Na wyspie Atka, będącej częścią Aleutów, znajduje się zapomniany wrak amerykańskiego bombowca Consolidated B-24D Liberator, który rozbił się 9 grudnia 1942 roku podczas przymusowego lądowania w przygodnym terenie. Wrak z czasem stał się lokalną atrakcją turystyczną.
Wyspa Atka jest największą z Wysp Andrejanowa, będących częścią archipelagu Aleutów i może poszczycić się powierzchnią 1048 km². Na wyspie znajduje się niewielkie lotnisko, urząd pocztowy i kilka domów, tworzących miasteczko liczące około… 100 mieszkańców. Wyspa może poszczycić się dwiema „atrakcjami” – czynnym wulkanem Korovin o wysokości 1533 m oraz zapomnianym wrakiem bombowca Consolidated B-24D Liberator z czasów II wojny światowej.
Bombowiec rozbił się na wyspie 9 grudnia 1942 roku podczas lądowania w przygodnym terenie. Maszyna wykonywała misję rozpoznania pogodowego, ale z powodu złej pogody nie mogła wylądować na żadnym z okolicznych lotnisk. W związku z tym dowodzący maszyna generał brygady William E. Lynd postanowił wylądować na wyspie Atka.
Mimo trudnych warunków maszyna znalazła się na ziemi w całkiem niezłym stanie (chociaż przełamała się na dwie części), a załoga doznała tylko lekkich obrażeń – generał Lynd, który odniósł największe obrażenia, miał złamany obojczyk. Załoga przeczekała noc we wraku, a następnego dnia została wypatrzona przez załogę innego bombowca B-24, który zrzucił zaopatrzenie i oznaczył miejsce katastrofy.
Tego samego dnia przyleciała łódź latająca PBY Catalina, która wylądowała niedaleko brzegu, kilkaset metrów od miejsca wypadku. Niestety maszyna była zbyt ciężka, aby zabrać całą załogę i wystartować, w związku z czym ściągnięto na pomoc niszczyciel US Navy, który zabrał załogę.
Wrak bombowca pozostawiono własnemu losowi, ponieważ znajdował się bardzo daleko od jakichkolwiek baz lub osad ludzkich. Dopiero w latach 70. usunięto z niego uzbrojenie. Obecnie maszyna jest już w kiepskim stanie,a cała farba i oznaczenia zostały zdarte przez silny wiatr wiejący w tym rejonie.
Warto dodać, że ten konkretny B-24 został wyprodukowany w 1941 roku, a do służby wszedł 9 stycznia 1942 roku. W ciągu roku wykonał zaledwie 18 misji bojowych. Obecnie jest to jeden z 8 znanych wraków B-24 na świecie i jeden z ostatnich egzemplarzy modelu B-24D.
