Zwodowany w 1876 roku pancernik HMS Temeraire był pierwszym brytyjskim okrętem tej klasy z uzbrojeniem częściowo umieszczonym w barbetach, a częściowo na burtach jak w starszych jednostkach. Był to również jeden z ostatnich pancerników Royal Navy, który pływał pod żaglami.

Stępkę pod HMS Temeraire położono 18 sierpnia 1873 roku w stoczni Chatham. Wodowanie miało miejsce 9 maja 1876 roku, a do służby okręt wszedł 31 sierpnia 1877 roku. Pancernik był od początku jednostką eksperymentalną, zaprojektowaną w celu przetestowania koncepcji umieszczenia uzbrojenia w barbetach, a nie tylko na burtach. Okręt miał 87 m długości i wyporność 8677 ton. Napęd stanowiły dwa silniki parowe o mocy 7697 ihp, zapewniające prędkość maksymalną 14,65 węzła. Dodatkowo okręt posiadał żagle.

Jedno z dział na HMS Temeraire
Jedno z dział na HMS Temeraire

Uzbrojenie składało się z 4 dział kalibru 280 mm w barbetach na pokładzie po jednym na dziobie i rufie, oraz po jednym na każdej burcie. Działa umieszczono w specjalnych barbetach otoczonych pancerzem o grubości 200 mm. Dodatkowo wyposażono je w mechanizm opuszczania i podnoszenia, dzięki czemu podczas ładowania obsługa była w pełni ukryta za barbetą. Ponadto uzbrojenie pancernika składało się z 4 dział kalibru 254 mm na burtach w centralnej baterii. Dodatkowo okręt posiadał 4 ładowane od tyłu działa 20-funtowe oraz dwie torpedy wytykowe. W toku eksploatacji uzbrojenie modyfikowano i dodawano nowe, głównie w postaci lżejszych działek do obrony przed torpedowcami.

Pancerz HMS Temeraire miał grubość 140-280 mm w pasie burtowym, 200 mm na barbetach, 200 mm na baterii centralnej, 130-200 mm na grodziach oraz 25-38 mm na pokładzie. Załoga liczyła 580 oficerów i marynarzy.

HMS Temeraire
HMS Temeraire

Praktycznie większość swojej służby okręt spędził na Morzu Śródziemnym, często jako okręt flagowy. W 1878 roku okręt oddelegowano w rejon Dardaneli, gdzie jego załoga miała obserwować przebieg wojny rosyjsko-tureckiej. W 1881 roku pancernik brał udział w inwazji na Cypr, a w 1882 roku w walkach z Egiptem w rejonie Aleksandrii. W 1884 roku starzejący się na tle nowych pancerników okręt wysłano do rezerwy, jednak jeszcze w tym samym roku przywrócono go do służby.

W 1887 roku ponownie wycofano go do rezerwy. Po przywróceniu do służby HMS Temeraire brał udział w licznych rejsach szkoleniowych i manewrach, podczas których doszło do incydentu z HMS Orion. Oba okręty zderzyły się podczas rejsu, ale szybka reakcja załogi pancernika sprawiła, że uszkodzenia były niewielkie i okręt nie zatonął.

W 1889 roku HMS Temeraire był jednym z ostatnich brytyjskich pancerników w służbie, który posiadał i wykorzystywał żagle. W 1891 roku pancernik trafił do rezerwy, będąc już całkowicie przestarzałą jednostką. Pojawiały się plany jego modernizacji, ale koszty prac były zbyt wysokie. W 1904 roku okręt zmienił nazwę na Indus II a w 1915 roku na Akbar. W tym czasie nie był już wykorzystywany jako jednostka bojowa. Ostatecznie pancernik został zezłomowany dopiero w maju 1921 roku w Holandii.

HMS Temeraire
HMS Temeraire

HMS Temeraire nie miał ekscytującej służby, ani nie był jednostką wyróżniającą się nowoczesnością (chociaż dla Royal Navy był okrętem eksperymentalnym). W czasie gdy wszedł do służby praktycznie każdy nowy okręt pancerny wyróżniał się jakimiś nowinkami, przez co wiele okrętów było przestarzałych już krótko po wejściu do służby. Mimo to pancernik przetrwał w niezmienionej konfiguracji aż do końcówki XIX wieku.

Jako ciekawostkę warto dodać, że HMS Temeraire otrzymał nazwę nawiązującą do zdobytego przez Brytyjczyków w 1759 roku francuskiego okrętu liniowego Téméraire. Następnie nazwę HMS Temeraire otrzymał zbudowany w 1798 roku 98-działowy okręt liniowy typu Neptune. Jednostka zasłynęła głównie z powodu uwiecznienia jej ostatniego rejsy na obrazie „The Fighting Temeraire” autorstwa J. M. W. Turner z 1839 roku. Obraz przedstawia okręt liniowy podczas holowania przez parowy holownik do stoczni złomowej.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.