Urodzony w 1866 roku w Pleasantville w USA Simon Lake był jednym z pionierów rozwoju okrętów podwdnych. Chociaż jego okręty nie odniosły wielu sukcesów i często były jednostkami przejściowymi, stosowane w nich rozwiązania techniczne były często bardzo nowatorskie. Pierwszymi jego projektami były okręty Argonaut Junior i Argonaut.
Simon Lake urodził się 4 września 1866 roku w Pleasantville w stanie New Jersey. Od młodych lat interesował się eksploracją głębin i podróżami pod wodą. Prace nad swoim pierwszym okrętem podwodnym rozpoczął 1893 roku w odpowiedzi na ogłoszone przez US Navy zamówienie na torpedowy okręt podwodny.
Jednostka została zbudowana w 1894 roku i otrzymała nazwę Argonaut Junior. Lake zbudował ją z drewna. Kadłub o długości 4,3 m miał prostą konstrukcję, a napęd zapewniała ręcznie obracana korba, która nie poruszała śruby, tylko dwa koła. Argonaut Junior według założenia miał bowiem poruszać się po dnie. Po zajściu na odpowiednią głębokość i osiągnięciu odpowiedniego ciśnienia wewnątrz kadłuba, możliwe było otwarcie włazu w podłodze, przez który załoga (składająca się z dwóch osób) mogła zarówno badać dno jak i… przepychać okręt.
Projekt nie zyskał zainteresowania floty, ale mimo to konstruktor postanowił pójść za ciosem i w 1897 roku zbudował kolejny okręt, nazwany Argonaut No 1. Tym razem miał on aż 11 m długości i silnik spalinowy poruszający śrubę napędową. Okręt technicznie działał, ale również nie miał praktycznego zastosowania dla US Navy.
Zaprojektowany w 1900 roku Argonaut No 2 miał już18 m długości i mocno zmodyfikowaną konstrukcję, ale również nie zyskał zainteresowania US Navy. Wobec braku zainteresowania ze strony floty, oraz silnej konkurencji z strony Johna P. Hollanda, Simon Lake postanowił zaprojektować jeszcze jeden, znacznie bardziej dopracowany i przemyślany okręt. Również i ta jednostka nie zainteresowała amerykańskiej floty, ale konstruktorowi udało się sprzedać ją Rosji.
Udana transakcja sprawiła, że Lake wyjechał do Europy, gdzie pomógł w budowie okrętów podwodnych zarówno dla rosyjskiej jak i austro-węgierskiej i niemieckiej floty. W 1912 roku powrócił do USA i założył firmę Lake Torpedo Boat, która do 1924 roku zbudowała kilkadziesiąt okrętów podwodnych dla US Navy. Jednostki te był klasycznymi okrętami podwodnymi, w przeciwieństwie do eksperymentalnych projektów z przełomu wieku.
Wraz z wprowadzonymi przez Traktat Waszyngtoński ograniczeniami w rozbudowie flot okrętów podwodnych, Lake zaprzestał budowy tego typu jednostek dla floty, ale dalej zajmował się eksploracją głębin i projektowaniem pojazdów podwodnych – zarówno badawczych jak i ratowniczych. Brał udział m.in. w eksploracji wraku RMS Lusitania. Następnie Lake uczestniczył w pracach nad modyfikacją okrętu podwodnego USS O-12 z myślą o eksploracji Arktyki.
Simon Lake zmarł 23 czerwca 1945 roku, będąc przed śmiercią światkiem olbrzymiego rozwoju amerykańskiej floty okrętów podwodnych. Aby upamiętnić jego dokonania, od jego nazwiska nadano nazwę typowi okrętów-baz dla okrętów podwodnych typu Simon Lake, a pierwsza jednostka typu otrzymała nazwę USS Simon Lake (AS-33).
