Zaprojektowany w 1927 roku bombowiec Boripatra był pierwszym samolotem bojowym zaprojektowanym i wyprodukowanym w Tajlandii. Maszyna zaczęła swoją historię jako samolot testowy do sprawdzania silników, a ostatecznie zbudowano około 12 maszyn, które wykorzystywano przez kilka lat.
Podstawowym bombowcem Królewskich Tajskich Sił Powietrznych (RTAF) w połowie lat 20. były produkowane na licencji francuskie bombowce Breuguet 14 pamiętające swoją konstrukcją I wojnę światową. Maszyny te wyposażone były w dwunastocylindrowe silniki Renault 12Fc o mocy 300-400 KM. Lokalnie, maszyny nosiły oznaczenie Bomber Type 1. W połowie lat 20. znacząco wzrosły ceny silników Renault oraz części zamiennych do nich, co uniemożliwiało ekonomiczną eksploatację maszyn.
W związku z tym dowództwo RTAF podjęło decyzję o znalezieniu nowej jednostki napędowej dla posiadanych bombowców. W trakcie poszukiwań nowego silnika uznano, że jest to dobra okazja do sprawdzenia możliwości zaprojektowania nowej wersji maszyny lub nawet jej następcy. 5 kwietnia 1927 roku w warsztatach RTAF rozpoczęto prace nad samolotem oznaczonym jako Bomber Type 2, która miała posłużyć do przetestowania różnych silników, oraz w przyszłości miała być następcą Breugetów.
Prototyp samolotu oblatano 23 czerwca 1927 roku. Samolot otrzymał nazwę Boripatra i miał 8,76 m długości i 13,4 m rozpiętości skrzydeł, a jego masa wynosiła 1846 kg. Napęd stanowił silnik Bristol Jupiter VI o mocy 450 KM, zapewniający prędkość maksymalną 253 km/h. Samolot miał mieszaną konstrukcję, opartą na kadłubie z stalowych rur, pokrytym w przedniej części metalowymi panelami, a w tylnej płótnem. Skrzydła wykonano z lokalnego drewna i pokryto płótnem.
Wkrótce oblatano drugi prototyp z silnikiem BMW VI V12 o mocy 660 KM, a później również z silnikami Curtiss D-12 i Pratt & Whitney Wasp. Osiągi podczas prób były bardzo dobre, a nowe samoloty pod wieloma względami przewyższały Breugety. Mimo to, nie zdecydowano się na ich produkcję na większą skalę, ponieważ Francuzi obniżyli ceny silników Renault, co umożliwiło ich dalszą eksploatację.
Zbudowano około 12 bombowców Boripatra, które wykorzystywano przez kilka lat i ostatecznie zastąpiono amerykańskimi bombowcami Vought O2U Corsair. Do 1938 roku przetrwał przynajmniej jeden egzemplarz Boripatra, jednak nie udało się mu przetrwać do naszych czasów. Obecnie w Tajlandii znajdują się dwie repliki maszyn tego typu, obie w muzeum w Bangkoku.