Wraz z rozwojem czołgów podstawowych w latach 60. niektóre armie powróciły do pomysłu budowy wyspecjalizowanych niszczycieli czołgów i dział pancernych. W 1969 roku w Szwecji opracowano pojazd o nazwie Ikv 91 (Infanterikanonvagn 91), który był zarówno niszczycielem czołgów jak i działem pancernym.
Przeglądasz: działo pancerne
W latach 50. w ZSRR rozpoczęto produkcję lekkiego niszczyciela czołgów dla oddziałów powietrznodesantowych – ASU-57. Pojazd był wyjątkowo lekki, praktycznie nie posiadał opancerzenia i mógł być zrzucany na spadochronie na specjalnych paletach. W latach 70. zastąpiono je pojazdami BMD-1.
W latach 70. w RFN przeprowadzono próby niesamowitych pojazdów pancernych – VT-1-1 i VT-1-2, znanych bardziej jako Kampfpanzer 3. Były to bezwieżowe czołgi wyposażone w dwie armaty kalibru 105 lub 120 mm w kadłubie. Powstały dwa prototypy i 5 nieuzbrojonych pojazdów testowych.
