SmartAge.pl
    Facebook Twitter Instagram LinkedIn
    Trending
    • Jacuzzi ogrodowe – dlaczego warto je mieć?
    • TSS Stefan Batory – ostatni polski transatlantyk
    • Zapomniany czechosłowacki samolot rozpoznawczy Praga E-51
    • Douglas AC-47 Spooky – pierwszy gunship
    • Lot paralotnią – wspaniała atrakcja na niezapomnianą przygodę
    • HMS Vanguard – ostatni pancernik
    • France – ostatni francuski luksusowy transatlantyk
    • USS Gerald R. Ford vs. USS Langley – czyli jak zmieniły się amerykańskie lotniskowce
    Facebook Twitter Instagram LinkedIn RSS
    SmartAge.pl
    • Technika
      1. Militaria
      2. Lotnictwo
      3. Motoryzacja
      4. Kosmos
      5. Statki i okręty
      6. Kolej
      7. Transport
      Polecane
      28 kwietnia 20220

      Izraelskie czołgi M-50 i M-51 Super Sherman (Isherman)

      Najnowsze
      15 maja 2022

      TSS Stefan Batory – ostatni polski transatlantyk

      14 maja 2022

      Zapomniany czechosłowacki samolot rozpoznawczy Praga E-51

      13 maja 2022

      Douglas AC-47 Spooky – pierwszy gunship

    • Historia
      1. Katastrofy
      2. Polityka
      3. Terroryzm
      4. Sylwetki
      Polecane
      28 kwietnia 20220

      Izraelskie czołgi M-50 i M-51 Super Sherman (Isherman)

      Najnowsze
      15 maja 2022

      TSS Stefan Batory – ostatni polski transatlantyk

      14 maja 2022

      Zapomniany czechosłowacki samolot rozpoznawczy Praga E-51

      13 maja 2022

      Douglas AC-47 Spooky – pierwszy gunship

    • Technologia
      1. Internet i komputery
      2. Fotografia
      3. Gadgety
      4. Nauka
      5. Drony
      6. Gry komputerowe
      Polecane
      1 marca 20222

      Sea Shadow – eksperymentalny okręt w technologii stealth

      Najnowsze
      6 maja 2022

      Dlaczego VPN-y są dziś tak popularne?

      5 maja 2022

      Najlepsze powerbanki do smartfonów

      4 maja 2022

      Podpis elektroniczny – rozwiązanie, w które warto zainwestować

    • Lifestyle
      1. Podróże
      2. Miejsca
      3. Sport
      4. Rozrywka
      5. Kultura
      6. Zabawki
      7. Zdrowie
      8. Jedzenie
      Polecane
      6 maja 20210

      Ubrania do zadań specjalnych – Helikon-Tex Woodland i Tiger Stripe

      Najnowsze
      16 maja 2022

      Jacuzzi ogrodowe – dlaczego warto je mieć?

      13 maja 2022

      Lot paralotnią – wspaniała atrakcja na niezapomnianą przygodę

      6 maja 2022

      Jak rozpoznać naturalny żel pod prysznic? Co powinien mieć w składzie?

    • Biznes
      1. Historia znanych marek
      2. Media
      3. Przemysł
      4. Reklama
      Polecane
      30 grudnia 20190

      Złomowanie statków w XXI wieku

      Najnowsze
      4 maja 2022

      Podpis elektroniczny – rozwiązanie, w które warto zainwestować

      23 kwietnia 2022

      Jak inwestować w fundusze ETF? Poradnik dla początkujących inwestorów

      12 kwietnia 2022

      Pierwszy satelita Spark -1TM już w kosmosie

    • Recenzje
      1. Gry komputerowe
      2. Filmy
      3. Książki
      4. Sprzęt
      Polecane
      9.0
      1 października 20160

