Most Vasco da Gamy w Lizbonie to nie tylko jedna z najważniejszych przepraw przez rzekę Tag w stolicy Portugalii, ale również jeden z bardziej rozpoznawalnych motywów fotograficznych w mieście. Most o całkowitej długości 12 345 m zbudowano w 1998 roku.
Podstawowym mostem łączącym Lizbonę, stolicę Portugalii z lewym brzegiem rzeki Tag od 1966 roku był most wiszący Ponte 25 de Abrii (Most 25 Kwietnia). Ponad dwukilometrowy most nie był jednak w stanie obsługiwać coraz większego ruchu samochodowego, w związku z czym władze miasta zdecydowały się na budowę nowego mostu. Nie było to proste zadanie, ponieważ ujście rzeki Tag wykorzystywane jest jako szlak żeglugowy.
Aby nie wprowadzać utrudnień dla statków, nową przeprawę postanowiono zbudować bardziej w głębi lądu, tak aby połączyć miejscowości Sacavem, leżące obok Lizbony, z miejscowością Montijo na drugim brzegu rzeki Tag. Aby połączyć oba brzegi rzeki w tym miejscu, most musiał być wyjątkowo długi.
Prace projektowe nad mostem rozpoczęto w 1991 roku. Po wyłonieniu głównego wykonawcy w postaci konsorcjum składającego się z czterech firm, odpowiedzialnych za poszczególne części mostu. Ostateczny projekt mostu, którego realizację rozpoczęto w 1995 roku zakładał budowę skomplikowanej przeprawy składającej się z przęsła głównego o łącznej długości 829 m, wiaduktu centralnego o długości 6531 m, składającego się z 80 sekcji, wiaduktu południowego o długości 3825 m, wiaduktu północnego o długości 488 m, wiaduktu Expo o długości 672 m, oraz wjazdów o długości 945 m (wjazd północny) i 3895 m (wjazd południowy). Tym samym długość samego mostu wyniosła 12 345 m.
Most Vasco da Gamy podzielony jest na sześć pasów ruchu, które w przypadku dużego nasilenia ruchu można rozszerzyć do ośmiu pasów. Prędkość na moście ograniczona jest do 120 km/h oraz 100 km/h na jednym z fragmentów. W przypadku złych warunków pogodowych, prędkość ograniczana jest do 90 km/h. Oficjalnie oddano go do użytku 29 marca 1998 roku.
Konstrukcja została zaprojektowana tak, aby wytrzymać wiatry wiejące z siłą 250 km/h, oraz trzęsienia ziemi o magnitudzie 8,5-9. Żywotność konstrukcji szacuje się na 120 lat eksploatacji. Koszty budowy mostu wyniosły według dostępnych wyliczeń 1,1 mld dolarów. Środki pochodziły zarówno z budżetu państwowego jak i pożyczek i kredytów udzielonych przez portugalskie banki. W związku z tym, konsorcjum odpowiedzialne za budowę mostu otrzymało możliwość pobierania opłat za przejazd (w wysokości od 2,7 euro do 11,7 euro) przez 40 lat, tak aby zwróciły się koszty budowy.
