Znajdujące się na wyspie Vágar będącej częścią archipelagu Wysp Owczych jezioro Sørvágsvatn jest największym zbiornikiem wodnym archipelagu. Ze względu na swoje położenie, znajduje się około 40 m nad poziomem morza z którym łączy się wodospadem.
Wyspa Vágar jest trzecią co do wielkości wyspą Archipelagu Wysp Owczych i ma powierzchnię 177,16 km². Zamieszkuje ją około 3270 osób (dane z 2018 roku). Na wyspie znajduje się jedyne lotnisko w całym archipelagu – Vágar Lufthavn (pol. Port Lotniczy Vágar) oraz dwa największe jeziora Wysp Owczych – Sørvágsvatn i Fjallavatn.
Jezioro Sørvágsvatn ma powierzchnię 3.56 km², czyli ponad trzy razy więcej od jeziora Fjallavatn. Jego średnia głębokość wynosi 27,5 m, a maksymalna 59 m. Jezioro znajduje się tuż przy brzegu wyspy, około 40 metrów nad poziomem morza, z którym łączy się niewielkim wodospadem Bøsdalafossur. Ze względu na swoje położenie, zwłaszcza z powietrza prezentuje się niesamowicie.
Oficjalna nazwa jeziora to Sørvágsvatn i prawdopodobnie pochodzi od wioski Sørvágur, znajdującej się na zachodzie wyspy. Miasteczko liczy zaledwie 1030 mieszkańców (dane z 2017 roku). Pierwsze osady założone w tym miejscu przez wikingów zaczęły powstawać na przełomie IX i X wieku. W 1886 roku w miasteczku zbudowano kościół, który przetrwał do naszych czasów.
Jezioro znane jest również pod nazwą Leitisvatn, nadaną mu przez mieszkańców miasteczka Miðvágur. Nazwa ma pochodzić od nazwy terenów otaczających jezioro – Leiti.
Między miasteczkiem Sørvágur a jeziorem znajduje się jedyne lotnisko na Wyspach Owczych – Vágar Lufthavn. Zbudowano je podczas II wojny światowej, kiedy archipelag został przejęty przez Wielką Brytanię w ramach Operacji Valentine. Celem operacji było zajęcie duńskich i norweskich wysp na Atlantyku, które po kapitulacji Danii i Norwegii w 1940 roku mogły zostać zajęte przez Niemców.
Lotnisko i okoliczne tereny zostały objęte ścisłą tajemnicą, ponieważ dzięki swojemu położeniu było niewidoczne dla statków i okrętów przepływających w pobliżu wyspy. Po zakończeniu wojny bazę opuszczono i pozostawiono własnemu losowi do 1963 roku. Starą bazę odbudowano wówczas i zamieniono w cywilny port lotniczy funkcjonujący do dnia dzisiejszego.
Obecnie dysponujące pasem o długości 1800 m lotnisko jest bazą linii lotniczych Atlantic Airways, wykorzystujących trzy samoloty – dwa Airbusy A319-100 i jednego A320-200. Wprowadzenie tych maszyn do eksploatacji wymusiło znaczące rozbudowanie lotniska i wydłużenie pasu startowego.
