W trakcie każdego konfliktu zbrojnego kolej jest jednym z najważniejszych środków transportu, ponieważ pozwala na przewożenie dużych ilości sprzętu i ludzi na znaczne odległości. Z tego samego powodu jest to również istotny cel dla wycofujących się wojsk, które starają się spowolnić marsz przeciwnika. W trakcie II wojny światowej Niemcy stworzyli ciekawe urządzenie, służące do niszczenia torów kolejowych – Schwellenpflug.
Schwellenpflug (po polsku można to przetłumaczyć jako „pług podkładowy”), nazywany również Schienenwolf , był specjalnym pługiem, składającym się z haka zamontowanego na wagonie kolejowym, który opuszczano na tory tak, aby zrywał drewniane podkłady kolejowe. Zniszczenia dokonywane w ten sposób sprawiały, że tory były kompletnie nieprzejezdne. Dodatkowo nakład środków i czasu potrzebny do zniszczenia torów był bardzo mały.
Haki jak i wagony do których je montowano wytwarzano od 1942 roku w zakładach Kruppa. Zwykle do ciągnięcia Schwellenpflug wykorzystywano dwie lokomotywy, dzięki czemu możliwa była jazda z prędkością około 7-10 km/h. Proces opuszczania haka na tory trwał około 6-8 minut, a cały zestaw obsługiwało 10 żołnierzy.
Był to bardzo wydajny sposób na niszczenie torów kolejowych. Pług miał jednak wadę – jeśli tory położono na betonowych lub stalowych podkładach, był praktycznie bezużyteczny. W takich sytuacjach jedynym wyjściem było rozkręcanie torów lub po prostu ich wysadzanie. Schwellenpflug stosowano głównie na froncie wschodnim do niszczenia radzieckich linii kolejowych, w których stosowano tylko drewniane podkłady.