W połowie lat 60. we Włoszech zaprezentowano bardzo udany samochód osoby Fiat 124. Na jego licencji, w ZSRR zbudowano serię samochodów Żiguli, znanych jako Łada 2101, 2102, 2103, 2104, 2105, 2106 i 2107. Był to jedne z najdłużej produkowanych samochodów w historii.
Włoskie korzenie – Fiat 124
Fiat 124 pojawił się w 1966 roku. Samochód ten był nieco zubożoną wersją Fiata 125 (który stał się podstawą do stworzeni8a w Polsce Fiata 125p, tzw. Dużego Fiata). 124 odziedziczył po swoim bardziej luksusowym odpowiedniku płytę podłogową i ogólny kształt karoserii. Różnił się jednak nieco gorszym wykonaniem, słabszymi silnikami i tym samym niższą ceną.
Fiat 124 Special
Model ten produkowano we Włoszech od 1966 roku do 1974 roku. Istniało kilka wersji, różniących się silnikami oraz wyposażeniem. Do najważniejszych należały odmiany 1200, 1400, 1400 Special T, 1600 Special T, Abarth Rally i 2000.
Produkcję licencyjną Fiata 124 podjęto również w Hiszpanii (w latach 1968-1976), gdzie samochód nosił nazwę SEAT 124 i SEAT 124 Coupe, Indiach (w latach 1985-2001), Bułgarii (w latach 1967-1971), Turcji (w latach 1971-1994) oraz Korei (w latach 1970-1975).
Fiat 124
W wersji podstawowej Fiat 124 miał silnik R4 o pojemności 1,2 litra i mocy 60 KM pozwalający na osiągnięcie prędkości maksymalnej około 140 km/h. Najmocniejsza odmiana Fiata 124 – Abarth 1800 miała silnik o pojemności 1,8 litra i mocy aż 130 KM.
Samochody te cieszyły się dobrą opinią wśród kierowców, a dzięki przystępnej cenie były jednymi z popularniejszych. Wraz z rozpoczęciem produkcji seryjnej, samochodem zainteresowali się Rosjanie. W sierpniu 1966 roku zakupili oni licencję na zmodyfikowaną Fiata 124.
SEAT 124 – hiszpańska licencyjna wersja Fiata 124 (fot. Santuario Torreciudad)
Żiguli – WAZ/Łada 2101/2102
Rosjanie poprosili Włochów o zmodyfikowanie samochodu na potrzeby trudnych warunków panujących w ZSRR. Rosyjska wersja Fiata 124 otrzymała więc ogrzewanie, a podwozie zostało dodatkowo wzmocnione. Również silnik różnił się konstrukcją od wersji stosowanej w oryginale, chociaż zachował jego parametry.
WAZ/Łada 2101 Żiguli (fot. Forrexp/Wikimedia Commons)
Nowy samochód otrzymał nazwę WAZ 2101, aczkolwiek w ZSRR zaczęto go nazywać Żiguli (albo Żyguli), a później Łada 2101. Z zewnątrz samochód nieznacznie różnił się od Fiata 124, głównie kształtem zderzaka i klamkami. Produkcję seryjną rozpoczęto w w Wołżańskiej Fabryce Samochodów w Togliatti 19 kwietnia 1970 roku.
Początkowo samochód występował w jednej wersji z silnikiem o pojemności 1,2 litra i mocy 60 KM. Dysponował przyśpieszeniem od 0 do 100 km/h w 20 sekund i prędkością maksymalną 140 km/h a jadąc z prędkością około 80 km/h spalał 8,0 l/100 km. W toku produkcji powstało kilka wersji nadwozia – 2102, czyli wersja kombi i 2103, czyli wersja luksusowa oraz wersje specjalne z mocniejszymi silnikami albo nieznacznie różniące się konstrukcją. Podstawowa wersja kosztowała około 5500 rubli.
WAZ/Łada 2101 Żiguli
Spora część Żiguli trafiła na eksport (zakończony w przypadku tego modelu w 1984 roku). Ostatecznie z taśm montażowych w latach 1970-1988 zjechało 2 710 930 WAZ-ów 2101 a w latach 1974-1981 2 317 272 WAZ-y 21011 z mocniejszymi 1,3-litrowym silnikiem. Wersję kombi (WAZ 2102) produkowano w latach 1971-1985, a łącznie powstało 666 989 samochodów.
WAZ/Łada 2102
