Amerykańska flota nie wykorzystywała zbyt wielu żaglowych okrętów liniowych, skupiając się głównie na mniejszych jednostkach, zwłaszcza fregatach. Największym amerykańskim okrętem tej klasy był USS Pennsylvania, który wszedł do służby w 1837 roku.

Na początku XIX wieku amerykańska flota wykorzystywała głównie fregaty i pojedyncze okręty liniowe pochodzące z różnych źródeł. W 1816 roku Kongres podjął decyzję o zamówieniu 9 nowych okrętów liniowych uzbrojonych w ponad 74 działa. Dzięki temu amerykańska flota miała zostać znacząco wzmocniona.

Niestety z powodu problemów finansowych ostatecznie ukończono tylko kilka jednostek i to z znacznym opóźnieniem. W praktyce okręty te weszły do służby zbyt późno, przez co od początku były przestarzałe i ustępowały nowszym, mniejszym okrętom oraz swoim odpowiednikom w brytyjskiej lub francuskiej flocie.

USS Pennsylvania
USS Pennsylvania

Największym z zbudowanych okrętów był USS Pennsylvania zaprojektowany przez Samuela Humphriesa. Stępkę pod jednostkę położono we wrześniu 1821 roku, jednak wodowanie miało miejsce dopiero 18 lipca 1837 roku. Okręt miał 64 m długości i wyporność około 3200 ton. Uzbrojenie miało składać się z 120 dział (rozważano nawet umieszczenie 136 dział) na 3 głównych pokładach i jednym dodatkowym. Tym samym okręt miał być jednym z niewielu zbudowanych w historii czterorzędowych okrętów liniowych. Załoga w pełnym składzie miała liczyć 1100 oficerów i marynarzy.

29 listopada 1837 roku USS Pennsylvania weszła do służby, ale jeszcze bez uzbrojenia. Budowa okrętu pochłonęła do tego czasu 687 tys. dolarów (współcześnie około 17,8 mln dolarów) – kwota ta nie zawierała uzbrojenia. Ostatecznie, 3 grudnia okręt otrzymał swoje uzbrojenie składające się z… 34 dział. Następnie okręt popłynął do Norfolk w celu pokrycia kadłuba miedzią.

USS Pennsylvania
USS Pennsylvania

Przez kolejne lata okręt pozostawał w służbie, jednak jego eksploatacja była bardzo ograniczona. W 1842 roku okręt przekształcono w tzw. receiving ship, czyli okręt na który trafiali marynarze przed rozmieszczeniem ich na właściwych jednostkach. Według dokumentów z 1846 roku USS Pennsylvania miała na swoim uzbrojeniu 105 dział – na najniższym pokładzie znajdowały się 4 działa ośmiocalowe (203 mm) i 28 32-funtowych, na środkowym pokładzie znalazły się kolejne 4 działa ośmiocalowe i 30 dział 32-funtowych, na głównym pokładzie umieszczono 4 działa ośmiocalowe i 32 działa 32-funtowe, a na dodatkowym pokładzie powyżej dwa działa 9-funtowe i jedno lekkie działo mniejszego kalibru.

USS Pennsylvania pozostawała w stoczni Norfolk aż do wybuchu wojny secesyjnej. 20 kwietnia 1861 roku w obawie przed przejęciem okrętu przez siły konfederatów, jednostka została podpalona i wypalona do linii wodnej. Wrak został później wydobyty i rozebrany. Tak zakończyła się historia największe amerykańskiego żaglowego okrętu liniowego.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.