W centrum Mediolanu znajduje się nietypowy, prawie 100-metrowy modernistyczny wieżowiec Torre Velasca, zbudowany pod koniec lat 50. Dla jednych architektoniczna perełka, dla innych brzydki betonowy grzyb w centrum miasta. Od początku swojego istnienia budynek budził zróżnicowane emocje.
Historia budynku sięga 1949 roku. kiedy po raz pierwszy pojawił się pomysł zbudowania wieżowca o konstrukcji stalowej w centrum Mediolanu, zniszczonym w trakcie jednego z nalotów podczas II wojny światowej. Niestety realizacja projektu nie była wówczas możliwa, ponieważ w wyniszczonych wojną Włoszech brakowało odpowiedniej ilości stali, aby zbudować taki budynek.
Do pomysłu powrócono dopiero po 1952 roku, rozpoczynając prace nad projektem budynku, który ukończono w 1955 roku. Pracami kierowali architekci Gianluigi Banfi, Lodovico Belgiojoso, Enrico Peressutti i Ernesto Nathan Rogers ze studia BBPR, a wspierał ich Arturo Danusso. Zaprojektowali oni nietypowy 26-piętrowy wieżowiec, w którym 6 ostatnich pięter wystawało ponad obrys niższych pięter. W pierwotnej konfiguracji budynek miał 75 m wysokości, a wraz z antenami na dachu aż 106 m wysokości. Wyposażono go w 8 wind. Po licznych remontach wysokość całkowita budynku zmniejszyła się do 98 m. Wieżowiec otrzymał nazwę Torre Velasca.
Ze względu na nietypowy układ konstrukcji budynek przypominał swoim wyglądem wieże lombardzkich zamków, w których często najwyższe części zbudowane były z drewna i podparte były drewnianymi lub kamiennymi podporami. Tym samym budynek swoim kształtem przypomina… grzyba.
Formalnie budowę wieżowca rozpoczęto pod koniec 1955 roku (inne źródła podają 1956 rok), a całość prac zakończono w 1957 roku. Właściwe prace konstrukcyjne zajęły jednak tylko 292 dni. Oficjalne otwarcie wieżowca, który otrzymał nazwę Torre Velasca miało miejsce w 1958 roku. W pierwotnej konfiguracji wieżowiec miał 800 lokali. Na piętrach od 2 do 10 miały znajdować się biura, a na piętrach 11 do 17 miały znajdować się mieszkania. Dodatkowo na 18 piętrze zaplanowano pomieszczenia techniczne i magazynowe, a na pozostałych piętrach zlokalizowano luksusowe, większe apartamenty. Na ostatnim piętrze zlokalizowano 6 dwupoziomowych apartamentów.
Od samego początku budynek wzbudzał skrajne emocje wśród mieszkańców. Niektórzy uważali go za arcydzieło budowlane, będące świetnym przykładem włoskiego modernizmu, inni natomiast uważali, że szpeci on okolicę i jest zbyt dominujący. Mimo skrajnych opinii Torre Velasca na stałe wpisał się w krajobraz miasta, a w 2011 roku został wpisany do rejestru budynków historycznych. Przeprowadzono również jego gruntowny remont. W trakcie prac zmniejszono liczbę lokali, ale dzięki ich większej powierzchni możliwe było wprowadzenie dodatkowych punktów usługowych, takich jak restauracje, sklepy, siłownie itp.
Źródło zdjęć: Depositphotos.com
Subskrybuj nasz newsletter!
Co tydzień, w naszym newsletterze, czeka na Ciebie podsumowanie najciekawszych artykułów, które opublikowaliśmy na SmartAge.pl. Czasem dorzucimy też coś ekstra, ale spokojnie, nie będziemy zasypywać Twojej skrzynki zbyt wieloma wiadomościami.
