Oglądając filmy science-fiction często zwracamy uwagę na nietypowe technologie w nich przedstawione. Niektóre po latach okazują się codziennością, a niektóre są reliktem przeszłości, który już dawno został poddany próbie. Świetnym tego przykładem jest ornitopter. Powstało wiele projektów takich maszyn, ale poza modelami, żadna nie weszła do eksploatacji. Blisko był jednak francuski Riout 102T Alérion.
Na początku XX wieku francuski inżynier René Louis Riout zaczął interesować się ideą budowy ornitoptera (zwanej również skrzydłowcem), czyli maszyny latającej, w której siłę nośną wytwarzają skrzydła, tak jak w przypadku ptaków. W przeszłości wielu wynalazców i inżynierów próbowało zbudować takie maszyny, ale bez skutku. Problemem był bowiem napęd i odpowiedni poziom techniczny wykonanych podzespołów.
Riout opracował projekt swojego pierwszego ornitoptera DuBois-Riout w 1913 roku, ale wybuch I wojny światowej opóźnił prace. Niestety maszyna uległa zniszczeniu w trakcie prób w 1916 roku. Po wojnie inżynier postanowił kontynuować prace, szukając inwestora, który zgodzi się na ich sfinansowanie. Niestety przez lata nikt nie chciał zainwestować w tak nietypową maszynę.
W 1933 roku Riout zaprezentował swój projekt i modele przedstawicielom Service Technique de l’Aéronautique (STAé). Udane próby modelu sprawiły, że projekt zyskał zainteresowanie. Zamówiono model w skali 1/5, który miał powstać w 1934 roku. Poddano go testom trwającym od 11 listopada 1934 roku do 1 lutego 1935 roku, w trakcie których maszyna przeszła 200 godzin prób w tunelu aerodynamicznym w Issy-les-Moulineaux pod Paryżem. Wyniki prób były udane i potwierdziły, że przy odpowiednim napędzie ornitopter może wznieść się w powietrze i osiągnąć prędkość około 200 km/h.
STAé zamówiła pełnowymiarową maszynę, która miała przejść testy w tunelu aerodynamicznym i następnie miała trafić na próby praktyczne. Oficjalnie kontrakt podpisano 23 kwietnia 1937 roku, a maszyna miała otrzymać nazwę Riout 102T Alérion. Prace szły szybko i już pod koniec roku maszyna została złożona w zakładach lotniczych Luisa Brégueta w Villacoublay. Testy w tunelu aerodynamicznym w Chalais-Meudon rozpoczęto na początku 1938 roku.
Riout 102T Alérion miał 6,4 m długości 8 m rozpiętości skrzydeł. Masa wynosiła 630 kg w konfiguracji do lotu. Napęd stanowił prawdopodobnie silnik JAP 8/75 o pojemności 1 litra i mocy około 75 KM (w praktyce moc nie przekraczała 60 KM). Cztery skrzydła umieszczone na specjalnych wałach miały konstrukcję z metalowych rurek i pokryte był płótnem. Kokpit znajdował się przed silnikiem, a podwozie w postaci czterech składanych kół chowało się do kadłuba.
Pierwsze próby prowadzono przy unieruchomionych skrzydłach i trwały one 2 minuty. Kolejna próba została przeprowadzona z powoli poruszającymi się skrzydłami i stopniowo wydłużano czas trwania prób do 20 minut. Dopiero 12 kwietnia 1938 roku przeprowadzono pierwszą próbę podczas której skrzydła miały poruszać się na tyle szybko, aby wytworzyć siłę nośną. Niestety po zwiększeniu obrotów silnika, skrzydła złożyły się i uległy uszkodzeniu. Próby przerwano po łącznie 3 godzinach testów w tunelu aerodynamicznym.
Zanim udało się naprawić maszynę i wyeliminować wady wykryte w trakcie prób, wybuchła II wojna światowa. W związku z tym dalsze prace przerwano a Riout 102T Alérion trafił do magazynu. Kadłub co ciekawe przetrwał II wojnę światową i został częściowo odrestaurowany w Espace Air Passion Musée Régional de l’Air w Angers we Francji.
Idea budowy ornitoptera nie była nowa, już w XVII wieku pojawiały się rysunki tego typu konstrukcji, ale żadna nie została zrealizowana. W XIX i XX wieku powstało kilka nieudanych prototypów, ale dopiero na przełomie XX i XXI wieku przeprowadzono udane próby większych modeli maszyn tego typu. Ze względu na skomplikowanie konstrukcji, maszyny tego typu nie zyskały popularności. Największym problemem jest wykonanie mechanizmu ruchu skrzydeł tak, aby nadawały one siłę nośną przy minimalnych wibracjach. Z drugiej strony skomplikowanie konstrukcji powoduje, że śmigłowce oraz zmiennowirnikowce są bardziej praktyczne. Z drugiej strony ornitoptery często występują w filmach, głównie ze względu na swoją nietypową konstrukcję.
