W 1886 roku w Szwecji zbudowano kanonierkę Koriejec dla rosyjskiej floty. Okręt wszedł w skład Floty Pacyfiku. Jednostka zakończyła swój żywot w 1904 roku podczas wojny rosyjsko-japońskiej, oddając jedne z pierwszych strzałów w tym konflikcie.
W latach 80. XIX wieku Rosja dopiero rozbudowywała swój przemysł stoczniowy. W związku z tym większość okrętów wojennych zamawiano w stoczniach zagranicznych, tak aby pozyskać jak najlepszej jakości jednostki i poprzez analizę ich konstrukcji zdobyć wiedzę potrzebną do budowy własnych okrętów. Jedną z takich jednostek była kanonierka Koriejec.
Stępkę pod nią położono w grudniu 1885 roku w stoczni Bergsund Mekaniska W Sztokholmie. Był to pierwszy okręt z serii 8 kanonierek. Wodowanie okrętu miało miejsce 7 sierpnia 1886 roku, a do służby okręt wszedł w 1888 roku.
Kanonierka miała 66 m długości i wyporność 1355 ton. Napęd zapewniały żagle (później usunięte) i silnik parowy. Prędkość maksymalna wynosiła 13,5 węzła, a zasięg 2850 mil morskich (5280 km) przy prędkości 8 węzłów. Uzbrojenie krętu składało się z 2 dział kalibru 203 mm, jednego kalibru 152 mm, 4 dział 9-funtowych, 4 działek kalibru 37 mm, jednego kalibru 64 mm oraz wyrzutni torped kalibru 381 mm. Załoga liczyła 12 oficerów i 162 marynarzy.
Poza kończeniu szkolenia załogi, okręt oddelegowano do Floty Pacyfiku. Brał udział w tłumieniu Powstania Boxerów a w 1900 roku w ataku na Fort Taku. W trakcie bitwy okręt otrzymał 6 trafień, co doprowadziło do śmierci 9 marynarzy, a 20 zostało rannych. Na początku 1904 roku Koriejec wraz z krążownikiem Wariag został oddelegowany portu Czemulpo (współcześnie Incheon) w Korei, gdzie miał „reprezentować rosyjskie interesy”.
8 lutego załoga kanonierki zauważyła japoński okręt Chiyoda, mylnie rozpoznając go jako rosyjski okręt. Rosjanie postanowili powitać okręt salutem artyleryjskim, ale gdy zauważyli, że jest to japońska jednostka, wystrzelono wcześniej załadowane działa. W odpowiedzi japoński okręt wystrzelił torpedę. Nikomu nie udało się trafić, ale był to prawdopodobnie pierwszy wystrzał w wojnie rosyjsko-japońskiej.
Następnego dnia oba rosyjskie okręty podjęły próbę przebicia się na otwarte morze. Koriejec był jednak wolniejszy od Wariaga, przez co spowalniał rejs. Japońskie okręty skupiły swój ostrzał na krążowniku, przez co kanonierka została tylko nieznacznie uszkodzona. Wobec braku możliwości ucieczki, dowódcy obu okrętów podjęli decyzję o ich zatopieniu w porcie.
Około godziny 16:00 Koriejec został wysadzony w powietrze – ładunki podłożono w magazynach amunicyjnych. Załoga przeszła na francuski krążownik Pascal, którym dotarła do Sajgonu, a następnie z powrotem do Rosji. Po wojnie wrak okrętu został podniesiony i zezłomowany przez Japończyków.
Koriejec nie odegrał żadnej znaczącej roli w wojnie rosyjsko-japońskiej, głównie dlatego, że był całkowicie przestarzały. Podczas próby przebicia się przez japońską blokadę, pociski z jego dział nie były w stanie nawet dolecieć do wrogich jednostek, podczas gdy kanonierka była cały czas ostrzeliwana.
