Oblatany w 1956 roku bombowiec strategiczny Convair B-58 Hustler był pierwszym amerykańskim bombowcem zdolnym do lotu z prędkością Mach 2. Ze względu na wysokie koszty eksploatacji, liczne wypadki i pojawienie się nowych, lepszych środków bojowych, bombowce te wycofano z eksploatacji po zaledwie 10 latach służby.

Geneza

W lutym 1949 roku amerykańskie siły powietrzne przygotowały wytyczne dla nowego bombowca strategicznego o napędzie odrzutowym, zdolnego do pokonania bariery dźwięku. Maszyna miała być bazą do stworzenia zarówno bombowca jak i samolotu rozpoznawczego. Do prac przystąpili wszyscy amerykańscy czołowi producenci samolotów, ale do finalnego etapu dopuszczono jedynie zakłady Boeinga i Convair.

Convair B-58 Hustler
Convair B-58 Hustler

Convair przygotował projekt niecodziennego jak na tamte lata bombowca w układzie delta. W pracach nad maszyną wykorzystano doświadczenie zdobyte z analizy przejętych podczas II wojny światowej niemieckich dokumentów. Cechą charakterystyczną  zaprojektowanego bombowca był sposób przenoszenia uzbrojenia, które umieszczono w dużym pojemniku pod kadłubem. W jego wnętrzu znajdowały się dodatkowe zbiorniki paliwa oraz ładunek nuklearny. Po zużyciu paliwa, zbiornik wraz z ładunkiem nuklearnym miał być zrzucany nad celem, a odciążony samolot miał wracać do bazy.

Prace nad maszyną rozpoczęto w 1951 roku, a w 1953 roku USAF podpisały kontrakt z zakładami Convair na budowę prototypu. Prace nad maszyną trwały kolejne trzy lata, w trakcie których znacząco przeprojektowano całą maszynę, dostosowując do wytycznych sił powietrznych jak i eliminując wiele potencjalnych problemów – zakłady Convair chociaż dysponowały sporym doświadczeniem w zakresie budowy maszyn o napędzie odrzutowym w układzie delta, nie miały doświadczenia w pracach nad maszyną, która miała osiągnąć prędkość Mach 2.

Convair B-58 Hustler
Convair B-58 Hustler

Początkowo, w 1955 roku, jeszcze przed oblotem prototypu zamówiono 13 maszyn przedseryjnych (w tym dwa prototypy). Zarówno USAF jak i zakłady Convair nie były jednak pewne, czy docelowa maszyna będzie dysponowała zakładanymi osiągami. Prototyp oznaczony jako XB-58A (nieoficjalnie nazywany Hustler – dopiero później nazwa ta została nadana oficjalnie) ukończono pod koniec 1956 toku, a oblot miał miejsce 11 listopada 1956 roku. Podczas prób, już 30 grudnia maszyna przekroczyła prędkość dźwięku.

Problematyczny bombowiec

W toku prób uznano, że samolot spełnia oczekiwania sił powietrznych i może wejść do produkcji seryjnej. Początkowo planowano budowę 260 maszyn, ale ostatecznie zbudowano 114 maszyn oraz dwa prototypy (maszyny serii przedprodukcyjnej otrzymały oznaczenie B-58A, a maszyny seryjne B-58B). Ograniczenie produkcji spowodowane było wysokimi kosztami – jeden B-58 kosztował 12,44 mln dolarów (współcześnie około 101 mln dolarów (sic!)), a sam program pochłonął 3 mld dolarów (współcześnie około 19 mld dolarów).

Convair B-58 Hustler
Convair B-58 Hustler

B-58 Hustler miał 29,5 m długości i 18,25 m rozpiętości skrzydeł. Masa własna samolotu wynosiła 25 ton, natomiast maksymalna masa startowa ponad 74 tony. Napęd stanowiły cztery silniki turboodrzutowe General Electric J79-GE-5A, zapewniające prędkość maksymalną 2600 km/h i przelotową 985 km/h oraz zasięg do 7590 km (pod warunkiem uzupełnienia paliwa w locie). Uzbrojenie obronne maszyny składało się z ogonowego wielolufowego działka M61 kalibru 20 mm, natomiast uzbrojenie ofensywne składało się z jednej bomby wodorowej Mk 39 lun B53 znajdującej się w centralnym, podkadłubowym pojemniku, a w toku eksploatacji dodano możliwość przenoszenia czterech mniejszych bomb wodorowychB43 lub B61 na węzłach podskrzydłowych. Załoga bombowca składała się z trzech osób – pilota, drugiego pilota i nawigatora, siedzących jeden za drugim w przedniej części kadłuba.

Ze względu na potrzebę dostosowania B-58 do lotów z bardzo wysoką prędkością, kadłub wykonano z lekkich materiałów odpornych na bardzo wysokie temperatury (generowane podczas lotów z prędkością naddźwiękową).

Convair B-58 Hustler
Convair B-58 Hustler

Pierwsze seryjne bombowce weszły do eksploatacji w grudniu 1960 roku, a pierwsze dyżury rozpoczęto w sierpniu 1961 roku. Od początku eksploatacja bombowców była bardzo kłopotliwa. Wysokie koszty utrzymania maszyn, zwłaszcza koszty paliwa były znacznie wyższe niż w przypadku innych wykorzystywanych ówcześnie amerykańskich bombowców strategicznych. Dodatkowo B-58 był trudny w pilotażu, przez co często dochodziło do wypadków i katastrof.

W toku eksploatacji utracono aż 25 maszyn. W połowie lat 60. w uzbrojeniu radzieckich sił powietrznych zaczęły pojawiać się nowe myśliwce Su-15M, które mogły przechwycić B-58 podczas lotu nawet z maksymalną prędkością. W związku z tym dowództwo USAF podjęło decyzję o zmianie roli Hustlerów. Maszyny miały przenosić cztery mniejsze bomby wodorowe, które miały być wykorzystywane do niszczenia stanowisk przeciwlotniczych i lotnisk, umożliwiając tym samym przeprowadzenie ataków nuklearnych wolniejszym B-52.

Convair B-58 Hustler
Convair B-58 Hustler

Dodatkowo część maszyn otrzymała nowe zasobniki rozpoznawcze zamiast ładunków nuklearnych (zgodnie z pierwotnym założeniem projektu). Nie uchroniło to jednak B-58 przed wycofaniem z eksploatacji. Na przełomie 1969 i 1970 roku wszystkie maszyny wycofano ze służby i zakonserwowano w bazie Davis-Monthan, a do 1977 roku większość z nich zezłomowano. Do naszych czasów przetrwało tylko osiem samolotów tego typu.

Podsumowanie

B-58 Hustler był w swoim czasie bardzo nowoczesnym bombowcem, dysponującym znakomitymi osiągami i sporymi możliwościami bojowymi. Niestety innowacyjna konstrukcja pociągnęła za sobą olbrzymie koszty projektu jak i eksploatacji maszyn, znacznie wyższe niż w przypadku bardziej tradycyjnych bombowców.

Dodatkowo liczne wypadki, w wyniku których zginęło kilkanaście załóg (dwie maszyny utracono podczas pokazów na Paryskim Salonie Lotniczym na lotnisku Le Bourget – 3 czerwca 1961 roku i 15 czerwca 1965 roku) sprawiły, że bombowce te nie cieszyły się popularnością wśród załóg. Połączenie tych czynników sprawiło, że B-58 zostały wycofane z eksploatacji po zaledwie 10 latach służby i znalazły się w gronie zapomnianych konstrukcji lotniczych stworzonych podczas zimnej wojny.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.
SmartAge.pl
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.