      Żywioł. Deepwater Horizon – recenzja

      Najnowsze
      9 listopada 2021

      Fotoobraz galeriadruku.com.pl – recenzja

      9 czerwca 2021

      Aurelis Lunar – księżycowa lampa – recenzja

      17 listopada 2020

      CEWE FOTOKSIĄŻKA – recenzja

    • Redakcja
      • O nas
      • Reklama
    • Kontakt
    SmartAge.pl
    Znajdujesz się tutaj: Strona główna » Podwodne lotniskowce – okręty podwodne typu I-400
    Podwodne lotniskowce - okręty podwodne typu I-400
    Podwodne lotniskowce - okręty podwodne typu I-400
    Artykuły

    Podwodne lotniskowce – okręty podwodne typu I-400

    Michał BanachBy Michał Banach18 stycznia 2022Jeden komentarz7 Mins Read
    Japońskie okręty podwodne typu I-400 (Sen Toku – pol. okręty podwodne specjalnego typu) były wyjątkowymi jednostkami. Były to największe okręty podwodne na świecie aż do lat 60., a dodatkowo wyróżniały się swoim uzbrojeniem, w skład którego wchodziły 3 wodnosamoloty, przenoszone w specjalnych wodoszczelnych hangarach. Okręty te można określić jako podwodne lotniskowce.

    Geneza

    W początkowym okresie II wojny światowej, Japońska Flota wykorzystywała sporo tradycyjnych okrętów podwodnych. O ile nadawały się one do atakowania amerykańskiej floty w trakcie większości operacji bojowych, nie mogły atakować amerykańskich baz i floty handlowej operującej przy kontynencie. Japończycy chcąc maksymalnie odsunąć front od macierzystych baz, uznali, że należy wprowadzić do uzbrojenia nowy typ dużych okrętów podwodnych dalekiego zasięgu.

    Jeden z okrętów typu I-400 po przejęciu przez Amerykanów
    Jeden z okrętów typu I-400 po przejęciu przez Amerykanów

    Krótko po ataku na Pearl Harbor, admirał Isoroku Yamamoto przygotował wspólnie z kapitanem Kameto Kurushimą koncepcję budowy olbrzymich okrętów podwodnych, które miały dysponować zasięg pozwalającym na wykonywanie bardzo długich rejsów. Oprócz tradycyjnego uzbrojenia torpedowego, okręty miały przenosić 2 wodnosamoloty. Zadaniem jednostek byłoby atakowanie baz i ważnych celów przy użyciu samolotów.

    Okręty mogłyby przenikać daleko w głąb wód kontrolowanych przez przeciwnika i omijać większość obrony. Bardzo nietypowy pomysł zyskał zainteresowanie dowództwa floty, w związku z czym przystąpiono do prac nad finalnym projektem nowych okrętów. Według wstępnych planów miało powstać 18 jednostek.

    Okręt podwodny I-400
    Okręt podwodny I-400

    Podwodne lotniskowce

    Głównym motorem napędowym projektu był sam admirał Yamamoto. Wraz z jego śmiercią 18 kwietnia 1943 roku, projekt podwodnych lotniskowców utracił znaczenie i przychylność dowództwa floty. Zamówienie zmniejszono z 18 na 9 okrętów, a później na 5 jednostek. Okręty otrzymały numery od I-400 do I-405. Do końca wojny zwodowano dwie jednostki, które weszły do służby (I-400 i I-401), jeden okręt dokończono jako tankowiec, ale z powodu problemów technicznych nie wprowadzono go do służby (I-402), a dwa kolejne były jeszcze w budowie, kiedy skończyła się wojna (I-404 i I-405).

    Prawdopodobnie I-402
    Prawdopodobnie I-402

    Okręty typu I-400 miały 122 m długości i wyporność 6670 ton. Napęd stanowiły 4 silniki diesla o mocy 2250 KM każdy i 2 silniki elektryczne o mocy 2100 KM każdy. Zapewniały one prędkość 18,7 węzła na powierzchni i 6,5 węzła w zanurzeniu. Zasięg wynosił 55 560 km, a autonomiczność wynosiła 90 dni. Ze względu na konstrukcję hangaru do przewożenia samolotów, maksymalna głębokość zanurzenia wynosiła około 100 m. Uzbrojenie składało się z 8 wyrzutni torped kalibru 533 mm na dziobie, 1 działa kalibru 140 mm na pokładzie, 3 potrójnych działek przeciwlotniczych kalibru 25 mm i jednego pojedynczego działka kalibru 25 mm.

