Niemiecki konstruktor lotniczy, Alexander Lippisch zapisał się w historii dzięki swoim badaniom nad aerodynamiką. To dzięki jego pracom dopracowano konstrukcję samolotów z skrzydłami w układzie delta. Jego badania pomogły również w zaprojektowaniu niemieckiego myśliwca rakietowego Messerschmitt Me 163 Komet. Konstruktor opracował również niecodzienny pojazd latający, nazywany Aerodyne.
Alexander Lippisch urodził się 2 listopada 1894 roku. Już jako dziecko interesował się lotnictwem. W trakcie I wojny światowej konstruktor służył w niemieckiej armii jako fotograf lotniczy. W latach 20-tych rozpoczął pracę w zakładach Zeppelina, gdzie zainteresował się konstrukcją samolotów bezogonowych.
Messerschmitt Me 163 Komet
W latach 30. Alexander Lippisch prowadził badania nad samolotami wyposażonymi w skrzydła w układzie delta oraz badał zjawisko efektu przypowierzchniowego. Jego prace miały jednak charakter czysto naukowy i dopiero po wybuchu wojny, wojsko zainteresowało się jego projektami. Prace Lippischa pomogły w opracowaniu niemieckiego myśliwca o napędzie rakietowym Messerschmitt Me 163 Komet.
Wraz z zakończeniem II wojny światowej konstruktor trafił do USA, gdzie ze względu na swoje doświadczenie i umiejętności, został włączony do zespołu naukowców pracujących nad nowymi konstrukcjami lotniczymi, wykorzystującymi napęd odrzutowy. To dzięki niemu firma Convair zaprojektowała serię udanych myśliwców w układzie delta.
Collins Aerodyne
W latach 50. konstruktor rozpoczął pracę w firmie Collins Radio Company, gdzie pozwolono mu na kontynuowanie przedwojennych badań nad efektem przypowierzchniowym (stosowanym w ekranoplanach). W trakcie badań, Lippisch zainteresował się pomysłem budowy samolotów pionowego startu i lądowania.
W drugiej połowie lat 50. zaprojektował kilka niecodziennych modeli pojazdów latających, nie posiadających skrzydeł. Wszystkie były dosłownie latającymi silnikami. W 1959 roku otrzymał patent na swój pojazd, nazwany Aerodyne, dzięki czemu mógł rozpocząć prace nad latającym prototypem.
Dornier Aerodyne
Efektem prac było powstanie olbrzymiej, dziwacznej maszyny wyposażonej w dwa śmigła umieszczone w kadłubie i posiadającej jedynie statecznik. Sterowanie kierunkiem lotu miało odbywać się poprzez zmiany ciągu silnika. Chociaż docelowo pojazd miał być załogowy, prototyp nie posiadał typowego kokpitu, a sterowanie miało odbywać się za pomocą radia. Niestety do dnia dzisiejszego nie przetrwały żadne dokładniejsze informacje o tej maszynie.
Niestety w 1964 roku Alexander Lippisch porzucił projekt, ponieważ zdiagnozowano u niego raka. Aerodyne prawdopodobnie nigdy nie wzbił się w powietrze, ale na pewno był testowany w tunelach aerodynamicznych NASA. Dopiero w 1966 roku konstruktor mógł wrócić do prac, ale tym razem przeniósł się do RFN, gdzie wspólnie z firmą Dornier zaprojektował kolejną Aerodynę.
Dornier Aerodyne
Dornier Aerodyne miał 5,5 m długości i wyposażony był w silnik MTU 6022 A-3 o mocy 370 KM. Maszyna warzyła około 435 kg. Oblot jedynego zbudowanego prototypu miał miejsce 18 września 1972 roku, ale już 30 listopada projekt zamknięto z braku zainteresowania niemieckiego lotnictwa. Alexander Lippisch zmarł 11 lutego 1976 roku, kilka lat po zakończeniu prac nad Aerodyną.
