SmartAge.pl
    Facebook Twitter Instagram LinkedIn
    Trending
    • Blohm & Voss Ha 137 – zapomniany rywal Sztukasa
    • Naczynie Dewara – wszystko, co warto o nim wiedzieć
    • USS Katahdin – XIX-wieczny relikt antycznej idei
    • Wszystko, co musisz wiedzieć na temat domów mediowych!
    • Odjechane Jednorożce – recenzja
    • Krótka historia kapsli do zamykania butelek
    • Muzyka pop na winylach. Te albumy musisz mieć!
    • Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain
    Facebook Twitter Instagram LinkedIn RSS
    SmartAge.pl
    • Technika
      1. Militaria
      2. Lotnictwo
      3. Motoryzacja
      4. Kosmos
      5. Statki i okręty
      6. Kolej
      7. Transport
      Featured
      29 stycznia 20230

      Pancerniki typu Iowa

      Recent
      6 lutego 2023

      Blohm & Voss Ha 137 – zapomniany rywal Sztukasa

      4 lutego 2023

      USS Katahdin – XIX-wieczny relikt antycznej idei

      31 stycznia 2023

      Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain

    • Historia
      1. Katastrofy
      2. Polityka
      3. Terroryzm
      4. Sylwetki
      Featured
      29 stycznia 20230

      Pancerniki typu Iowa

      Recent
      6 lutego 2023

      Blohm & Voss Ha 137 – zapomniany rywal Sztukasa

      4 lutego 2023

      USS Katahdin – XIX-wieczny relikt antycznej idei

      2 lutego 2023

      Krótka historia kapsli do zamykania butelek

    • Technologia
      1. Internet i komputery
      2. Fotografia
      3. Gadgety
      4. Nauka
      5. Drony
      6. Gry komputerowe
      Featured
      1 marca 20222

      Sea Shadow – eksperymentalny okręt w technologii stealth

      Recent
      5 lutego 2023

      Naczynie Dewara – wszystko, co warto o nim wiedzieć

      1 stycznia 2023

      Muzeum Techniki im. Nikola Tesli w Zagrzebiu

      12 grudnia 2022

      Jak zrobić ładną stronę internetową?

    • Lifestyle
      1. Podróże
      2. Miejsca
      3. Sport
      4. Rozrywka
      5. Kultura
      6. Zabawki
      7. Zdrowie
      8. Jedzenie
      Featured
      6 maja 20210

      Ubrania do zadań specjalnych – Helikon-Tex Woodland i Tiger Stripe

      Recent
      2 lutego 2023

      Krótka historia kapsli do zamykania butelek

      1 lutego 2023

      Muzyka pop na winylach. Te albumy musisz mieć!

      14 stycznia 2023

      Piłkarska zapowiedź weekendu – typy na Serie A!

    • Biznes
      1. Historia znanych marek
      2. Media
      3. Przemysł
      4. Reklama
      Featured
      30 grudnia 20190

      Złomowanie statków w XXI wieku

      Recent
      5 lutego 2023

      Naczynie Dewara – wszystko, co warto o nim wiedzieć

      3 lutego 2023

      Wszystko, co musisz wiedzieć na temat domów mediowych!

      29 grudnia 2022

      Osuszacz powietrza – kiedy warto skorzystać z niego na budowie?

    • Recenzje
      1. Gry komputerowe
      2. Filmy
      3. Książki
      4. Sprzęt
      Featured
      9.0
      1 października 20160

      Żywioł. Deepwater Horizon – recenzja

      Recent
      9.3
      3 lutego 2023

      Odjechane Jednorożce – recenzja

      19 października 2022

      Plakat – najlepszy pomysł na aranżację Twojego wnętrza

      21 sierpnia 2022

      Fotoksiążka Saal Professional Line – recenzja

    • Redakcja
      • O nas
      • Reklama
    • Kontakt
    SmartAge.pl
    You are at:Strona główna » Antonow An-22 Anteusz – poprzednik Rusłana
    Antonow An-22 Anteusz - poprzednik Rusłana
    Antonow An-22 Anteusz - poprzednik Rusłana
    Artykuły

    Antonow An-22 Anteusz – poprzednik Rusłana

    Michał BanachBy Michał Banach17 stycznia 20202 komentarze4 Mins Read
    W połowie lat 60. w powietrze wzbił się radziecki samolot transportowy Antonow An-22. Olbrzymia maszyna zapoczątkowała serię rekordowych radzieckich samolotów transportowych, której zwieńczeniem był An-225 Mrija oblatany w 1988 roku.