    Ponadto w wodoszczelnym hangarze mieściły się 3 wodnosamoloty Aichi M6A1 Seiran, przystosowane do rozłożenia na kilka części, aby zmieścić je w hangarze (w trakcie prac projektowych uznano, że okręty powinny przenosić trzy, a nie dwa samoloty). Samoloty mogły przenosić jedną torpedę lub 800 kg bomb i były podstawowym uzbrojeniem ofensywnym okrętów. Okręty wyposażono w katapultę do wystrzeliwania samolotów.

    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów
    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów

    Aichi M6A1 Seiran – jednosilnikowy, dwuosobowy wodnosamolot zaprojektowany do wykorzystania na okrętach podwodnych. Samolot miał 12 m rozpiętości skrzydeł i 11,6 m długości. Masa pustej maszyny wynosiła 3,3 tony, a maksymalna masa startowa 4,4 tony. Napęd stanowił dwunastocylindrowy silnik Aichi Atsuta Type 31 o mocy 1400 KM. Prędkość maksymalna wynosiła 474 km/h a przelotowa 296 km/h. Zasięg wynosił 1190 km. Uzbrojenie składało się z 1 karabinu maszynowego kalibru 13 mm oraz torpedy lub bomb o masie do 850 kg. Zbudowano 28 maszyn tego typu.

    Aichi M6A1 Seiran
    Aichi M6A1 Seiran

    Załoga liczyła 144 marynarzy, którzy podobnie jak w przypadku innych japońskich okrętów podwodnych musieli służyć w spartańskich warunkach, zwłaszcza w porównaniu do amerykańskich okrętów podwodnych. Przede wszystkim okręty nie dysponowały klimatyzacją oraz odpowiednią ilością miejsc do spania – często marynarze musieli spać na podłodze. Okręty wyposażono w dwa radary – jeden do wykrywania samolotów, drugi do wykrywania okrętów oraz system RWR (ostrzegający przed wykryciem wrogiego radaru). Na I-401 zamontowano ponadto chrapy do pobierania powietrza w zanurzeniu.

    Eksploatacja

    Do końca wojny ukończono dwa okręty – I-400 i I-401. Jednostki weszły do służby  na początku 1945 roku. Ze względu na złą sytuację strategiczną, planowano, że wraz z kilkoma przebudowanymi, mniejszymi okrętami podwodnymi, które również wyposażono w hangary do przenoszenia wodnosamolotów, wezmą udział w ataku na Kanał Panamski latem 1945 roku.

    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów
    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów

    Atak miał utrudnić przerzucanie przez Amerykanów okrętów wojennych z Atlantyku na Pacyfik wraz z końcem walk w Europie. W czerwcu zmieniono jednak plany i rozpoczęto przygotowania do wysłania obu okrętów do ataku przeciwko amerykańskiej flocie na atolu Ulithi. Operację planowano na sierpień, ale wojna skończyła się zanim okręty był gotowe do ataku.

    Wraz z zawieszeniem broni oba okręty otrzymały rozkaz zniszczenia uzbrojenia i poddania się Amerykanom. Po przejęciu przez US Navy, I-400 i I401 wraz z kilkunastoma innymi japońskimi okrętami podwodnymi zostały skierowane w rejon Hawajów, gdzie poddano je oględzinom i testom. Warto w tym miejscu dodać, że aż do kapitulacji, Amerykanie nie wiedzieli o istnieniu jednostek tego typu.

    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów
    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów

    Oba okręty zostały zatopione na przełomie maja i czerwca w pobliżu Hawajów. Amerykanie nie chcieli udostępnić okrętów Rosjanom, którzy domagali się możliwości ich obejrzenia.

