Pod koniec II wojny światowej, gdy większość terytorium Francji została wyzwolona przez wojska Alianckie, francuskie władze zleciły zakładom Bréguet Aviation opracowanie nowego samolotu pasażerskiego i transportowego. W odpowiedzi zaprezentowano projekt dwupokładowego samolotu Breguet 761, znanego również jako Bréguet Deux-Ponts.
Geneza
Wybuch II wojny światowej przerwał większość prowadzonych we Francji prac nad nowymi samolotami, samochodami czy też pojazdami wojskowymi. Mimo to francuskie zakłady przez całą wojnę produkowały sprzęt dla okupujących kraj Niemców, dzięki czemu zachowały swoje możliwości produkcyjne i rozwojowe.
Gdy w w drugiej połowie 1944 roku kraj był wyzwalany przez Aliantów, odradzające się francuskie władze natychmiast wznawiały przerwane przez wojnę projekty, a także zlecały nowe. W przypadku wszystkich nowych projektów starano się maksymalnie wykorzystać dostępne środki, aby przyśpieszyć prace i nadrobić pięcioletni okres okupacji kraju.
Pod koniec 1944 roku firma Bréguet Aviation otrzymała od francuskich władz zlecenie opracowania nowego samolotu pasażerskiego i transportowego dla francuskiego lotnictwa cywilnego i wojskowego. Zakładano, że będzie to samolot dwupokładowy, wyposażony w dostępne na rynku silniki, tak aby maksymalnie przyśpieszyć prace. Nowy samolot miał być rozwiązaniem tymczasowym, w celu uzupełnienia braków sprzętowych odradzającego się lotnictwa.
Bréguet Deux-Ponts
Firma Bréguet zaprezentowała prototyp nowego samolotu na początku 1949 roku. Maszyna posiadała pękaty, dwupokładowy kadłub o długości 29 m i rozpiętości skrzydeł wynoszącej 43 m. Napęd stanowiły 4 silniki SNECMA 14-R-24 o mocy 1580 KM. Samolot mógł przewozić 107 pasażerów.
Oblot prototypu miał miejsce 15 lutego 1949 roku. Próby wykazały jednak potrzebę zmiany silników, które dysponowały niewystarczającą mocą. W związku z tym zbudowano drugi prototyp – Bréguet 761S, wyposażony w silniki Pratt & Whitney R-2800-B31 o mocy 2020 KM. Na potrzeby testów wyprodukowano łącznie 3 maszyny tego typu.
Samolot w nowej konfiguracji spisywał się znacznie lepiej, w związku z czym francuskie władze zamówiły 12 maszyn seryjnych oznaczonych jako Bréguet 763 – 6 dla Air France i 6 dla Ministerstwa Transportu. Samoloty te wyposażono jednak w silniki Pratt & Whitney R-2800-CA18 o mocy 2400 KM. Zapewniały one prędkość maksymalną 390 km/h i przelotową 336 km/h. Zasięg wynosił 2290 km.
Pierwszy lot Bréguet 763 miał miejsce 20 lipca 1951 roku. Jesienią 1952 roku prototyp Bréguet 761 został przekazany liniom Air Algérie, a rok później maszynę wypożyczyły brytyjskie linie Silver City Airways. Wykorzystywały one maszynę przez 3 miesiące na trasie Hamburg – Berlin, wykonując 127 lotów i przewożąc łącznie 1800 ton łądunku. Każdy lot trwał 52 minuty i wciągu dnia często wykonywano nawet 3 loty. Pierwszy Bréguet 763 wszedł do eksploatacji w barwach Air France 10 marca 1953 roku. W konfiguracji przygotowanej dla Air France mogły zabrać na pokład 59 pasażerów na górnym pokładzie i 48 na dolnym, a w razie potrzeby można było zmieścić nawet 135 pasażerów na obu pokładach.
Air France wykorzystywały swoje samoloty do początku lat 70. Wcześniej 6 maszyn przekazano Armée de l’Air, a 6 pozostałych przerobiono na samoloty transportowe, które wykorzystywano do 31 marca 1971 roku. Głównym powodem ich wycofania były słabe osiągi w porównaniu do wprowadzonego 1959 roku do eksploatacji Sud Aviation Caravelle, oraz ogólnie popularyzacja samolotów o napędzie odrzutowym. Wcześniej, w październiku 1955 roku wojsko zamówiło 30 zmodyfikowanych Bréguet 673 oznaczonych jako Bréguet 765 Sahara. Maszyny posiadały przekonstruowany luk ładunkowy z tyłu kadłuba. Z zamówienia zrezygnowano, ale z racji tego, że 4 samoloty był praktycznie ukończone, wojsko przejęło je i wprowadziło do służby. Ostatecznie wojsko przejęło wszystkie wyprodukowane Bréguety 761S (3 egzemplarze), 763 (12 egzemplarzy) i 765 (4 egzemplarze). Ostatecznie wycofano je z eksploatacji w 1972 roku.
Do naszych czasów przetrwały tylko 3 – jeden Bréguet 763 i dwa Bréguety 765. W swoim czasie Bréguet Deux-Ponts były bardzo lubiane przez załogi i dysponowały znakomitymi możliwościami transportowymi – maksymalna masa ładunku wynosiła aż 17 ton. Samoloty te przegrały jednak rywalizację na rynku cywilnym z samolotami o napędzie odrzutowym, w związku z czym ich cywilna kariera była bardzo krótka.
