Konstanca jest największym portem handlowym Rumunii, oraz jednym z ważniejszych kurortów wakacyjnych w kraju. Na początku XX wieku w jednej z najbardziej reprezentatywnych części wybrzeża zbudowano olbrzymie kasyno. Funkcja budynku na przestrzeni lat zmieniała się, a w 1990 roku został on opuszczony i przez lata niszczał, dopiero niedawno rozpoczęto jego modernizację.
Pierwsze zabudowania o charakterze turystycznym pojawiły się w tej części miasta i wybrzeża już w 1880 roku. Początkowo były to małe drewniane budynki, które służyły jako kasyna, restauracje i kawiarnie. W 1903 roku lokalne władze podjęły jednak decyzję o zbudowaniu nowego kasyna, które miało stać się symbolem miasta.
Projekt budynku powierzono Danielowi Renardowi. Według założeń, kasyno w stylu secesyjnym miało przypominać luksusowe kasyna i hotele z Riwiery Francuskiej. Od początku projekt budził jednak kontrowersje, ponieważ część polityków uważała, że budynek powinien wyglądać zupełnie inaczej. Po zmianie władzy w 1905 roku, Renard został odwołany, a na jego miejsce wybrana innego architekta, Petre Antonescu. Zmienił on plany kasyna i ponownie przystąpił do prac budowlanych, tylko po to, aby w 1907 roku po kolejnej zmianie władzy utracić stanowisko. Nowy rząd przywrócił wówczas Renarda na stanowisko głównego architekta.
Ostatecznie budowę kasyna zakończono w na przełomie 1909 i 1910 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 15 sierpnia 1910 roku. Kasyno w Konstancy szybko zyskało sławę i rozgłos, przyciągając wielu bogatych gości oraz rodziny królewskie z całej Europy.
Wraz z wybuchem I wojny światowej budynek kasyna został przekształcony w szpital, co uchroniło go przed zniszczeniem – Konstanca, a zwłaszcza znajdujący się obok kasyna port były bowiem celem licznych bombardowań. Tylko raz w budynek trafił jeden pocisk, który zabił 10 osób. 19 listopada 1917 roku ponownie otwarto kasyna, ale dopiero w 1928 roku usunięto wszystkie zniszczenia wyrządzone w trakcie wojny. W latach 1934-1937 budynek kasyna poddano znaczącej renowacji. Pracami ponownie kierował sam Daniel Renard.
Podczas II wojny światowej kasyno pełniło funkcję koszar dla niemieckich żołnierzy. Ze względu na skalę bombardowań, jakie przeprowadzono w Konstancy, budynek kasyna został poważnie uszkodzony, a po zakończeniu walk stał opuszczony i zrujnowany. Po wojnie i przejęciu władzy przez komunistów, dawne kasyno zostało przekształcone w Dom Kultury. Prace remontowe trwały do lat 50. i prowadzone były przez jeńców wojennych i więźniów politycznych.
Budynek pełnił różne funkcje kulturalne i turystyczne aż do upadku komunizmu w 1990 roku. Ostatni większy remont budynek przeszedł w 1988 roku. Po przemianach politycznych, będący niegdyś symbolem miasta budynek został opuszczony i pozostawiony własnemu losowi. Niszczejąca konstrukcja z czasem zaczęła przyciągać fanów urbexu oraz wandali.
Pomimo podejmowanych prób odbudowania kasyna i przywrócenia mu dawnej świetności, przez wiele lat nie udało się rozpocząć prac. Lokalne władze długo szukały nowego właściciela dla zrujnowanego kasyna, z nadzieję, że uratuje on budynek. W tym czasie kasyno było cały czas chronione i pilnowane, dzięki czemu nie było niszczone przez wandali (nie licząc gołębi…). Wydawano nawet pozwolenie na zwiedzanie. Ostatecznie w 2019 roku rozpoczęto renowację obiektu, która trwa cały czas.
Ciekawa reklama Sony nakręcona wewnątrz kasyna:
