Przełom lat 20. i 30. XX wieku nazywany jest złotą erą lotnictwa głównie dlatego, że wszyscy lotniczy marzyciele mogli w łatwy sposób próbować swoich sił w lotnictwie czy to jako piloci, czy też konstruktorzy. W 1928 roku Joseph Kreutzer utworzył firmę, która wyprodukowała kilkanaście samolotów Kreutzer Air Coach. Jedna z maszyn tego typu przetrwała do dnia dzisiejszego.
Joseph Kreutzer założył w 1928 roku firmę Joseph Kreutzer Corporation. Początkowo działała ona w Los Angeles, ale w 1929 roku przeniosła się do Clover Field w Santa Monica w Kalifornii, gdzie zajęła dawną fabrykę lotniczą firmy Bach. Wśród osób zatrudnionych w firmie znaleźli się konstruktorzy Lawrence Brown i Albin Peterson. Mieli oni na swoim koncie m.in. projekt samolotu Brown-Mercury C-2 .
Krótko po założeniu firmy rozpoczęto prace nad pierwszym samolotem, który otrzymał oznaczenie Kreutzer Air Coach K-1. Maszyna wyróżniała się układem górnopłata z stałym podwoziem, wyposażonego w trzy silniki. Na pokładzie znajdowało się miejsce dla 4 osób, a napęd stanowiły 3 silniki Velie o mocy 65 KM każdy. Oblatano go 5 grudnia 1928 roku. W toku eksploatacji usunięto z niego dwa silniki pod skrzydłami, a centralny silnik w kadłubie zamieniono na potężniejszy silnik J6-9 o mocy 330 KM, przystosowując maszynę do zadań rolniczych. K-1 uległ jednak wypadkowi w 1936 roku.
Już w 1929 roku opracowano kolejny model – K-2, z nieznacznie wydłużonym kadłubem, pozwalającym na zabranie 6 osób. Zmienił się również napęd – zainstalowano silnik LeBlond o mocy 90 KM oraz dwa silniki LeBlond o mocy 60 KM. Zbudowano 4 egzemplarze. Następnie powstała wersja K-3, z trzema silnikami o mocy 90 KM. Zbudowano 2 egzemplarze, a 2 starsze maszyny zmodernizowano do nowego standardu.
Wersji K-4 nigdy nie zbudowano, ale również w 1929 roku powstała wersja K-5. Miała ona takie same wymiary Jak K-2 i K-3, ale napęd stanowiły trzy pięciocylindrowe silniki Kinner K-5 o mocy 100 KM każdy. Zbudowano 8 maszyn w tej wersji, przy czym na pewno jeden K-3 został doprowadzony do tego samego standardu.
Kreutzer Air Coach K-5 miał 10,2 m długości i 14,9 m rozpiętości skrzydeł, a maksymalna mas startowa wynosiła 2011 kg. Napęd stanowiły trzy pięciocylindrowe silniki Kinner K-5 o mocy 100 KM każdy, zapewniające prędkość maksymalną 210 km/h i przelotową 180 km/h. Zasięg wynosił około 840 km. Oprócz dwóch członków załogi, maszyna mogła przewozić do 4 pasażerów.
Samoloty Kreutzer Air Coach wykorzystywano głównie jako małe samoloty pasażerskie w liniach Navajo Airways i Wedell-Williams Air Service. Część maszyn trafiła w prywatne ręce i była wykorzystywana podobnie jak współczesne awionetki. Przynajmniej jeden egzemplarz trafił do Meksyku. Był to K-2 przebudowany do standardu K-3 a następnie do K-5. Samolot przez lata eksploatowany był jako maszyna transportowo-pasażerska, po czym wycofano ją z użycia i pozostawiano własnemu losowi na jednym z lotnisk.
Po latach została ona odnaleziona i po sprowadzeniu drogą lądową do USA, wyremontowana do stanu lotnego. Samolot cały czas znajduje się obecnie w prywatnej kolekcji Golden Wings Air Museum i pozostaje w stanie lotnym.
