Islandia to jeden z bardziej malowniczych, aczkolwiek mroźnych krajów w Europie. Przez lata wyspa należała do Danii, ale w 1918 roku uzyskała niepodległość, a w 1944 roku stała się republiką. W liczącym około 350 tys. mieszkańców kraju największym miastem jest stolica – Reykjavík, w którym żyje aż 124,5 tys. mieszkańców.
Pierwszymi osadnikami na Islandii byli Wikingowie, a osada, która stała się z czasem stolicą wyspy została założona w 874 roku przez norweskiego wikinga, Ingólfura Arnarsona. W 1226 roku w pobliżu osady powstał klasztor augustiański, ale mimo podejmowanych parez mieszkańców prób rozwinięcia osady, do XVIII wieku żyło w niej zaledwie kilkadziesiąt osób.
18 sierpnia 1786 roku władze Danii, do której należała Islandia, nadały miejscowości Reykjavík prawa miejskie. W tym czasie liczba mieszkańców wynosiła 167 osób. W kolejnych latach wraz z wzrostem znaczenia wyspy, liczba mieszkańców zaczęła szybko rosnąć. W 1901 roku było to już 6321 osób a w 1995 roku 104 258. Głównym źródłem rozwoju miasta był przemysł rybny. Obecnie w mieście żyją 124 tys. osób, ale w całym zespole miejskim Wielkiego Reykjavíku liczba mieszkańców sięga już 217 tys. co stanowi prawie 2/3 wszystkich mieszkańców Islandii.
Jak przystało na stolicę kraju, w mieście znajdują się siedziby rządu i najważniejszych organizacji i służb, oraz drugie największe lotnisko na wyspie (największy jest Port Lotniczy Keflavík), z czterech funkcjonujących obecnie. Port lotniczy Reykjavík został formalnie uruchomiony 3 września 1919 roku, a inauguracyjny lot wykonał dwupłatowy Avro 504, pierwszy samolot na Islandii.
Obecne lotnisko w Reykjavíku powstało w październiku 1940 roku za sprawą brytyjskiej armii, która zajęła wyspę 9 kwietnia 1940 roku po zajęciu Danii przez Niemcy. Przez całą wojnę na lotnisku stacjonowały samoloty RAF, które ostatecznie opuściły lotnisko 6 lipca 1946 roku. W kolejnych latach lotnisko rozbudowywano i powiększano. Dysponuje on 4 pasami startowymi, z których najdłuższy ma 1566 m. W 2018 roku lotnisko obsłużyło około 400 tys. pasażerów, a liczba operacji lotniczych sięgnęła 64 190.
Jako ciekawostkę warto dodać, że do 1968 roku na całej wyspie obowiązywał ruch lewostronny, chociaż w samej Danii już od XVIII wieku obowiązywał ruch prawostronny. Mimo podejmowanych prób zmiany prawa, dopiero 13 maja 1964 roku władze Islandii przegłosowały stosowne przepisy, które weszły w życie 26 maja 1968 roku. Dzień ten nazwano H-dagurinn, a zmiana organizacji ruchu nastąpiła oficjalnie o godzinie 6:00 rano. W ciągu jednego dnia zmieniono 1662 znaki drogowe. Co ciekawe, nie doszło do żadnego poważnego wypadku – doszło jedynie do incydentu, w którym jadący na rowerze chłopiec przewrócił się i złamał nogę.
Najwyższym budynkiem w Reykjavíku jest Hallgrímskirkja, protestancki kościół, którego budowę zatwierdzono w 1937 roku, a prace przeprowadzono w latach 1945-1986. Ma on 73 m wysokości i jest drugim najwyższym budynkiem w mieście. Na szczycie jego wieży znajduje się punkt widokowy. Najwyższy budynek na Islandii – biurowiec Smáratorg 3 ma 20 pięter i 77,6 m wysokości i znajduje się w miejscowości Kópavogur, będącej częścią Wielkiego Reykjavíku. Ukończono go 11 lutego 2008 roku.
Reykjavík chociaż formalnie jest bardzo starym miastem, nie może poszczycić się zbyt wieloma zabytkami. Najstarszy dom w mieście pochodzi z 1762 roku i znajduje się przy ulicy Aðalstræti 10. Z ciekawszych miejsc w mieście należy wymienić jezioro Tjörnin, postmodernistyczny ratusz, Alþingishúsið – neoklasyczny budynek siedziby parlamentu oraz Narodowe Muzeum Islandii, Galerię Narodową i Muzeum Morza Vikin otwarte w 2005 roku.
Wybierając się do Reykjavíku musimy pamiętać, że Islandia nie jest najcieplejszym miejscem na wakacje. Średnia temperatura latem dochodzi maksymalnie do 15 °C, a zimą spada do 4 °C – średnia, roczna temperatura wynosi około 8,6 °C. Rekord temperatury w mieście, wynoszący 25,7 °C został ustanowiony 30 lipca 2008 roku. Od 30 stycznia 1971 roku nie odnotowano natomiast temperatur poniżej -20 °C.
