Japońskie wojska pancerne podczas II wojny światowej pozostawały w tyle za alianckimi konstrukcjami. Dopiero pod koniec wojny zintensyfikowano prace nad nowymi czołgami oraz niszczycielami czołgów. Jedną z opracowanych wówczas konstrukcji był Type 5 Na-To.
Większość japońskich czołgów podczas II wojny światowej nie była dostosowana do zwalczania czołgów wroga. Zamiast tego były to bardziej pojazdy wsparcia piechoty, które współdziałały z oddziałami przeciwpancernymi uzbrojonymi w holowane działa przeciwpancerne. W trakcie wojny opracowano jednak kilka samobieżnych niszczycieli czołgów, z których jednym z najistotniejszych jest Type 3 Ho-Ni III.
Pojazd ten chociaż uzbrojony był w działo kalibru 75 mm, pod koniec wojny był już dosyć przestarzałą konstrukcją nie mogącą zwalczać najnowszych alianckich czołgów. W tej sytuacji dowództwo japońskiej armii podjęło decyzję o rozpoczęciu prac nad nowym niszczycielem czołgów. Dodatkowo uznano, że pojazd ten będzie konstrukcją dostosowaną do zadań typowo obronnych w przypadku inwazji na Japonię.
Aby przyśpieszyć prace, jako bazę wykorzystano podwozie i część nadwozia transportera opancerzonego Type 4 Chi-So. W przedziale transportowym zainstalowano platformę z armatą Type 5 kalibru 75 mm (tożsamą z działem przeznaczonym dla czołgu Type 4 Chi-To). Stanowisko bojowe było natomiast całkowicie otwarte od góry.
Pojazd otrzymał nazwę Type 5 Na-To. Jego kadłub miał 5,8 m długości, 2,4 m szerokości i 2,75 m wysokości, a masa wynosiła 15 ton. Napęd stanowił silnik diesla o mocy 150 KM, zapewniający prędkość maksymalną 40 km/h. Opancerzenie miało grubość 12 mm. Ze względu na wykorzystanie jako bazy podwozia transportera opancerzonego, zachowano jego układ konstrukcyjny z stanowiskiem kierowcy w środkowej części kadłuba i silnikiem z przodu. Załoga pojazdu liczyła aż 7 osób.
Na początku 1945 roku zbudowano dwa prototypy, które poddano testom. Ich wstępne wyniki był na tyle dobre, że zamówiono 200 pojazdów seryjnych. Pogarszająca się sytuacja gospodarcza Japonii oraz brak surowców sprawiły, że finalnych testów ani produkcji seryjnej nie rozpoczęto. Tym samym Type 5 Na-To nie wzięły udziału w żadnych działaniach bojowych. Nie pozwala to na ocenę pojazdu, chociaż można uznać, że w praktyce sprawdzałby się dobrze jedynie w przypadku dobrego zamaskowania, ponieważ cienki pancerz i otwarty przedział bojowy sprawiały, że był łatwym celem.
