Machonine Mak-10 to jeden z bardziej nietypowych, ale zapomnianych samolotów jakie zbudowano. Maszyna powstała w 1931 roku we Francji z inicjatywy Iwana Machonina, a jej cechą charakterystyczną były wysuwane końcówki skrzydeł zwiększające siłę nośną.
Na przełomie lat 20. i 30. wielu konstruktorów lotniczych borykało się z problemem zaprojektowania samolotów zdolnych do osiągania dużych prędkości w locie poziomym, ale posiadających równocześnie wystarczającą powierzchnię skrzydeł do bezproblemowego startu i lądowania. Zapewniające dużą siłę nośną skrzydła wpływały bowiem negatywnie na prędkość maksymalną w locie poziomym, oraz na zwrotność samolotu.
Na początku lat 30. urodzony w Rosji w 1885 roku, ale działający od 1921 roku we Francji konstruktor, Iwan Machonin rozpoczął prace nad oryginalnym samolotem wyposażonym w teleskopowe skrzydła. Według założeń, do startu końcówki skrzydeł miały być wysuwane, aby zwiększyć siłę nośną skrzydeł, a podczas lotu chowano je aby zwiększyć zwrotność i prędkość maksymalną.
Maszyna nazwana Machonine Mak-10 została oblatana 11 sierpnia 1931 roku i wyróżniała się bardzo ciekawą konstrukcją. Standardowa rozpiętość skrzydeł wynosiła 13 m, ale po wysunięciu końcówek zwiększała się do aż 21 m (powierzchnia skrzydeł wynosiła odpowiednio 21 m² i 33 m². Skrzydła miały specjalną konstrukcję, dzięki której końcówki chowały się do wnętrza skrzydeł. W pierwszej wersji zastosowano dwunastocylindrowy silnik Lorraine 12Eb o mocy 644 KM, ale okazał się ona za słaby. Dzięki wsparciu francuskiego rządu Machonin kupił mocniejszy czternastocylindrowy silnik Gnome-Rhone 14K Mistral Major o mocy 800 KM. Pozwalał on na osiągnięcie prędkości maksymalnej około 380 km/h.
Wersja z nowym silnikiem otrzymała oznaczenie Mak-101 i poddawana była próbom od 1935 roku aż do zajęcia Francji przez niemiecką armię w 1940 roku. Niemcy chcieli kontynuować próby samolotu, ale podczas przebazowania do Rechlin, pilotujący Mak-101 francuski pilot doświadczalny celowo rozbił samolot.
Dokładne dane, jak i sama historia samolotu są mało znane i ciężkie do potwierdzenia. Wiadomo jedynie, że chociaż teoretycznie zastosowane rozwiązanie konstrukcji skrzydeł zwiększało ich siłę nośną, osiągi samolotu były dalekie od zadowalających. Sam Machonin jeszcze po wojnie eksperymentował z podobnymi projektami, ale bez większych sukcesów. Zmarł 9 lipca 1973 roku we Francji.