    Geneza

    Pod koniec lat 50. największym samolotem transportowym radzieckiego lotnictwa transportowego był Antonow An-12. Maszyna ta wniosła wiele zmian w lotnictwie transportowym Związku Radzieckiego, ponieważ dysponowała udźwigiem pozwalającym na transport lekkich bojowych wozów piechoty BMD-1. Mimo to zarówno wojskowi jak i konstruktorzy Antonowa nie byli do końca zadowoleni z zdolności transportowych samolotu.

    Antonow An-22 Anteusz (fot. Dmitry A. Mottl)
    Antonow An-22 Anteusz (fot. Dmitry A. Mottl)

    Radziecka doktryna wojenna zakładająca wykorzystanie dużych ilości oddziałów powietrznodesantowych wymagała posiadania znacznej ilości samolotów transportowych zdolnych do przerzutu wozów bojowych. An-12 mogący transportować tylko jeden taki pojazd był po prostu nieekonomiczny. W związku z tym już w 1960 roku rozpoczęto prace projektowe nad nowym samolotem. Maszyna miała być znacznie większa od swojego poprzednika i dysponować udźwigiem pozwalającym na transport nawet kilku BMD-1.

    Wstępny projekt samolotu był gotowy już w sierpniu 1961 roku. Po akceptacji przez władze partyjne, zlecono rozpoczęcie budowy prototypu, która ruszyły w 1963 roku. Maszynę ukończono latem 1964 roku i 18 sierpnia 1964 roku rozpoczęto próby naziemne, które zakończono z powodzeniem na początku 1965 roku.

    Antonow An-22 Anteusz
    Antonow An-22 Anteusz

    Największy samolot transportowy swoich czasów

    Nowy samolot otrzymał oznaczenie Antonow An-22 Anteusz. Pierwszy prototyp wzbił się w powietrze 27 lutego 1965 roku. Za sterami zasiadł J. W. Kurlin a drugim pilotem był W. I. Tereku. Pozostałą załogę stanowił nawigator P. W. Koszkin, inżynier pokładowy W. M. Worotnikow, M. P. Radczenko, radiooperator N. F. Drobszejew i dowódca lotu W. N. Szatałow.

    Pierwsze próby zakończyły się pełnym sukcesem i już 15 czerwca 1965 roku An-22 został oficjalnie zaprezentowany na salonie lotniczym na lotnisku Le Bourget pod Paryżem, gdzie wzbudził sensację. W swoim czasie był to największy samolot transportowy na świecie. Maszyna miała 64,4 m rozpiętości skrzydeł, 57,9 m długości i masę własną wynoszącą 116 ton, a maksymalną 250 ton.

    Antonow An-22 Anteusz (fot. Alex Polezhaev)
    Antonow An-22 Anteusz (fot. Alex Polezhaev)

    Napęd stanowiło 4 silniki turbośmigłowe typu NK-12 NA o mocy 15 000 KM wyposażone w podwójne, przeciwbieżne śmigła. Pozwalały one na osiągnięcie prędkości maksymalnej około 700 km/h i przelotowej 680 km/h. Zasięg z ładunkiem 80 ton wynosił 5000 km.

    Specjalnie wzmocnione i amortyzowane podwozie z system pozwalającym na sterowanie ciśnieniem w oponach (później system usunięto) pozwalało na operowanie nawet z nieutwardzonych lądowisk. Wnętrze samolotu podzielono na dwie części – w pełni hermetyzowany górny pokład z kokpitem i dolny przedział transportowy o pojemności 639 m³, niehermetyzowany, wyposażony w rampę ładunkową z tyłu.

