Zaprojektowany w 1916 roku przez Howarda T. Wrighta samolot Wight Quadruplane miał być nowatorskim czteropłatowym myśliwcem, ale jego bardzo oryginalna i nietypowa konstrukcja sprawiła, że okazał się techniczną porażką i po serii lotów zwieńczonych katastrofą, projekt skasowano.
W 1815 roku w Cowes powstała firma J.S. White, zajmująca się budową statków. Podczas I wojny światowej pracujący w firmie inżynier Howard T. Wright rozpoczął prace nad niecodziennym samolotem myśliwskim w układzie czteropłata. Inspiracją do stworzenia projektu było powstanie myśliwca Sopwith Triplane. Projekt Wrighta zakładał zbudowanie maszyny o lepszych osiągach niż Triplane.
Samolot otrzymał nazwę Wight Quadruplane i ukończono go już w połowie 1916 roku. Jego cechą charakterystyczną było to, że dwa środkowe płaty przylegały do kadłuba, a pozostałe dwa zawieszone były na zastrzałach i rozpórkach. Mimo dużej powierzchni, skrzydła były krótsze od kadłuba, co było w tych czasach pewnym odejściem od standardu.
Pierwsze próby wykazały, że samolot praktycznie nie nadaje się do użycia. Zabrano go wiec z powrotem do fabryki w celu przebudowania. Druga wersja maszyny była gotowa w lutym 1917 roku i różniła się konstrukcją skrzydeł statecznika pionowego oraz podwozia. Mimo to samolot dalej był trudny w pilotażu, więc ponownie poddano go przebudowie. Trzecia, finalna wersja maszyny wzbiła się w powietrze w lipcu 1917 roku. Od poprzedniej różniła się kształtem skrzydeł i podwoziem, oraz kilkoma szczegółami konstrukcji elementów sterujących.
Mimo zmian, Wight Quadruplane dalej był bardzo niesterowny, ale poddawano go dalszym testom, które zakończyły się rozbiciem samolotu na cmentarzu w lutym 1918 roku. Katastrofa ostatecznie pogrzebała projekt, który praktycznie od początku skazany był na porażkę.
Wight Quadruplane miał 6,55 m długości i 5,8 m rozpiętości skrzydeł. Napęd stanowił dziewięciocylindrowy silnik rotacyjny Clerget 9Z o mocy 110 KM. Nie wiadomo jaką prędkość maksymalną zapewniał. W docelowej, wojskowej konfiguracji myśliwiec miał być uzbrojony w 2 karabiny maszynowe Vickersa kalibru 7,7 mm, zsynchronizowane z śmigłem.
