W trakcie II wojny światowej zbudowano około 500 okrętów podwodnych typu VIIC. Były one podstawowymi u-bootami Kriegsmarine, chociaż pod względem konstrukcji nie były to najlepsze z niemieckich projektów. Jednym z nich był U-471. Okręt zatonął w 1944 roku, ale po wojnie przywrócono go do służby w Francuskiej Flocie.
Historia U-471 rozpoczęła się 20 stycznia 1941 roku w Kilonii. Stępkę pod okręt położono 25 października 1941 roku a wodowanie miało miejsce 6 marca 1943 roku. Do służby okręt wszedł 5 maja 1943 roku. Początkowo brał udział w ćwiczeniach w rejonie Morza Północnego w ramach 5 Flotylli U-bootów. 1 maja 1944 roku skierowano go do 29 Flotylli, operującej na Morzu Śródziemnym.
Kariera okrętu nie była owocna. W trakcie 3 patroli bojowych U-471 nie zatopił żadnego statku. W sierpniu 1944 roku okręt trafił do suchego doku w Tulonie, gdzie miał przejść doraźne naprawy. W trakcie prac, 6 sierpnia port został zbombardowany przez amerykańskie bombowce.
Okręt zatonął w doku i przewrócił się na bok. Dopiero 20 maja 1945 roku podniesiono go i naprawiono. Stan okrętu był na tyle dobry, że Francuzi podjęli decyzję o wcieleniu go do służby w 1946 roku. Okręt otrzymał numer S-609 i nazwę Mille.
Eksploatowano go do lat 60-tych. Ostatecznie wycofano go z służby 9 lipca 1963 roku i skierowano do floty rezerwowej w okolicach Tulonu (Flota rezerwowa składała się z wycofanych okrętów, które czekały na złomowanie). Po kilku latach okręt zezłomowano.
Okręty podwodne typu VIIC – małe, oceaniczne okręty podwodne budowane w Niemczech od 1940 roku. Miały 67 m długości i wyporność 762 ton (na powierzchni) i 871 ton (pod wodą). Uzbrojenie składało się z 5 wyrzutni torped kalibru 533 mm z zapasem 14 torped i jednego działa kalibru 88 mm. Napęd stanowiły dwa silniki diesla o mocy 2800 KM i dwa silniki elektryczne o mocy 750 KM. Zapewniały one prędkość podwodną 7,5 węzła i nawodną 17 węzłów. Zasięg przy 12 węzłach wynosił 12 040 km. Załoga liczyła 44 marynarzy.
W zależności od źródeł, zbudowano od 492 do 616 okrętów tego typu (prawdopodobnie zbudowano około 568 jednostek).
