Latarnia morska Ruhnu

Na niewielkiej estońskiej wysepce Ruhnu, w Zatoce Ryskiej mieszka oficjalnie jedynie 55 osób. Odcięta od świata wyspa posiada jednak własne lotnisko, przystań promową, niewielki hotel, kościół i jedyną w swoim rodzaju, 37-metrową latarnię morską z 1877 roku.

Wyspa Ruhnu ma powierzchnię zaledwie 11,9 km² i znajduje się dosłownie na środku Zatoki Ryskiej. W przeszłości należała ona do Imperium Rosyjskiego, a po I wojnie światowej jej mieszkańcy podjęli decyzję o przyłączeniu się do Estonii. W trakcie II wojny światowej wyspa przechodziła z rąk do rąk i okupowana była zarówno przez Rosjan jak i Niemców. Obecnie jest najmniejszą gminą Estonii.

W szczytowym okresie na wyspie mieszkało około 400 osób, jednak w ostatnich latach liczba stałych mieszkańców spadła do zaledwie 55 osób (dane z 2011 roku). W okresie radzieckiej okupacji, na wyspie stacjonował niewielki garnizon, który dodatkowo zwiększał liczbę mieszkańców.

Mimo niewielkich rozmiarów, na wyspie znajduje się jedno miasteczko, w którym funkcjonuje niewielki hotel, sklep i restauracja, a przeglądając opisy np. na mapach Google, znaleźć możemy również… klub nocny (ciężko powiedzieć, czy to prawdziwy klub nocny, ponieważ zdjęcia drewnianej stodoły, w której się mieści, nijak mają się do sugerowanej funkcji obiektu). Dodatkowo na wyspie funkcjonuje niewielkie lotnisko oraz przystań promowa i jachtowa, które zapewniają stałe i regularne połączenie z stałym lądem.

Największymi atrakcjami wyspy są kościół oraz, zbudowana w 1877 roku stalowa latarnia morska. Jest to prawdopodobnie czwarta latarnia morska, zbudowana na wyspie (poprzednie powstały w 1646, 1757 i 1820 roku). Co ciekawe, zaprojektowano ją we Francji w 1875 roku, w zakładach Forges et Chantiers de la Méditerranée. Można spotkać się z informacjami, że za jej projekt odpowiadał sam Gustaw Eiffel, jednak nie ma na to żadnych dowodów.

Latarnia wyróżnia się oryginalną konstrukcją, składającą się z centralnej wieży, w której umieszczone są schody prowadzące na szczyt, oraz czterech kolumn wspierających. Konstrukcja ma 37 m wysokości, a zainstalowana latarnia ma zasięg 22 km. Początkowo pomalowano ją na szaro, z czerwonym dachem, ale obecnie ma kolor rdzawy.

Zabudowania wokół latarni zostały poważnie uszkodzone podczas I wojny światowej i odbudowano je w 1937 roku. Od tego czasu obiekt cały czas pozostaje w użyciu. Dodatkowo w okresie letnim możliwe jest zwiedzenie latarni. Warto jednak pamiętać, że ze względu na położenie wyspy Ruhnu, lepiej odpowiednio zaplanować wycieczkę, łącznie z noclegiem na wyspie.