W 1908 roku Włoska Marynarka Wojenna złożyła zamówienie na nowe nadbrzeżna działa kalibru 305 mm, zaprojektowane przez brytyjską firmę Armstrong Whitworth, współpracującą z włoskimi zakładami Manifattura dell’Arsenale di Pozzuoli. Wyprodukowano zaledwie 44 działa tego typu, w tym kilka na specjalnym, kołowym podwoziu.

Analizując przebieg wojny rosyjsko-japońskiej, włoskie dowództwo marynarki wojennej uznało, że dotychczas wykorzystywane w artylerii nadbrzeżnej działa kalibru 280 mm mają za małą siłę ognia, aby skutecznie zwalczać nowsze okręty wojenne. Potrzebne były nowe działa większego kalibru. W toku przeprowadzonych analiz uznano, że optymalne będzie wykorzystanie armat kalibru 305 mm.

obice 305/17
obice 305/17

Zapytania ofertowe zostały wysłany do kilku firm, w tym Armstrong Whitworth, Krupp, Schneider oraz Saint Chamond. Ostatecznie wybór padł na pierwszą z firm, która we współpracy z włoską firmą Manifattura dell’Arsenale di Pozzuoli opracowała haubicę obice 305/17. Prace projektowe trwały do 1914 roku. Ostatecznie, w latach 1914-1919 wyprodukowano zaledwie 44 działa tego typu (niektóre źródła sugerują, że produkcja była większa, ale nowe działa zastępowały egzemplarze utracone w walkach).

Większość z nich wykorzystywano na stanowiska stacjonarnych na wybrzeżu zgodnie z pierwotnym zamówieniem. Najciekawsze były jednak wyprodukowane na zamówienie wojsk lądowych obice 305/17 De Stefano. Cechowały się one specjalnym, kołowym podwoziem ułatwiającym ich przemieszczanie. Co istotne, podczas prowadzenia ognia koła nie były blokowane, przez co po strzale działo cofało się i trzeba było je ponownie ustawiać na stanowisku ogniowym.

obice 305/17 De Stefano
obice 305/17 De Stefano

Wszystkie armaty obice 305/17, które przetrwały I wojnę światową pozostawiono w służbie aż do II wojny światowej. Wykorzystywano je w 1940 roku w trakcie walk we Francji, oraz w początkowym etapie walk w Afryce Północnej, mimo, iż konstrukcja była wówczas całkowicie przestarzała. Egzemplarze będące uzbrojeniem stanowisk nadbrzeżnych pozostawiono w służbie przez cały okres II wojny światowej, a te, które nie uległy zniszczeniu w trakcie walk, pozostały w uzbrojeniu do 1959 roku, po czym wszystkie zezłomowano.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.
SmartAge.pl
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.