Zbudowany w 1949 roku Ikarus 214 nie był najbardziej udanym samolotem. Zaprojektowano go jako samolot rozpoznawczy i lekki bombowiec, ale słabe osiągi sprawiły, że wykorzystywano go do zadań szkoleniowych i transportowych, a po wycofaniu z eksploatacji kilka maszyn używano do zrzutu spadochroniarzy w aeroklubach.

Prace nad samolotem ruszyły w drugiej połowie lat 40. w Jugosławii. Kierował nimi Simo Milutinovic. Zaprojektował on dwusilnikowy samolot rozpoznawczy i lekki bombowiec o metalowej konstrukcji z podwójnym statecznikiem. Prototyp maszyny oznaczonej jako Ikarus 214 został oblatany 7 sierpnia 1949 roku. Niestety pierwszy lot zakończył się katastrofą, w której zginął pilot.

Ikarus 214
Ikarus 214

Analiza przyczyn wypadku wykazała awarię mechanizmu sterowania skokiem śmigła, duży opór powietrza spowodowany podwoziem (prototyp posiadał stałe podwozie, ponieważ nie dostarczono mechanizmu jego chowania), problemy z silnikami Ranger SVG-770C-B1 oraz drobne błędy w ogólnej konstrukcji maszyny. Mimo długiej listy problemów, w 1951 roku ukończono drugi prototyp, który poddano pełnym próbom.

Szybko okazało się, że mimo zastosowania lepszych silników Pratt & Whitney R-1340AN-1 nie uzyskano odpowiednich osiągów, aby Ikarus 214 mógł być wykorzystywany jako samolot rozpoznawczy bądź lekki bombowiec. W tej sytuacji uznano, że nie warto marnować już przeprowadzonych prób i Ikarus 214 został przekształcony w samolot rozpoznawczy i szkolny.

Ikarus 214
Ikarus 214

Ikarus 214 miał 11,2 m długości, 16,2 m rozpiętości skrzydeł i maksymalną masę startową 5025 kg. Napęd stanowiły dwa silniki Pratt & Whitney R-1340-AN-1 o mocy 600 KM każdy, zapewniające prędkość maksymalną 365 km/h i zasięg 1080 km. Uzbrojenie składać się mogło z 3 karabinów maszynowych i ładunku bomb o masie… 200 kg.

Zbudowano 20 maszyn seryjnych (łącznie z prototypami 22 samoloty), z których kilka przekształcono w samoloty rozpoznania fotograficznego oraz morskie patrolowe, w tym zwalczania okrętów podwodnych, ale nie spisywały się w tej roli zbyt dobrze. Do 1967 roku wszystkie maszyny wycofano z eksploatacji, ale 6 z nich przekazano później aeroklubom w Jugosławii, gdzie używano ich do zrzucania spadochroniarzy – Ikarus 214 mógł zabrać na pokład 8 pasażerów lub skoczków. Cywilne egzemplarze wykorzystywano do lat 70.

Ikarus 214
Ikarus 214

Do naszych czasów przetrwał tylko jeden zdekompletowany egzemplarz Ikarusa 214, który znajduje się w Belgradzie. Ogólnie samoloty tego typu nie miały udanej historii, głównie z powodu słabych osiągów i możliwości bojowych, ale z drugiej strony piloci chwalili je za łatwość pilotażu.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.