Znajdujący się w Bawarii w Niemczech zamek Neuschwanstein uznawany jest za najpiękniejszy zamek na świecie. Zbudowany pod koniec XIX wieku nigdy nie miał pełnić funkcji obronnych i nigdy nie miał być udostępniany turystom. Obecnie jest to jedna z największych atrakcji turystycznych w Niemczech.
Zamek Ludwika II
Zamek znajduje się na terenie gminy Schwangau niedaleko Füssen w południowej Bawarii. Niedaleko znajduje się inny znany zamek – Hohenschwangau. Pierwsze budowle obronne na górze, na której obecnie stoi zamek Neuschwanstein powstały w średniowieczu, ale z upływem lat niepotrzebne zamki zaczęły popadać w ruinę. W XIX wieku pozostały po nich jedynie fragmenty murów i największych budynków. W 1864 roku na tron Bawarii wstąpił Ludwik II Wittelsbach, który postanowił zbudować w miejscu ruin nowy zamek, który miał być jego rezydencją.
Pracę rozpoczęto w 1868 roku od rozebrania ruin poprzednich budowli, które nie nadawały się do wykorzystania przy budowie nowego zamku. Budowę nowych murów rozpoczęto w lutym 1869 roku a kamień węgielny wkopano 5 września 1869 roku. Wstępny projekt zamku stworzył Christian Jank, a początkowymi pracami kierował Eduard Riedel.
Ludwik II od samego początku bardzo intensywnie brał udział w pracach projektowych i wielokrotnie wpływał na kształt projektów. Efektem tych wpływów były ciągłe zmiany koncepcji i planów oraz często mała użyteczność pomieszczeń zamkowych, które zamiast pełnić konkretną funkcję miały charakter czysto dekoracyjny.
W 1873 roku ukończono prace nad budynkiem wejściowym do zamku, a rok później stanowisko głównego kierownika budowy przejął Georg von Dollmann. Początkowo zakładano, że budowa zamku pochłonie około 3,2 mln marek – wszystkie środki na budowę pochodziły z majątku władcy. W 1884 roku ukończono część głównych zabudowań zamku, dzięki czemu Ludwik II mógł zamieszkać w zamku i nadzorować prace bezpośrednio.
Kolejne zmiany projektów i przedłużające się prace sprawiły, że do 1886 roku koszt budowy wyniósł już 6,18 mln marek a Ludwik II zapożyczył się na ponad 7 mln marek. Problemy finansowe władcy sprawiły, że na początku czerwca 1886 roku władze Bawarii zmusiły Ludwika II do abdykacji. Kilka dni później, 13 czerwca Ludwik II zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach (możliwymi przyczynami śmierci są zarówno wypadek, samobójstwo jak i zabójstwo).
Po śmierci władcy zamek został przejęty przez władze Bawarii, które praktycznie natychmiast podjęły decyzję o udostępnieniu go turystom, aby spłacić zaciągnięte przez władcę długi (warto dodać, że Ludwik II nigdy nie planował udostępnienia zamku turystom). Co istotne, w 1886 roku prace nad zamkiem były dalekie od końca. Wiele pomieszczeń było niewykończonych, oraz brakowało części budynków pomocniczych. Władze Bawarii postanowiły dokończyć większość prac według nowych projektów, aby nadać zamkowi Neuschwanstein jak najbardziej finalną formę.
Do 1899 roku udało się spłacić wszystkie zobowiązania i dokończyć większość prac budowlanych do tego stopnia, że zamek można było uznać za ukończony (chociaż nie miał on formy przewidzianej w planach). Zamek bez szwanku przetrwał obie wojny światowe. Podczas II wojny światowej w jego wnętrzach ukrywano zrabowane z podbitych przez Niemców terenów dzieła sztuki. Wszystkie katalogowano i magazynowano. Pod koniec wojny SS zamierzało wysadzić zamek, aby uniemożliwić przejęcie zgromadzonych w nim dóbr. Odpowiedzialny za to zadanie oficer nie wykonał jednak rozkazu.
Olbrzymia atrakcja turystyczna
Po wojnie zamek szybko wrócił do swojej turystycznej roli, przyciągając miliony turystów. W 2007 roku wpisano go na listę „Nowych siedmiu cudów świata” – umieszczono go jednak na 8 pozycji, czyli na liście dodatkowej. Obecnie zamek jest cały czas dostępny dla turystów, którzy mogą go zwiedzać na organizowanych regularnie wycieczkach grupowych. Rocznie odwiedza go około 1,3 mln turystów, co czyni go jedną z największych atrakcji turystycznych w Niemczech.
Malowniczo usytuowany zamek prezentuje się bardzo okazale. Jego skomplikowana bryła i duża wysokość wież sprawiają, że jest widoczny z całej okolicy. Warto również dodać, że chociaż w trakcie prac wielokrotnie zmieniano plany zamku, od początku zakładano, że jego bryła będzie skomplikowana i podobna do średniowiecznych zamków rycerskich (które w toku eksploatacji rozbudowywano, nadając im skomplikowaną formę.