    Antonow An-22 Anteusz (fot. Vasiliy Koba)
    Antonow An-22 Anteusz (fot. Vasiliy Koba)

    Produkcję seryjną rozpoczęto w listopadzie 1965 roku i kontynuowano do stycznia 1976 roku. Łącznie zbudowano 66 samoloty seryjne i dwa prototypy. Wszystkie maszyny trafiły do jednostek transportowych radzieckich sił zbrojnych i Aeroflotu. Żaden An-22 nie trafił na eksport, chociaż maszyny tego typu były oferowane m.in. Polsce.

    W trakcie produkcji wprowadzono kilka modyfikacji, które zaowocowały powstaniem zmodernizowanej wersji An-22 oznaczonej jako An-22A, posiadającej nowsze systemy elektroniczne i nawigacyjne. Powstało również kilkanaście projektów samolotów specjalistycznych, w tym samolotu pasażerskiego, który mógłby zabrać na pokład 724 pasażerów, ale żaden z tych projektów nie został zrealizowany. Bardzo ciekawą modernizacją był wariant An-22PZ. Przebudowano do niego dwie maszyny, które przystosowano do transportu fragmentów skrzydeł An-124 i An-225 na grzbiecie.

    Antonow An-22 Anteusz (fot. Vitaly V. Kuzmin)
    Antonow An-22 Anteusz (fot. Vitaly V. Kuzmin)

    Dzięki potężnym możliwościom transportowym (maksymalny ładunek oficjalnie wynosił 80 ton, ale w praktyce najcięższy ładunek jaki trafił do An-22 ważył aż 88 ton) samoloty te nadawały się nie tylko do zadań wojskowych, ale również transportu pomocy humanitarnej. Przedział ładunkowy pozwalał na zabranie do 3 BMD-1 lub 290 w pełni wyposażonych żołnierzy. Kolejną zaletą była solidna konstrukcja pozwalająca na operowanie z nieutwardzonych lądowisk. Dzięki temu An-22 mogły wspierać operacje wojskowe i humanitarne w trudno dostępnych terenach.

    Mimo udanej konstrukcji, pod koniec lat 80. An-22 zaczęto stopniowo zastępować znacznie większymi An-124 Rusłan. Na początku lat 90. w eksploatacji pozostało około 45 An-22, a w 2010 roku już tylko 7. Obecnie w eksploatacji pozostaje około 5 maszyn, z których jedna wykorzystywana jest przez lotnictwo ukraińskie. Pozostałe maszyny w większości zostały zmagazynowane.

    Antonow An-22PZ Anteusz
    Antonow An-22PZ Anteusz

    W toku eksploatacji doszło do 10 katastrof i wypadków An-22. Pierwszy miał miejsce 18 lipca 1970 roku, kiedy An-22 z pomocą humanitarną dla Peru zaginął nad Atlantykiem. Kolejne maszyny utracono 19 grudnia 1970 roku i 21 grudnia 1976 roku. We wszystkich trzech przypadkach śmierć poniosła cała załoga. Kolejna seria tragicznych katastrof miała miejsce na początku lat 90. – 11 listopada 1992 roku i 19 stycznia 1994 roku An-22 rozbiły się w pobliży bazy lotniczej Twer-Migałowo. Ostatnia katastrofa miała miejsce 28 grudnia 2010 roku. Również i tym razem śmierć poniosła cała załoga.

    Antonow An-22 Anteusz
    Antonow An-22 Anteusz
    Antonow An-22 Anteusz
    Antonow An-22 Anteusz
    Załadunek pojazdu pancernego do An-22
    Załadunek pojazdu pancernego do An-22
    Antonow An-22 Anteusz
    Antonow An-22 Anteusz

    Related

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleGAZ-13 Czajka – radziecka limuzyna rządowa
    Next Article Curtiss C-46 Commando – zapomniany rywal Dakoty
    blank
    Michał Banach
    • Website
    • Facebook
    • Instagram
    • LinkedIn

    Gdybym miał spisać wszystkie swoje zainteresowania to nie starczyłoby mi życia. Głównie interesuję się historią, militariami i techniką a także fotografią, ale lista ta mogłaby być znacznie dłuższa. Skończyłem studia na kierunkach stosunki międzynarodowe oraz dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.

