W północnej części Malty, w rejonie Mellieħa znajdują się ruiny zapomnianego fortu Campbell, zbudowanego tuż przed wybuchem II wojny światowej. Ukryta w skałach twierdza miała bronić zatoki Mellieħa i Saint Paul’s Bay, oraz znajdujących się w tym rejonie baz wodnosamolotów. Od lat 70. XX wieku fort stoi opuszczony i popada w ruinę.
Ze względu na strategiczne znaczenie Malty, położonej w centralnej części Morza Śródziemnego, Brytyjczycy już od XIX wieku intensywnie rozbudowywali fortyfikacje na wyspie. Powstawały głównie małe forty, składające się z kilku budynków i umocnień, które miały pomagać w obronie strategicznych części wysp. W grudniu 1937 roku rozpoczęto budowę kolejnego i jak się później okazało, ostatniego dużego fortu na Malcie – Fort Campbell.
Umocnienia zlokalizowano w rejonie Mellieħa, w północnej części wyspy, pomiędzy Baterią Mistra, a Wieżą Ghajn Hadid. Głównym zadaniem fortu miała być obrona wybrzeża oraz zatoki Mellieħa i Saint Paul’s Bay, gdzie stacjonowały brytyjskie wodnosamoloty. Zakładano, że fort będzie bardziej narażony na ataki z powietrza, niż z lądu lub morza, w związku z czym zbudowano go tak, aby maksymalnie ukryć jego zabudowania.
Dokładna data rozpoczęcia budowy umocnień nie jest znana, ale przyjmuje się, że prace rozpoczęto w grudniu 1937 roku, a we wrześniu 1938 roku znacząco je przyśpieszono (w związku z podpisaniem układu monachijskiego). Przez całą wojnę obiekt przechodził liczne modernizacje i przebudowy, w zależności od potrzeb okolicznych garnizonów.
W skład zbudowanej z skał wapiennych twierdzy wchodziły trzy stanowiska artyleryjskie z działami kalibru 152 mm, 4 bunkry (pillboxy), stosunkowo słaby mur zewnętrzny, Posterunek Obserwacyjny Baterii, służący jako siedziba dowództwa twierdzy, zbiornik na wodę, podziemne magazyny, schrony przeciwlotnicze i niewielka elektrownia. Wejście do fortu chronione było jedynie przez małą strażnicę.Podczas wojny wokół twierdzy zbudowano liczne baraki i koszary dla żołnierzy stacjonujących w pobliskich miasteczkach, oraz stanowiska reflektorów przeciwlotniczych.
Fort Campbell nie odegrał istotnej roli podczas działań wojennych, zapewniając jedynie obronę przeciwlotniczą. Po zakończeniu wojny, w 1949 roku planowano likwidację twierdzy, ale aż do lat 70. stacjonował w tym miejscu niewielki garnizon. Po jego likwidacji, zabudowania fortu pozostawiono własnemu losowi. Systematycznie rozkradane i niszczone, z czasem popadły w ruinę. Część zabudowań zawaliła się po usunięciu stalowych wzmocnień konstrukcji.
Obecnie Fort Campbell jest w opłakanym stanie. Chociaż podejmowane są próby jego odbudowy, albo chociaż zabezpieczenia zabudowań, które jeszcze przetrwały, większość budynków i schronów jest w tak złym stanie, że wejście do nich jest bardzo niebezpieczne.
