Najsłynniejszymi niemieckimi mikrosamochodami bez wątpienia pozostaną BMW Isetta i Messerschmitt KR200 (oraz ich wersje rozwojowe), jednak oprócz nich, na niemieckich drogach można było spotkać oryginalne mikrosamochody o wdzięcznej nazwie Goggomobil.
Goggomobil powstał w 1954 roku z inicjatywy Hansa Glasa, właściciela firmy Hans Glas GmbH. Zaprojektował on serię mikrosamochodów wyposażonych w niewielkie, dwucylindrowe, chłodzone powietrzem silniki o pojemności w zależności od wersji 245 cm³ i mocy 13,6 KM, 293 cm³ i mocy 14,8 KM oraz 392 cm³ i mocy 18,5 KM. Silnik umieszczony był z tyłu.
Do produkcji wprowadzono kilka wersji samochodu. Podstawową był dwudrzwiowy sedan T250, coupe TS250, TS300 i TS400, kabriolet/roadster o nazwie Dart oraz niewielka furgonetka i pickup. Samochody miały długość od 2,9 do 3 m i wysokość około 1,3 m, a masa wynosiła około 400-500 kg. Wyposażenie samochodów było bardzo ubogie. Na desce rozdzielczej znajdował się jedynie prędkościomierz, a pierwsze egzemplarze posiadały tylko jedną wycieraczkę z przodu (później zaczęto instalować po dwie wycieraczki). Ciekawostką była elektryczna, czterobiegowa preselekcyjna skrzynia biegów z sprzęgłem.
Jak przystało na tak mały samochód, osiągi nie były powalające – prędkość maksymalna wynosiła około 80-100 km/h, a od 0 do 80 km/h Goggomobil rozpędzał się w 27,9 sekundy. Zużycie paliwa wynosiło 5,59 l/100 km. Samochody eksportowano do różnych krajów, w tym do Wielkiej Brytanii i USA *wersja amerykańska posiadała inne światła i zderzaki, przystosowane do amerykańskich przepisów). Na brytyjskim rynku kosztowały one około 625 funtów wraz z podatkami.
Łącznie od 1955 roku do 30 czerwca 1969 roku, kiedy wstrzymano produkcję (w 1966 roku firmę Hans Glas GmbH przejęło BMW i kontynuowało produkcję Goggomobila) zbudowano 214 313 sedanów, 66 511 coupe, 3667 furgonetek i pickupów oraz około 700 Dartów. W toku produkcji wprowadzano wiele drobnych zmian zarówno w wyposażeniu jak i konstrukcji samochodów, dlatego pojazdy z poszczególnych lat różnią się wyglądem.
Goggomobil cieszył się sporą popularności i zaufaniem kierowców, głównie ze względu na dobre wykonanie i prosta konstrukcję. Był to jednak pojazd przejściowy, potrzebny zwłaszcza w latach 50. i 60. kiedy rozwijający się niemiecki rynek pilnie potrzebował dużej liczby samochodów.
