Zaprezentowana 3 kwietnia 1973 roku Motorola DynaTAC 8000X była pierwszym telefonem komórkowym, który trafił do sprzedaży… 10 lat później. Ważący 790 gramów telefon pozwalał na prowadzenie rozmów przez 30 minut i kosztował 3995 dolarów (współcześnie około 9410 dolarów).
Po raz pierwszy pomysł przenośnych telefonów zaczęto rozwijać w latach 40., a w 1946 roku Motorola wspólnie z Bell Systems uruchomiła pierwszy system obsługujący bezprzewodowe połączenia telefoniczne – MTS (Mobile Telephone System). W kolejnych latach podobne systemy zaczęły powstawać m.in w Niemczech, ale ze względu na rozmiar samych telefonów nie zyskały popularności.
Mobilne radiotelefony, jak określano te urządzenia, wykorzystywano głównie w samochodach lub montowano w walizkach, ponieważ wymagały dużych ilości energii i miały całkiem spore gabaryty. Zarówno firma Bell Labs jak i Motorola próbowały nie tylko ulepszyć swój produkt, ale również pójść o krok dalej i zaprojektować prawdziwy mobilny telefon, który byłby poręczniejszy i nie wymagałby tak dużej baterii.
Na początku lat 70. zespół kierowany przez Johna F. Mitchella, głównego inżyniera w Motoroli, oraz Martina Coopera rozpoczął prace nad nowym telefonem. Oficjalnie urządzenie zaprezentowano 3 kwietnia 1973 roku. Motorola DynaTAC 8000X, bo tak nazwano telefon, ważył 790 gramów i był na tyle mały (33 x 88,9 x 33,4 cm), że możliwe było jego łatwe przenoszenie i używanie. Wyposażono go w baterię zapewniającą możliwość rozmowy przez pół godziny po ładowaniu trwającym 10 godzin. Wbudowana pamięć pozwalała na zapisanie 30 numerów telefonów. Seryjne egzemplarze posiadały również niewielki wyświetlacz LED.
Skrót DynaTAC pochodził od Dynamic Adaptive Total Area Coverage. Przez kolejne 10 lat Motorola wspólnie z Bell Labs starały się uzyskać zgodę na wprowadzenie telefonu do sprzedaży. Oficjalnie patent na telefon komórkowy nadano 16 września 1975 roku (U.S. Patent 3,906,166). Minęło jednak kilka lat zanim DynaTAC 8000X trafiła do sprzedaży. Federalna Komisja Łączności (FCC) dopuściła telefon Motoroli do użytku dopiero 21 września 1983 roku. Powodem opóźnień były kwestie związane z częstotliwością wykorzystywanej przez telefony do łączności.
Warto dodać, że pierwszą oficjalną, komercyjną rozmowę przeprowadzono 13 października 1983 roku. Oficjalnie sprzedaż telefonów ruszyła na przełomie 1983 i 1984 roku. Początkowo icht cena była bardzo wysoka – 3995 dolarów (współcześnie około 9410 dolarów), ale nie brakowało chętnych do ich zakupu. W pierwszym roku sprzedano około 12 000 egzemplarzy, a w kolejnych latach Motorola zaczęła wprowadzać do sprzedaży kolejne komórki serii DynaTAC, różniące się parametrami.
Oficjalnie linia DynaTAC pozostawała w sprzedaży do 1994 roku i została zastąpiona modelem MicroTAC, a w 1996 roku modelem StarTAC. Oba te telefony były znacznie mniejsze od swojego poprzednika i dysponowały klapką, która na długie lata stała się symbolem telefonów komórkowych Motoroli.
Jako ciekawostkę warto dodać, że w Polsce pierwsze telefony komórkowe wykorzystujące analogową sieć 1G (taką samą jak w przypadku DynaTAC) uruchomiono w 1992 roku za sprawą firmy PTK Centertel. Równocześnie na świecie rozwijano sieć cyfrową GSM, która szybko stała się standardem, a do Polski trafiła w 1996 roku. Jest to jednak temat na inny artykuł.
