W 1892 roku we Francji zbudowano na zamówienie władz Meksyku korwetę Zaragoza. Okręt był jedną z ważniejszych jednostek meksykańskiej floty, ale w toku swojej kariery najczęściej wykorzystywany był jako jednostka szkolna bądź reprezentacyjna podczas licznych wizyt zagranicznych.
Na początku lat 90. XIX wieku władze Meksyku złożyły zamówienia na nowe okręty wojennej, które miały wzmocnić meksykańską flotę. Jedną z zamówionych jednostek była korweta Zaragoza, zamówiona we francuskiej stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée w Hawrze, we Francji.
Jednostkę zwodowano w 1891 roku, a meksykańską banderę podniosła na początku 1892 roku, docierając do Meksyku 13 lutego 1892 roku. Okręt klasyfikowano jako korwetę z stalowym kadłubem, silnikiem parowym i ożaglowaniem barkowym. Zaragoza miała 65 m długości i wyporność 1226 ton. Prędkość maksymalna wynosiła 13 węzłów. Uzbrojenie składało się z 6 dział Schneider-Canet kalibru 100 mm oraz dwóch działek rewolwerowych Hotchkiss kalibru 37 mm. Załoga liczyła 139 oficerów i marynarzy.
Formalnie korweta była okrętem wojennym, ale przez większość swojej kariery wykorzystywana była jako okręt szkolny bądź reprezentacyjny. W październiku 1892 roku jednostka wróciła do Europy, aby wziąć udział w 400-setnej rocznicy odkrycia Ameryki. Po powrocie do Meksyku okręt udał się do Nowego Orlanu, a potem ponownie do Francji.
5 kwietnia 1894 roku Zaragoza wyruszyła w rejs dookoła świata jako pierwszy meksykański okręt wojenny, który tego dokonał. Rejs w kierunku zachodnim, przez San Francisco, Hawaje, Japonię, Hong Kong, Singapur, Indie, Egipt, Morze Śródziemne i Francję (gdzie jednostkę poddano remontowi) zakończył się 3 lipca 1897 roku.
W okresie od 1898 roku do 1905 roku Zaragoza uczestniczyła w tłumieniu rebelii majów na Jukatanie. Okręt wykorzystywany był wówczas głównie jako jednostka transportowa. Podczas rewolucji meksykańskiej korweta wykorzystywana była przez flotę rządową. Gdy w 1914 roku miał miejsce amerykański desant w pobliży Veracruz, załoga Zaragozy nie podjęła żadnych działań bojowych. W kolejnych miesiącach okręt brał udział w tłumieniu dalszych rebelii, do których dochodziło w Meksyku.
W 1919 roku okręt eskortował urugwajski krążownik Uruguay, płynący do Meksyku z ciałem poety i ambasadora Meksyku w Urugwaju, Amado Nervo. W latach 1923-1924 Zaragoza brała natomiast udział w nieudanym powstaniu Adolfo de la Huerta przeciwko rządowi Álvaro Obregón. Ostatecznie, wysłużony okręt został wycofany ze służby 6 marca 1926 roku i po usunięciu całego wyposażenia zatopiony na morzu.
Zaragoza nie była ani wyjątkową jednostką, ani nie zapisała się w historii w żaden istotny sposób. Był to jeden z wielu okrętów pancernych przełomu XIX i XX wieku, który pełnił rutynową, wręcz nudną służbę, przerywaną w tym konkretnym przypadku licznymi rebeliami i powstaniami, które wybuchały w Meksyku w tym czasie.
