W 1907 roku w Niemczech z inicjatywy Kaiserlicher Automobileclub rozpoczęto prace nad budową w okolicach Berlina samochodowego toru wyścigowego i testowego. Liczący 19,5 km tor nazywany AVUS (niem. Automobil-Verkehrs- und Übungsstraße – pol. ulica ruchu automobilowego i ćwiczebna) uruchomiono 24 września 1921 roku. Ze względu na jego połączenie z okolicznymi drogami, była to pierwsza płatna autostrada w Europie.
Prace nad torem rozpoczęły się w 1913 roku, jednakże w związku z wybuchem wojny wstrzymano je. Dopiero po I wojnie światowej prace dokończono dzięki wsparciu biznesmena Hugo Stinnesa. Oficjalnie trasę uruchomiono 24 września 1921 roku.
Tor składał się z dwóch równoległych prostych dróg o łącznej długości 19,5 km połączonych bardzo ostrymi i nachylonymi pod dużym katem zakrętami. W latach 20. organizowano na nim liczne wyścigi serii Grand Prix. Z czasem wyścigi przeniesiono na inne tory, ze względów bezpieczeństwa, a AVUS przeszedł modernizację.
W latach 30. na torze zorganizowano jeszcze kilka wyścigów mniejszej rangi. Ze względu na liczne wypadki, wielu kierowców obawiało się startów na tym torze. W 1940 roku drogę funkcjonującą do tej pory w oderwaniu od niemieckiego systemu autostrad połączono z Reichsautobahn. Wojna przerwała również organizację wyścigów w tym miejscu. Dopiero 1 lipca 1951 zorganizowano pierwszy po wojnie wyścig Formuły 2 i 3.
Po wojnie kilkukrotnie skracano tor wyścigowy na AVUS. Jednym z powodów była budowa Muru Berlińskiego. Ze względu na specyfikę toru, wyścigi na nim organizowane należały do wyjątkowo niebezpiecznych. Ostatecznie w połowie lat 90-tych zrezygnowano z organizacji imprez sportowych na tej trasie.
Obecnie AVUS jest częścią autostrady nr. 115. Po wyścigowej przeszłości trasy pozostała wieża kontrolna, której utrzymaniem zajmują się firmy Mercedes-Benz i Bosch.
