Jednym z symboli Bristolu jest liczący 414 m długości most wiszący nad rzeką Avon – Clifton Suspension Bridge zbudowany w XIX wieku. Most zaprojektowany początkowo przez Isambarda Kingdoma Brunela, został dokończony po jego śmierci przez Williama H. Barlowa i Johna Hawkshawa.
Pomysł zbudowania nowego mostu nad rzeką Avon w Bristolu pojawił się po raz pierwszy w XVIII wieku. W 1753 roku William Vick, kupiec z Bristolu w swoim testamencie zapisał, że zostawia 1000 funtów (współcześnie około 150 tys. funtów) w inwestycjach, które miały zostać wykorzystane na budowę kamiennego mostu między Clifton a Leigh Woods w Bristolu, gdy wartość tych inwestycji wzrośnie do 10 000 funtów.
W 1829 roku wartość spadku wzrosła do 8000 funtów, dzięki czemu władze miasta zaczęły interesować się realizacją pomysłu. Na mocy przepisów jakie równolegle uchwalono, w Bristolu miał powstać most nad rzeką Avon. Ogłoszono wówczas konkurs na projekt przeprawy, w którym wzięło udział kilkunastu konstruktorów, którzy złożyli łącznie aż 22 projekty. Ostatecznie odrzucono aż 17 z nich z powodu wysokich kosztów i negatywnych ocen szans na realizację. Ostatecznego wyboru miał dokonać inżynier Thomas Telford, ale odrzucił on pozostałe 5 projektów, ponieważ… chciał stworzyć własny projekt. Koszty budowy mostu według jego projektu okazały się jednak ponownie za wysokie, w związku z czym przez rok trwały organizacyjne przepychanki między władzami a konstruktorami i inżynierami, którzy starali się zainteresować komisję odpowiedzialną za projekt mostu własnymi pomysłami.
W 1831 roku ogłoszono kolejny konkurs, w którym zgłoszono 13 projektów. Wybrano projekt firmy Eagle Foundry, ale po osobistej interwencji Isambarda Brunela, werdykt zmieniono i wybrano jego projekt mostu wiszącego. Prace nad mostem rozpoczęto oficjalnie 20 czerwca 1831 roku, ale krótko później w Bristolu wybuchły zamieszki, które doprowadziły do przerwania prac. Do 1837 roku zbudowano kamienne wieże, które miały być bazą do zawieszenia konstrukcji mostu. Przez kolejne lata prace nad samym mostem prowadzone był w ograniczonym zakresie i dotyczyły głównie produkcji elementów żelaznych, jednak do 1843 roku wydano wszystkie środki przeznaczone na całe prace nad mostem.
Gdy w 1859 roku Brunel zmarł, dalsze prace nad mostem stanęły pod znakiem zapytania. W tym czasie ukończono kamienne wieże (chociaż nie nadano im zdobień, które planował Brunel), a między nimi rozwieszono linę, na której zawieszono kosz, którym transportowano ludzi i mniejsze ładunki. Jeszcze w tym samym roku przyjaciele Brunela z Institution of Civil Engineers, William Henry Barlow i Sir John Hawkshaw podjęli decyzję, że należy dokończyć budowę mostu aby upamiętnić Brunela.
Ze względu na to, że prace nad mostem przerwano wiele lat wcześniej, a technologia budowy mostów wiszących poszła do przodu, wprowadzili oni liczne poprawki do oryginalnego projektu, których głównym celem było zwiększenie przepustowości mostu oraz jego wytrzymałości. Prace wznowiono w 1862 roku, a zakończono je 8 grudnia 1864 roku.
W momencie ukończenia, most nazwany Clifton Suspension Bridge miał 414 m długości i 9,4 m szerokości. Rozwieszone między wieżami przęsło miało długość 214 m, a prześwit wynosił 75 m. Most podwieszony był na żelaznych (obecnie stalowych) linach, po 3 na każdą stronę i przyczepiony w 162 punktach (po 81 na każdej stronie). Kamienne wieże miały po około 26 m wysokości i chociaż wyglądają podobnie, każda miała inną konstrukcję.
Od początku Clifton Suspension Bridge zarządzany był przez firmę pobierającą opłaty za przejazd, które wykorzystywano do finansowania prac konserwacyjnych. Obecnie, od 2006 roku opłata wynosi 1 funta od pojazdu. Chociaż teoretycznie opłaty mogłyby być pobierane również od pieszych, rowerzystów i motocyklistów, w praktyce nie są pobierane.
Most początkowo nie cieszył się popularnością, ale wraz z rosnącą liczbą samochodów, wzrastał ruch na nim. Obecnie dziennie przejeżdża nim około 8800 aut. Clifton Suspension Bridge stał się symbolem Bristolu, głównie ze względu na swoje położenie. Niestety most ten też często jest świadkiem licznych samobójstw.W 1957 roku należący do RAFu de Havilland Vempire przeleciał pod mostem. Za jego sterami siedział John Greenwood Crossley. Niestety chwilę później maszyna rozbiła się, a pilot zginął.
1 kwietnia 1979 roku z mostu wykonano również jeden z pierwszych w współczesnym wydaniu skoków na bungee. Od tego czasu regularnie na moście organizowane są imprezy dla miłośników tego sportu. W 2002 roku doszło do ciekawego odkrycia. Podczas badania podstawy jednej z wież, okazało się, że stoi ona na nie na litym fundamencie, a na specjalnej konstrukcji z licznymi komorami, połączonymi tunelami.
