Zbudowany w 1948 roku Breda-Zappata BZ.308 pod wieloma względami przypominał Lockheeda Constellation. Maszyna miała przynieść nowe możliwości włoskiemu lotnictwu, które odbudowywało się po II wojnie światowej, ale pod naciskiem Aliantów i z powodu problemów finansowych, projekt skasowano na etapie prototypu.
Prace nad samolotem ruszyły w 1946 roku, czyli krótko po zakończeniu II wojny światowej. Głównym konstruktorem został Filippo Zappata. Według założeń, miał powstać luksusowy samolot pasażerski obsługujący trasy międzynarodowe i transatlantyckie. Od początku zakładano, że samolot będzie napędzany brytyjskimi silnikami Bristol Centaurus. Ich dostawy opóźniały się jednak, przez co prace nad samolotem szły powoli. Dodatkowo w 1947 roku Alianci, którzy formalnie sprawowali kontrolę nad Włochami, zażądali wstrzymania prac, co spowodowało kolejne opóźnienia.
Ostatecznie jedyny prototyp samolotu nazwanego Breda-Zappata BZ.308 ukończono w połowie 1948 roku. Po serii prób, maszyna została oblatana 27 sierpnia 1948 roku, a za sterami zasiadł Mario Stoppani. Lot przebiegł dobrze, a zgromadzeni widzowie byli pod dużym wrażeniem. Wszystko wyglądało bardzo pozytywnie dla BZ.308, ponieważ samolot spisywał się dobrze w powietrzu i dysponował odpowiednimi osiągami.
Dalsze naciski ze strony Aliantów, którzy nie chcieli aby Włosi odbudowali przemysł lotniczy, oraz problemy finansowe zakładów Breda sprawiły, że projekt jednak wstrzymano. Prototyp został w 1949 roku przejęty przez Włoskie Siły Powietrzne, które używały go jako samolot transportowy. W 1950 roku pojawiły się zamówienia na BZ.308 ze strony linii lotniczych z Indii, Argentyny i Persji, ale nie rozpoczęto produkcji seryjnej.
Jedyny zbudowany egzemplarz używano do lotów między Rzymem a Mogadiszu w Somalii do 21 lutego 1954 roku, kiedy to samolot doznał uszkodzeń po zderzeniu z… ciężarówką. Skala uszkodzeń była tak duża, że uznano, że naprawy są nieopłacalne. Samolot pozostawiono własnemu losowi i ostatecznie zezłomowano na miejscu.
Breda-Zappata BZ.308 był pierwszym włoskim samolotem operującym z lotnisk na lądzie, zdolnym do lotu przez Atlantyk bez specjalnego przygotowania. Był to też pierwszy samolot, który wylądował na lotnisku Malpensa w Mediolanie. Co ciekawe, BZ.308 zagrał krótki epizod w filmie Rzymskie Wakacje.
Samolot miał 33,5 m długości i 42 m rozpiętości skrzydeł, a maksymalna masa startowa wynosiła 46,5 tony. Napęd stanowiły 4 osiemnastocylindrowe silniki Bristol Centaurus 568 o mocy 2500 KM każdy. Zapewniały one prędkość przelotową 441 km/h i maksymalną 573 km/h, a zasięg wynosił 7700 km. W podstawowej konfiguracji samolot zabierał 5-osobową załogę i 55 pasażerów w dwóch kabinach, ale w wersji z gęstym ułożeniem foteli mógłby zabrać 80 pasażerów.
