Mimo upływu lat niektóre okręty wojenne pozostają w eksploatacji wyjątkowo długo. Przykładem takiej jednostki jest brazylijski monitor rzeczny Parnaíba, zbudowany w 1938 roku. Okręt cały czas pozostaje w eksploatacji.
W połowie lat 30. brazylijska armia zamówiła w stoczni Arsenal de Marinha w Rio de Janeiro 55-metrowy monitor rzeczny, który miał być wykorzystywany do ochrony granicy z Boliwią. Stępkę pod jednostkę położono 11 czerwca 1936 roku, a wodowanie miało miejsce 2 września 1937 roku. Do służby okręt nazwany Parnaíba wszedł 9 marca 1938 roku.
Jednostkę skierowano następnie do stanu Mato Grosso. Monitor ma 55 m długości i wyporność 620 ton. W toku eksploatacji okręt przeszedł wiele modernizacji uzbrojenia i wyposażenia, a także napędu. Obecnie napęd składa się z dwóch silników diesla o mocy 1300 KM, zapewniające prędkość 12 węzłów.
Uzbrojenie składa się z armaty kalibru 76 mm, dwóch działek Bofors 40mm/70, 6 działek Oerlikon kalibru 20 mm i dwóch moździerzy kalibru 81 mm. Licząca 74 marynarzy załoga może prowadzić działania bojowe przez 16 dni. W latach 1998-1999 okręt przeszedł największą przebudowę, w trakcie której wymieniono całą siłownię, zmieniono uzbrojenie oraz powiększono lądowisko dla helikopterów dodane wcześniej, tak, aby mogło obsługiwać śmigłowce typu IH-6B Bell Jet Ranger III.
Ze względu na rejon, w którym Parnaíba operuje, jego kariera nie obfitowała w żadne ciekawsze wydarzenia. Jest to również powód jego długiej kariery, ponieważ mimo wieku jednostki, nie ma potrzeby jej wymienienia.
Parnaíba uznawany jest za jeden z najstarszych, aktywnie wykorzystywanych okrętów wojennych na świecie (konkretnie okrętów przystosowanych do prowadzenia działań bojowych, ponieważ starszym jest min. rosyjski okręt ratowniczy Kommuna).
