Zbudowany w 1874 roku bark James Craig to jeden z ostatnich tego typu statków, jaki przetrwał do naszych czasów. Niegdyś takie żaglowce były podstawą handlu międzynarodowego, jednak na przełomie XIX i XX wieku ich miejsce zajęły parowce.
James Craig został zwodowany 18 lutego 1874 roku w stoczni Bartram, Haswell & Co. w Sunderland w Wielkiej Brytanii. Koszt budowy wyniósł 11 375 funtów (współcześnie około 1 124 000 funtów). Statek początkowo nosił nazwę Clan Macleod, którą w 1905 roku zmieniono na James Craig.
Bark miał 70 m długości i mógł przewozić 1100 ton ładunku. 21 żagli zapewniało prędkość maksymalną 14 węzłów. Załoga liczyła 16 marynarzy. W swój pierwszy rejs jednostka wyszła w kwietniu 1874 roku i popłynęła do Peru. W ciągu 26 lat, żaglowiec 23 razy przepłynął obok przylądka Horn, operując z portów w Wielkiej Brytanii.
Od 1905 roku do 1911 roku żaglowiec pływał między Nową Zelandią a Australią. Ze względu na rosnącą popularność statków z napędem parowym, w 1911 roku James Craig został przeklasyfikowany na hulk. W tej roli wykorzystywano go do 1918 roku, po czym wycofano go z eksploatacji. W latach 1925-1932 jego kadłub wykorzystywano jako magazyn węgla. W międzyczasie jednostka wielokrotnie zmieniała właściciela.
W 1932 roku żaglowiec zacumowany był w Recherche Bay na Tasmanii, gdzie zatonął, gdy jeden z lokalnych rybaków uszkodził jego kadłub. Wrak żaglowca został ponownie odnaleziony w 1972 roku przez grupę ochotników, którzy zamierzali go odrestaurować. Ze względu na jego dobry stan, kadłub podniesiono z dna w 1981 roku i przeholowano do Sydney.
Proces odbudowy żaglowca trwał aż do 1997 roku, kiedy to jednostka została ponownie zwodowana. W 2001 roku James Craig odzyskał ostatecznie swój pierwotny wygląd. Od tego czasu statek wykorzystywany jest jako statek-muzeum i pozostaje w eksploatacji odbywając regularne rejsy wycieczkowe, zabierając na pokład nawet 80 pasażerów. Jednostka cumuje przy Darling Harbour w Sydney, a jej załogę stanowią ochotnicy z Sydney Heritage Fleet. Co istotne, jednostka jest obsługiwana według tradycyjnych, XIX wiecznych zasad.
