Czołgi i samobieżne działa pancerne Wojska Polskiego 1919–2016 – recenzja

Napisano już setki książek o niemieckiej, radzieckiej czy też amerykańskiej broni pancernej. Niewiele natomiast powstało publikacji o polskich wojskach pancernych, czołgach, samobieżnych działach pancernych i innych tego typu pojazdach. Dzięki potężnej, ponad 500-stronicowej książce Tomasza Szczerbickiego pt. Czołgi i samobieżne działa pancerne Wojska Polskiego 1919–2016, wydanej przez wydawnictwo Vesper wreszcie powstała kompleksowa publikacja na ten temat.

Jest to już trzecia książka Tomasza Szczerbickiego, poświęcona polskim pojazdom wojskowym. Pierwsze dwie – Pojazdy Ludowego Wojska Polskiego oraz Pojazdy Wojska Polskiego 1914-1939 skupiały się na konkretnych okresach i różnych typach pojazdów – od bojowych po transportowe i pomocnicze. Najnowsze dzieło autora jest przeglądem całej historii polskich wojsk pancernych od ich powstania w 1919 roku, aż do czasów obecnych.

Na ponad 500 stronach olbrzymiej książki znajdziemy setki zdjęć (wiele nigdy nie publikowanych, lub mało znanych) ilustrujących całą historię polskich czołgów. Książka podzielona jest na 5 rozdziałów, z których cztery w sposób chronologiczny opisują rozwój wojsk pancernych w okresach od 1919-1939, 1940-1947 (na zachodzie), 1943-1989 oraz 1990-2017. Ostatni, piąty rozdział poświęcony jest produkcji broni pancernej w Polsce.

Chociaż dominującą częścią książki są materiały fotograficzne, każdy rozdział zawiera wiele ciekawych informacji opartych zarówno na źródłach historycznych jak i relacjach oraz wspomnieniach żołnierzy i osób związanych z tematyką broni pancernej. Ze względu na swoją formę, książka historyczna zawiera zarówno opisy techniczne poszczególnych pojazdów, historię ich powstania i eksploatacji w Wojsku Polskim, jak i historię rozwoju wykorzystania wojsk pancernych.

Co istotne, autor nie skupia się tylko na czołgach i działach pancernych, ale opisuje również często zapomniane i pomijane przez innych autorów pojazdy pomocnicze, takie jak trenażery, pojazdy inżynieryjne czy też prototypy i pojazdy koncepcyjne. Znaczną część książki poświęcono również pojazdom muzealnym, odrestaurowanym lub odnalezionym po wojnie w rzekach i jeziorach. Znajdziemy tu również opisy najważniejszych muzeów i stowarzyszeń związanych z wojskami pancernymi w Polsce.

Największą zaletą książki jest olbrzymia wręcz liczba zdjęć. Niestety aby zmieścić tak wiele fotografii, autor musiał poświęcić miejsce na prozę, która chociaż ciekawa, mogłaby być bardziej szczegółowa i rozbudowana. Z drugiej strony trzeba pamiętać, że jest to publikacja przeglądowa, poświęcona trwającej prawie 100 lat historii wojsk pancernych w Polsce.

Można śmiało powiedzieć, że jest to pozycja obowiązkowa dla wszystkich osób interesujących się wojskami pancernymi w Polsce, oraz historią Wojska Polskiego. W połączeniu z wcześniejszymi pracami Tomasza Szczerbickiego powstaje świetna kolekcja bardzo ciekawych i fajnie wydanych książek.

Więcej informacji o książce znajdziecie na stronie wydawcy – Czołgi i samobieżne działa pancerne Wojska Polskiego 1919–2016.