W 1933 roku firma Seversky Aircraft zaprezentowała swój pierwszy samolot – Seversky SEV-3. Był to trzyosobowy, całkowicie metalowy wodnosamolot. Chociaż wyprodukowano tylko kilka egzemplarzy, doświadczenie zdobyte przy pracach nad SEV-3 pomogło w budowie późniejszych myśliwców P-35 i P-47.
Prace nad SEV-3 rozpoczęto krótko po powstaniu firmy w 1931 roku. Głównym projektantem był Alexander Kartveli. Samolot otrzymał silnik Wright J-6 o mocy 420 KM, całkowicie metalowy kadłub o długości 7,4 m i rozpiętości skrzydeł wynoszącej 10,9 m. Wnętrze kadłuba podzielono na dwie kabiny – przednią dla pilota i tylną dla dwóch pasażerów, obie wyposażone w odsuwane owiewki. trójkołowe podwozie ukryto w potężnych pływakach.
Pierwszy lot SEV-3 miał miejsce 18 czerwca 1933 roku (niektóre źródła podają kwiecień 1933 roku). Pierwsze próby były bardzo obiecujące, a właściwości lotne bardzo dobre. 9 października, podczas jednego z lotów SEV-3 ustanowił rekord prędkości dla wodnosamolotów, wynoszący 290 km/h (poprawiony następnie 15 września 1935 roku przez zmodyfikowanego SEV-3M wyposażonego w silnik Wright-Cyclone – rekord ten, wynoszący 370,8 km/h nie został pobity przez kolejnych 49 lat).
Drugi prototyp SEV-3 otrzymał normalne podwozie bez pływaków. Maszyna w tej konfiguracji była znacznie szybsza i osiągała prędkość maksymalną 338 km/h i przelotową 297,7 km/h. Maszynę zaprezentowano przedstawicielom lotnictwa US Army, którzy zainteresowali się nią na tyle, że zamówili 30 egzemplarzy w zmodyfikowanej wersji oznaczonej jako BT-8.
BT-8 był samolotem szkolnym, wywodzącym się z SEV-3 w wersji lądowej. Maszyna miała dwuosobową załogę, i nieco inaczej wyprofilowany kadłub (wymiary nie uległy zmianie). Napęd stanowił silnik Pratt & Whitney R-985-11 Wasp Junior o mocy 450 KM, zapewniający prędkość maksymalną około 282 km/h.
Doświadczenie zdobyte podczas prac nad SEV-3 bezpośrednio przełożyło się na projekt myśliwca Seversky P-35, a także późniejszych Republic P-43 Lancer i P-47 Thunderbolt. Oprócz Amerykańskich Sił Zbrojnych, samoloty SEV-3 wykorzystywały Kolumbijskie Siły Zbrojne, a także Siły Powietrzne Republiki Hiszpanii.
