W XIX wieku w Nowym Jorku eksperymentowano z wieloma rozwiązaniami transportowymi, często bardzo nietypowymi. Jednym z takich rozwiązań była budowa kolei jednoszynowych. Powstało kilka krótkich tras takich kolei w różnych dzielnicach Nowego Jorku. Jedną z nich była Boynton Bicycle Railroad funkcjonująca na Brooklynie w 1890 roku.
Koncepcję stworzenia Boynton Bicycle Railroad przygotował Eben Moody Boynton w latach 80. XIX wieku. Wpadł on na pomysł wykorzystanie nieużywanych torów kolejowych należących niegdyś do Sea Beach and Brighton Railroad. Pomysł był rewolucyjny w swojej prostocie. Lokomotywy prowadzące pociągi i wagony miały być na tyle wąskie, aby dwa pociągi mogły poruszać się równolegle w przeciwnych kierunkach po standardowych torach kolejowych, wykorzystując po jednej szynie.
W tym czasie większość kolei jednoszynowych działających w Nowym Jorku jak i na świecie była ciągniona przez konie. Rzadko kiedy wykorzystywano pojazdy mechaniczne. Boynton zlecił zaprojektowanie specjalnej 9-tonowej lokomotywy parowej, która posłużyła do testów jego rozwiązania. Wyposażono ją w duże pojedyncze koło napędowe z przodu i mniejsze koła z tyłu, oraz specjalne podtrzymujące rolki na dachu. Pociąg poruszał się po jednej szynie umieszczonej na ziemi, a nad pociągiem umieszczono drugą, drewnianą szynę stabilizującą.
W docelowej konfiguracji wykorzystano 16-tonową lokomotywę, którą ciągnęła dwupoziomowe wagony podzielone na dziewięć czteroosobowych przedziałów, mieszczących łącznie 72 pasażerów (na obu poziomach razem). W typowej konfiguracji pociąg ciągnął 3 takie wagony i mógł osiągać prędkość nawet 160 km/h z pełnym obciążeniem (nie wiadomo czy osiągnąłby taką prędkość w praktyce). Trasa liczyła jednak tylko 3.2 km długości i biegła między Gravesand a Coney Island. Wybudowano specjalne perony, dzięki którym możliwy był dostęp do obu poziomów wagonu w jednym momencie.
Boynton Bicycle Railroad wykorzystywano na pewno przez kilka tygodni latem 1890 roku, oraz prawdopodobnie w 1891 roku. W tym czasie dziennie wykonywano około 50 przejazdów w jedną stronę. Szybko jednak z pomysłu zrezygnowano z powodu kosztów eksploatacji i braku opłacalności takiego środka transportu. Podobny los spotkał inne koleje jednoszynowe funkcjonujące w pozostałych dzielnicach Nowego Jorku – większość z nich zamknięto najpóźniej na początku XX wieku.
Chociaż Boynton Bicycle Railroad nie zyskała popularności i szybko odeszła w niepamięć – pozostały po niej wzmianki w mediach oraz kilka zdjęć, podobne rozwiązania zaczęto wykorzystywać w innych częściach świata, często z powodzeniem. Sam Boynton stworzył natomiast koncepcję kolei jednoszynowej, ale o napędzie elektrycznym, którą poddano próbom. Warto dodać, że podobno dla Boynton Bicycle Railroad zbudowano 4 różne lokomotywy w tym jedną towarową, ale nie ma pełnego potwierdzenia tych danych.