    Related Posts

    Hanriot H.110 – wielki myśliwiec i wielka porażka

    23 stycznia 20232 Mins Read

    Czołg ciężki KW-1 – zapomniana legenda frontu wschodniego

    22 stycznia 20239 Mins Read

    Miasiszczew M-4 – nieudany bombowiec strategiczny

    20 stycznia 20234 Mins Read
    Najpopularniejsze
    Artykuły
    31 stycznia 20230

    Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain

    Czołgi FV4201 Chieftain w momencie wejścia do służby uznawane były za najpotężniejsze czołgi podstawowe na…

    Artykuły
    18 stycznia 20230

    Wojenna prowizorka – „niszczyciel czołgów” RSO/PaK 40

    Podczas każdego konfliktu zbrojnego, nawet najlepsze armie często sięgają po prowizoryczne rozwiązania, które w krótkim…

    Artykuły
    30 stycznia 20230

    Kuna – najstarszy pływający lodołamacz rzeczny na świecie

    Zbudowany w 1884 roku lodołamacz rzeczny Kuna jest najstarszą wciąż pływającą jednostką tego typu na…

    Reklama
    Najnowsze Artykuły
    6 lutego 2023

    Blohm & Voss Ha 137 – zapomniany rywal Sztukasa

    5 lutego 2023

    Naczynie Dewara – wszystko, co warto o nim wiedzieć

    4 lutego 2023

    USS Katahdin – XIX-wieczny relikt antycznej idei

    3 lutego 2023

    Wszystko, co musisz wiedzieć na temat domów mediowych!

    9.3
    3 lutego 2023

    Odjechane Jednorożce – recenzja

    Reklama




    Losowe
    Artykuły
    28 września 20150

    5 najlepszych czołgów II wojny światowej

    Podczas II wojny światowej czołgi przeszły olbrzymią transformację. W trakcie tego najkrwawszego konfliktu w historii…

    Artykuły
    7 września 20150

    Twórca jako podmiot praw autorskich

    Nasz umysł pozwala tworzyć coraz to nowe rzeczy, które niekiedy są rewolucyjne i na zawsze…

    Artykuły
    8 lipca 20190

    HMS Victoria (1859) – pierwszy i ostatni

    Zbudowany w 1859 roku okręt liniowy HMS Victoria to wyjątkowa jednostka. Chociaż nie zasłynęła w…

    Artykuły
    26 grudnia 20160

    Okręty obrony wybrzeża typu Siegfried i Odyn

    W latach 1888-1896 w Niemczech powstały dwa typy pancerników obrony wybrzeża typu Siegfried (6 okrętów)…

    Artykuły
    21 czerwca 20170

    1948 Tarf Gilera – zapomniany projekt Piero Taruffi

    Włoski kierowca wyścigowy Piero Taruffi zasłynął ustanowieniem w 1937 roku rekordu prędkości dla motocykli, wynoszącego…

    Dołącz do nas na Facebooku
    SmartAge.pl
    O nas
    O nas

    SmartAge.pl - Portal ludzi ciekawych świata powstał w 2014 roku. Na stronie znajdziecie liczne artykuły, ciekawostki, recenzje, wywiady, oraz wiele więcej. Piszemy o rzeczach znanych i nieznanych, o tym co było pierwsze, największe, najlepsze, albo też ostatnie, najmniejsze i najgorsze. Wszystko to podane w ciekawej i zwięzłej formie. SmartAge.pl jest zarejestrowany w międzynarodowym systemie informacji o wydawnictwach ciągłych i oznaczony symbolem ISSN 2391-7342

    Facebook Twitter Instagram LinkedIn RSS
    • Strona główna
    • Kontakt
    • Reklama
    • O nas
    • Regulamin
    • Polityka Prywatności
    • RODO
    © Copyright by SmartAge Media Sp. z o.o. 2023. Wszelkie prawa zastrzeżone. SmartAge.pl ISSN 2391-7342

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.