Na początku lat 30. chińska flota prezentowała się fatalnie. Największymi okrętami były całkowicie przestarzałe i pamiętające I wojnę światową krążowniki pancernopokładowe. W związku z tym w 1930 roku zainicjowano program rozbudowy floty, którego pierwszym etapem była budowa dwóch lekkich krążowników typu Ning Hai.
Japońskie krążowniki dla Chin
Republika Chińska na przełomie lat 20. i 30. była bardzo biednym i zacofanym krajem. Targany wewnętrznymi problemami kraj posiadał liczną, ale słabo uzbrojoną armię. Jeszcze gorzej wyglądała sytuacja floty, która posiadała jedynie kilka krążowników pancernopokładowych z początku XX wieku, które był całkowicie przestarzałe, oraz kilka mniejszych jednostek. Rosnące napięcia w regionie jeszcze bardziej pogarszały sytuację.
Zdając sobie sprawę z potrzeby zainwestowania w flotę, władze kraju zdecydowały się w 1930 roku na zamówienie nowych okrętów wojennych w zagranicznych stoczniach. Zwrócono się z pytaniami do kilku krajów i ostatecznie wybrano propozycję japońskiej stoczni Harima (było to o tyle ciekawe, że ówczesne relacje chińsko-japońskie nie należały do najlepszych). Według założeń, pierwszy z dwóch okrętów miał powstać w Japonii, a drugi miał zostać zbudowany w Chinach przy wsparciu japońskich inżynierów.
Stępkę pod pierwszy z okrętów – Ning Hal, położono 20 lutego 1931 roku, wodowanie miało miejsce 10 października 1931 roku, a okręt ukończono 1 września 1932 roku. Budowę drugiej jednostki rozpoczęto 28 czerwca 1931 roku, ale wodowanie miało miejsce dopiero 28 września 1935 roku, a sam okręt wszedł do służby 18 czerwca 1936 roku pod nazwą Ping Hai. Powodem opóźnień były rosnące napięcia między Chinami a Japonią, które utrudniały prace.
Oba okręty miały taką samą konstrukcję, ale różniły się szczegółami wyposażenia. Krążowniki miały 109,7 m długości i wyporność 2526 ton. Napęd stanowiły silniki parowe zapewniające prędkość maksymalną 21-23 węzłów oraz zasięg 5000 mil morskich (9300 km). Uzbrojenie składało się z 6 dział kalibru 140 mm w 3 dwudziałowych wieżach, 4 wyrzutni torped kalibru 533 mm, oraz uzbrojenia przeciwlotniczego, które było różne na obu okrętach. Ning Hai posiadał 6 dział przeciwlotniczych kalibru 80 mm, kilka działek kalibru 40 mm, oraz karabiny maszynowe. Ping Hai posiadał 3 działa kalibru 76 mm, 4 kalibru 57 mm i 4 karabiny maszynowe. Opancerzenie okrętów miało grubość 25 mm w pasie burtowym, 19-25 mm na pokładzie oraz 25 mm na wieżach i mostku. Załoga liczyła 361 oficerów i marynarzy. Dodatkowo Ning Hai posiadał niewielki hangar dla dwóch wodnosamolotów.
Krążowniki typu Ning Hai wzorowane były na japońskim krążowniku Yūbari, ale różniły się od niego wyższą nadbudówką i słabszą siłownią. Z tego powodu okręty te miały słabą dzielność morską i nadawały się raczej do zadań przybrzeżnych, mimo silnego uzbrojenia artyleryjskiego.
Chińskie krążowniki w Japonii
Ning Hai stał się okrętem flagowym chińskiej floty, a gdy do służby wszedł Ping Hai, przejął on tę rolę. Oba krążowniki wzięły udział w wojnie chińsko-japońskiej, która wybuchła w 1937 roku. Niestety ich rola w działaniach obronnych była mała. Już 23 września oba okręty zostały zatopione przez japońskie lotnictwo w płytkich wodach rzeki Jangcy.
Wraki krążowników zostały następnie przejęte przez japońską armię. Podjęto wówczas decyzję o ich podniesieniu i remoncie w celu ponownego wcielenia do służby, ale w podległej Japonii flocie chińskiej. Po kilku próbach oba okręty podniesiono i prowizorycznie naprawiono. Równocześnie Japończycy zdecydowali się wówczas na wcielenie ich do służby we własnej flocie.
Ning Hai wrócił do służby pod nazwą Mikura, ale chociaż oficjalnie miał być okrętem obrony wybrzeża, w praktyce wykorzystywano go jako pływające koszary w Sasebo. Dopiero w grudniu 1943 roku podjęto decyzję o przebudowaniu go na okręt eskortowy Ioshima. Prace zakończono 1 czerwca 1944 roku. Również i tym razem kariera okrętu była krótka, ponieważ podczas drugiego rejsu jednostka została zatopiona przez amerykański okręt podwodny USS Shad, 19 września 1944 roku.
Los Ping Hai był niewiele inny. Po prowizorycznym remoncie okręt otrzymał nazwę Mishima i wykorzystywany był jako pływające koszary w Sasebo. 10 czerwca 1944 roku po remoncie, okręt wrócił do aktywnej służby jako jednostka eskortowa Yasoshima. Ostatecznie 25 listopada 1944 roku okręt został zatopiony przez amerykańskie samoloty z lotniskowców USS Ticonderoga i USS Langley.
Podsumowanie
Krążowniki typu Ning Hai był najpotężniejszymi okrętami chińskiej floty przed wojną z Japonią. Równocześnie były to stosunkowo małe, powolne i niezbyt dobrze zaprojektowane okręty, których praktyczna użyteczność była ograniczona. Docelowo chińskie władze zakładały, że zbudowane zostaną większe okręty, ale wybuch wojny w 1937 roku uniemożliwił realizację tych planów.