Ze względu na ilość zadań stawianych amerykańskiej flocie, ma ona na sowim wyposażeniu wiele nietypowych jednostek pomocniczych. Jedną z nich jest USS Lewis B. Puller. Jest to jednostka typu ESB (ang. Expeditionary Sea Base), czyli pływająca baza i platforma przeładunkowa dla sił ekspedycyjnych. 10 lipca 2017 roku okręt rozpoczął swoją pierwszą operację.

Geneza

Amerykańska flota prowadzi operacje praktycznie na całym świecie. Zakres wypełniany zadań jest bardzo szeroki, od zadań patrolowych przez działania przeciwko piratom aż po operacje desantowe i ekspedycyjne. Zwłaszcza te ostatnie wymagają użycia wielu specjalistycznych okrętów, które mają pomagać w sprawnym przerzucaniu żołnierzy z morza na ląd.

USNS John Glenn
USNS John Glenn

Ze względu na różnorodność  operacji desantowych i ekspedycyjnych – nie zawsze są to wielkie operacje, jak np. lądowanie w Normandii w 1944 roku, US Navy zdecydowała się na wprowadzenie do służby nietypowych pływających doków/baz, które mają pomagać w przerzucie sprzętu z okrętów transportowych na mniejsze jednostki desantowe, które dostarczają oddziały bezpośrednio na brzeg.

W 2011 roku US Navy zamówiła dwie pierwsze jednostki tego typu – USNS Montford Point i USNS John Glenn. Okręty te zbudowano na bazie kadłubów tankowców i oznaczono jako jednostki typu ETD (ang. Expeditionary Transfer Dock). Zaprojektowano je tak, aby mogły obsługiwać trzy poduszkowce. Już w trakcie ich budowy uznano, że chociaż ich konstrukcja spełnia swoje zadania, można opracować znacznie bardziej przydatną jednostkę o jeszcze większych możliwościach.

Poduszkowiec desantujący się z pokładu USNS Montford Point
Poduszkowiec desantujący się z pokładu USNS Montford Point

Tak zrodził się pomysł pływających baz, czyli jednostek typu ESB. W przeciwieństwie do pływających doków, nowe okręty miały być wyposażone w lądowiska dla helikopterów, dzięki czemu oprócz obsługi poduszkowców, miałyby wspierać duże okręty desantowe i helikopterowce. Dzięki dodatkowym pomieszczeniom, okręt ten może być również wykorzystywany jako baza dla sił ekspedycyjnych, w sytuacjach, kiedy przygotowanie jej na lądzie nie jest możliwe. Pierwszym okrętem nowego typu został USNS Lewis B. Puller.

Pływająca baza ekspedycyjna

Zamówienie na nowy okręt złożono w lutym 2012 roku. Stępkę położono 5 listopada 2013 roku, a wodowanie miało miejsce 6 listopada 2014 roku. Okręt ochrzczono jednak dopiero 7 lutego 2015 roku, natomiast do służby jednostka weszła 12 czerwca 2015 roku. Próby morskie rozpoczęto 13 października 2015 roku. Podobnie jak w przypadku innych okrętów pomocniczych, również Lewis B. Puller otrzymał początkowo oznaczenie USNS, które nadawane jest okrętom należącym do US Navy, ale nie będącym jednostkami typowo bojowymi (takie samo oznaczenie noszą m.in. statki szpitalne typu Mercy). 17 sierpnia 2017 roku okręt został jednak przeklasyfikowany na jednostkę działającą w pełni pod dowództwem US Navy, a jego nazwa została zmieniona na USS Lewis B. Puller.

USS Lewis B. Puller
USS Lewis B. Puller

USS Lewis B. Puller ma 233 m długości, wyporność 78 000 ton, a napęd stanowią silniki diesla, zapewniające prędkość około 15 węzłów i zasięg 17 600 km. Konstrukcję kadłuba oparto na planach cywilnych tankowców typu Alaska. Załoga może liczyć 34 cywilnych marynarzy oraz 298 osób oddelegowanych typowo do zadań związanych z prowadzoną misją. Lądowisko zbudowane w centralnej części jednostki może przyjmować 4 śmigłowce CH-53 lub zmiennopłaty V-22 Osprey. Koszt budowy okrętu wyniósł 135 mln dolarów.

Okręt nie posiada uzbrojenia, a jego głównym zadaniem ma być wspieranie operacji ekspedycyjnych w rejonach, w których biorą udział mniejsze jednostki pływające – okręty typu ETD są jednostkami półzanurzalnymi, natomiast ESB wykorzystują dźwigi do spuszczania i podejmowania z wody jednostek pływających. Według założeń, okręt ten będzie wykorzystywany w operacjach przeciwminowych oraz specjalnych, jako baza wypadowa dla komandosów.

USS Lewis B. Puller
USS Lewis B. Puller

USS Lewis B. Puller powstał głównie z myślą o działaniach w rejonie Zatoki Perskiej. 10 lipca 2017 roku, po zakończeniu wszystkich prób i szkolenia załóg, okręt wyruszył w swoją pierwszą misję. Jednostka została przydzielona do 5 Floty, działającej w rejonie Zatoki i zastąpi w tym rejonie wykorzystywany obecnie okręt USS Ponce.

W grudniu 2014 roku US Navy zamówiła drugi okręt typu ESB – USNS Hershel „Woody” Williams. Stępkę położono 2 sierpnia 2016 roku. Jednostka jest nieznacznie większa od USS Lewis B. Puller i weszła do służby 7 marca 2020 roku.

Źródło zdjęć: US Navy

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.