Schienenzeppelin – połączenie pociągu z samolotem

W 1929 roku niemiecki konstruktor Franz Kruckenberg rozpoczął prace nad nietypowym pociągiem o napędzie spalinowym – Schienenzeppelin. Pojazd do poruszania się wykorzystywał olbrzymi silnik lotniczy napędzający śmigło zamontowane z tyłu. Mimo nowatorskiej konstrukcji i możliwości rozwijania olbrzymich jak na tamte lata prędkości, Schienenzeppelin nie wszedł do eksploatacji.

Prace nad Schienenzeppelin (Szynowy Zeppelin) ruszyły w 1929 roku w zakładach Hannover-Leinhausen, a montaż jedynego zbudowanego egzemplarza pociągu rozpoczął się na początku 1930 roku. Prace ukończono jesienią i natychmiast zaczęto próby.

Schienenzeppelin miał 25,85 m długości i 2,8 m wysokości, tylko dwie osie i ważył 20 ton. Napęd początkowo stanowiły dwa sześciocylindrowe silniki BMW IV, zamienione później na jeden dwunastocylindrowy silnik BMW VI o mocy 600 KM i pojemności 46 litrów. Moc przenoszona była na zamontowane z tyłu śmigło, ustawione pod kątem 7°, zapewniając dodatkową siłę dociskającą pojazd do torów podczas szybkiej jazdy. Cały pojazd wykonano z lekkich materiałów, głównie aluminium i nadano mu aerodynamiczny kształt. Ubogo wykończone wnętrze mieściło 40 pasażerów.

Już pierwsze próby wykazały, że Schienenzeppelin jest zdolny do osiągania bardzo wysokich prędkości. Barierę 200 km/h pojazd przebił 10 maja 1931 roku, a 21 czerwca ustanowił rekord prędkości na torach dla pociągu o napędzie spalinowym, wynoszący 230.2 km/h. Pobito go dopiero w 1954 roku.

Mimo osiągania zawrotnych prędkości, Schienenzeppelin nie zyskał popularności głównie za sprawą licznych problemów technicznych i uwag związanych z bezpieczeństwem. Olbrzymie śmigło zamontowane z tyłu nie było niczym osłonięte, dodatkowo podczas jazdy pod górę, nie dawało wystarczającego ciągu, aby pociąg mógł pokonać wzniesienie. Kolejną istotną wadą był brak możliwości podczepienia dodatkowych wagonów i tym samym mała pojemność. Obawiano się również, że podczas jazdy starymi torami, nieprzystosowanymi do tak dużych prędkości, pociąg mógłby się wykoleić.

W 1933 roku niemiecka kolej zainteresowała się nowszymi pociągami typu DRG Class SVT 877, które chociaż znacznie wolniejsze od Schienenzeppelin (osiągały prędkość 160 km/h) były bardziej praktyczne i ekonomiczne. W związku z tym Szynowy Zeppelin poszedł w odstawkę a w 1939 roku został zezłomowany w celu odzyskania cennych materiałów z jakich powstał. Tak zakończyła się historia tego niecodziennego pojazdu.