    Trzeci okręt typu – I-402 nie opuścił stoczni aż do zakończenia wojny. Po przejęciu przez Amerykanów jednostka została zatopiona w kwietniu 1946 roku jako cel. Pozostałych okrętów nigdy nie ukończono.

    Okręt Stocznia Położenie stępki Wodowanie Zakończenie budowy Los
    I-400 Kure 18 stycznia 1943 roku 18 stycznia 1944 roku 30 grudnia 1944 roku Przejęty przez Amerykanów 19 sierpnia 1945 roku, zatopiony jako cel 4 czerwca 1946 roku
    I-401 Sasebo 26 kwietnia 1943 roku 11 marca 1944 roku 8 stycznia 1945 roku Przejęty przez Amerykanów 29 sierpnia 1945 roku, zatopiony jako cel 31 maja 1946 roku
    I-402 Sasebo 20 października 1943 roku 5 września 1944 roku 24 lipca 1945 roku Przejęty przez Amerykanów, zatopiony jako cel 1 kwietnia 1946 roku
    I-403 – – – – Budowa przerwana w październiku 1943 roku
    I-404 Kure 8 listopada 1943 roku 7 lipca 1944 roku – Budowa przerwana 4 czerwca 1945 roku (okręt był gotowy w 95%), okręt został znacznie uszkodzony 28 lipca 1945 roku, zezłomowany w 1952 roku
    I-405 Kawasaki 27 września 1943 roku – – Budowa przerwana
    I-406 – I-417 – – – – Skasowane

    Nieudany projekt

    Okręty typu I-400 nie wzięły udziału w walkach i nie miały żadnego wpływu na przebieg wojny. Nawet gdyby ukończono je wcześniej, ich wpływ na przebieg wojny byłby znikomy. Planowane operacje, takie jak np. atak na Kanał Panamski prawdopodobnie zakończyłyby się totalna porażką, ponieważ kilka samolotów (zakładano, że atak przeprowadzi 10 wodnosamolotów) nie przedarłoby się przez silną, amerykańska obronę.

    Hangar jednego z okrętów typu I-400
    Hangar jednego z okrętów typu I-400

    Pod względem założeń, okręty były ciekawymi jednostkami, które mogły wpłynąć na rozwój okrętów podwodnych (Amerykanie wykorzystali część doświadczeń zdobytych przy ich próbach do budowy powojennych okrętów podwodnych wyposażonych w pierwsze pociski balistyczne), ale pojawiły się zbyt późno by potwierdzić swoje możliwości.

    Aichi M6A1 Seiran w Steven F. Udvar-Hazy Center (for. Michał Banach)
    Aichi M6A1 Seiran w Steven F. Udvar-Hazy Center (for. Michał Banach)
    Aichi M6A1 Seiran w Steven F. Udvar-Hazy Center (for. Michał Banach)
    Aichi M6A1 Seiran w Steven F. Udvar-Hazy Center (for. Michał Banach)

    Mimo to pozostają największymi okrętami podwodnymi II wojny światowej, które aż do lat 60-tych pozostawały największymi okrętami podwodnymi na świecie. Warto dodać, że nie były to jedyne podwodne lotniskowce. Również Niemcy i Brytyjczycy eksperymentowali z tego typu jednostkami. Najlepszym przykładem jest brytyjski okręt podwodny M2 – więcej o nim w tekście Okręty podwodne typu M.

    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów
    I-400 i I-401 po przejęciu przez Amerykanów
    Udostępnij. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Poprzedni artykułNawilżacze przemysłowe – jak pracują i jaki wybrać? Podpowiadamy!
    Następny artykuł Richelieu i Jean Bart – ostatnie francuskie pancerniki
    blank
    Michał Banach
    • Strona internetowa
    • Facebook
    • Instagram
    • LinkedIn

    Gdybym miał spisać wszystkie swoje zainteresowania to nie starczyłoby mi życia. Głównie interesuję się historią, militariami i techniką a także fotografią, ale lista ta mogłaby być znacznie dłuższa. Skończyłem studia na kierunkach stosunki międzynarodowe oraz dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.

