maszyna. Mimo wieku i zakończenia produkcji, samoloty tego typu cały czas są w eksploatacji, a próby stworzenia ich następcy kończą się niepowodzeniem. Samoloty te posłużyły też do zbudowania wielu oryginalnych i nietypowych prototypów. Jednym z nich są ekranoplany oznaczone jako An-2E.
Powstały prawdopodobnie 4 niezależne projekty ekranoplanu opartego o kadłub bądź nawet o kadłub wraz z skrzydłami An-2. Dwa z nich pozostały w formie makiet, a dwa doprowadziły do powstania pełnowymiarowych maszyn. Prawdopodobnie nigdy ich jednak nie oblatano i nie przetestowano.
An-2E (fot. Wikimedia Commons)
Pierwszy projekt powstał w latach 70. w TsLST, instytucie zajmującym się projektowaniem m.in. maszyn ratowniczych. Samolot miał wyjątkową konstrukcję trójpłatowca. Oprócz standardowych skrzydeł, pomiędzy nimi dodano trzeci płat, który miał pozwolić na wykorzystanie efektu przypowierzchniowego. Nic więcej o samym samolocie oznaczonym jako An-2E (RA-2366K) nie wiadomo. Samolot przetrwał do przynajmniej 2006 roku, ponieważ z tego roku pochodzi ostatnie znane zdjęcie maszyny. Prawdopodobnie nigdy nie przeprowadzono prób samolotu.
W latach 80. powstały dwa kolejne projekty, tym razem przygotowane przez studentów z SKB MAI i oznaczone jako Grach-2 i Grach-3. Samoloty posiadały tylko jeden, szeroki płat i różniły się oprócz samej konstrukcji skrzydła, również statecznikiem – pierwszy z nich miał statecznik w formie litery T, drugi posiadał jedynie statecznik pionowy.
An-2E (fot. Wikimedia Commons)
Szeroki płat miał nie tylko pozwolić na wykorzystanie efektu przypowierzchniowego, ale również ułatwić rozpylanie chemikaliów, ponieważ według założeń, samoloty te miały być wykorzystywane w rolnictwie. Samoloty nigdy nie zostały zbudowano. Istniały tylko niewielkie makiety.
Najciekawszym projektem była maszyna zaprezentowana w 2003 roku i oznaczona również jako An-2E. Samolot posiadał numer rejestracyjny EA-00078, co pozwoliło na prześledzenie historii bazowego An-2, który został wykorzystany do przebudowy. Był to polskiej produkcji samolot An-2R (rolniczy).
Maszyna otrzymała duże, szerokie skrzydło zamiast oryginalnych skrzydeł, dzięki czemu przypominała projekty studentów SKB MAI. Zachowano oryginalny silnik Ash-62IR, który miał być docelowo zamieniony na silnik diesla, prawdopodobnie o mocy 580 KM, oraz oryginalne kołowe podwozie. Według dostępnych informacji, produkcyjny wariant miał posiadać pływaki. Maszyna miała również służyć do oprysków. Zakładano, że prędkość minimalna będzie wynosić 50 km/h a maksymalna 200 km/h. Szeroki płat skrzydła miał również zapewniać większy obszar oprysku i możliwość zabrania większej ilości chemikaliów.
An-2E (fot. Alan Wilson/Wikimedia Commons)
Projekt zyskał pewne zainteresowanie, którego skutkiem były podobno pytania od około 8 firm i podmiotów chcących nabyć gotowe maszyny. Nigdy jednak ten An-2E nie wzbił się w powietrze ani nie został przetestowany. Zaprezentowano go na wystawie MAKS kilka razy, a następnie częściowo rozebrano. Zdjęcia z 2012 roku pokazują kadłub samolotu z odciętym statecznikiem i usuniętym skrzydłem.
Projekty ekranoplanów opartych na konstrukcji An-2 nigdy nie zostały zrealizowano. Wszystkie informacje o ich osiągach. bardzo skąpe i oparte na teoretycznych wyliczeniach, a nie praktycznych próbach. Nie wiadomo więc, czy samoloty te mogłyby w ogóle latać.