    Podobne artykuły

    USS Gerald R. Ford vs. USS Langley – czyli jak zmieniły się amerykańskie lotniskowce

    10 maja 20226 Mins Read

    HMS Victory – długowieczny okręt liniowy

    7 maja 20225 Mins Read

    Włoski eksperymentalny czołg szybki Carro Armato Celere Sahariano

    17 kwietnia 20222 Mins Read
    Najpopularniejsze
    Artykuły
    18 kwietnia 20220

    PL-01 Concept – czołg-makieta, który zawojował mediami

    Zaprezentowany w 2013 roku na targach MSPO w Kielcach projekt czołgu PL-01 Concept dosłownie zawojował…

    Artykuły
    4 kwietnia 20175

    Jagdtiger – najpotężniejszy niemiecki niszczyciel czołgów

    Wprowadzony pod koniec II wojny światowej niemiecki niszczyciel czołgów Sd.Kfz. 186 Jagdtiger, był największym, najcięższym,…

    Artykuły
    15 kwietnia 201710

    Boeing B-52 Stratofortress – symbol zimnej wojny

    Jakie jest pierwsze skojarzenie z zimną wojną? Wyścig w kosmos, Gagarin i Apollo? Kryzys kubański?…

    Reklama
    Najnowsze Artykuły
    16 maja 2022

    Jacuzzi ogrodowe – dlaczego warto je mieć?

    15 maja 2022

    TSS Stefan Batory – ostatni polski transatlantyk

    14 maja 2022

    Zapomniany czechosłowacki samolot rozpoznawczy Praga E-51

    13 maja 2022

    Douglas AC-47 Spooky – pierwszy gunship

    13 maja 2022

    Lot paralotnią – wspaniała atrakcja na niezapomnianą przygodę

    Reklama




    Losowe
    Artykuły
    27 sierpnia 20150

    Księga rekordów Guinnessa

    27 sierpnia 1955 roku wydano pierwszą edycję Księgi Rekordów Guinnessa. Licząca 198 stron i wydrukowana…

    Artykuły
    21 maja 20190

    Toyota 2000GT – pierwszy japoński supersamochód

    Z perspektywy czasu stare supersamochody produkowane np. w latach 60. nie robią już wrażenia pod…

    Artykuły
    25 maja 20210

    Antonow An-124-100M – Poznań Ławica 24.05.2021 – galeria

    Chociaż Antonowy An-124 pojawiają się w Polsce dosyć często, ich wizyty zawsze przyciągają uwagę i…

    Artykuły
    29 czerwca 20172

    Chiński czołg podstawowy Typ 96

    Obok Federacji Rosyjskiej i Stanów Zjednoczonych, Chińska Republika Ludowa (ChRL) posiada jedne z największych wojsk…

    Artykuły
    19 grudnia 20210

    Schron przeciwlotniczy na Winogradach w Poznaniu

    Zagłębiając się w zabudowania tworzące Osiedle Kosmonautów w Poznaniu można natrafić na około 21-metrowy betonowy…

    Dołącz do nas na Facebooku
    SmartAge.pl
    O nas
    O nas

    SmartAge.pl - Portal ludzi ciekawych świata powstał w 2014 roku. Na stronie znajdziecie liczne artykuły, ciekawostki, recenzje, wywiady, oraz wiele więcej. Piszemy o rzeczach znanych i nieznanych, o tym co było pierwsze, największe, najlepsze, albo też ostatnie, najmniejsze i najgorsze. Wszystko to podane w ciekawej i zwięzłej formie. SmartAge.pl jest zarejestrowany w międzynarodowym systemie informacji o wydawnictwach ciągłych i oznaczony symbolem ISSN 2391-7342

    Facebook Twitter Instagram LinkedIn RSS
    • Strona główna
    • Kontakt
    • Reklama
    • O nas
    © Copyright by SmartAge Media Sp. z o.o. 2022. Wszelkie prawa zastrzeżone. SmartAge.pl ISSN 2391-7342

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.