Jedyny w swoim rodzaju Kreider-Reisner XC-31

Zaprojektowany na początku lat 30. Kreider-Reisner XC-31 był jednym z ostatnich zbudowanych (z zamiarem wprowadzenia do regularnej eksploatacji) w USA samolotów o konstrukcji krytej płótnem. Maszyna miała rywalizować w niektórych dziedzinach z Douglasem DC-2, jednak okazała się nieprzydatna.

Początek lat 30. przyniósł wiele zmian w lotnictwie na całym świecie. Kluczowym wydarzeniem była jednak katastrofa Fokkera F-10 linii TWA, który rozbił się 31 marca 1931 roku. Wydarzenie to znacząco przyśpieszyło wdrażanie do eksploatacji maszyn o metalowej konstrukcji i stopniowe odchodzenie zarówno od drewnianych konstrukcji i pokrycia z płótna.

W okresie przejściowym wiele firm projektowało jednak maszyny łączące nowe rozwiązania konstrukcyjne z sprawdzonymi, starymi rozwiązaniami. W szczelności popularne było budowanie maszyn o metalowej konstrukcji kadłuba i skrzydeł, ale dalej krytych płótnem. Jedną z takich maszyn był opracowany w 1934 roku Kreider-Reisner XC-31.

Samolot powstał w zakładach Kreider-Reisner należących do Fairchild Aircraft Company. Firma projektowała samoloty pod własną nazwą, ale była całkowicie kontrolowana przez Fairchilda. Inżynierowie firmy zaprojektowali samolot XC-31 jako alternatywę dla budowanych równolegle Douglasów DC-2, wychodząc z założenia, że na rynku znajdzie się miejsce dla prostszego i nieco bardziej tradycyjnego samolotu transportowego.

Kreider-Reisner XC-31 został oblatany 22 września 1934 roku a następnie wysłany na próby do USAAC. Wojsko nie zainteresowało się jednak maszyną uznając, że jest ona mało perspektywiczna. W związku z tym samolot przekazano do NACA, które wykorzystywało ją w Langley Research Center do testów oblodzenia. Dalszy los maszyny nie jest jednak znany. Prawdopodobnie została z czasem rozebrana.

Kreider-Reisner XC-31 miał 16,9 m długości i 22,9 m rozpiętości skrzydeł. Maksymalna masa maszyny wynosiła 5783 kg. Napęd stanowił silnik Wright R-1820-25 o mocy 750 KM zapewniający prędkość maksymalną 248 km/h i przelotową 230 km/h oraz zasięg 1247 km. Wnętrze maszyny mieściło do 15 pasażerów lub do 1600 kg ładunku. Załogę stanowił jeden pilot.

Samolot był górnopłatem i wyróżniał się metalową konstrukcją pokrytą płótnem. Kokpit był w pełni zamknięty, a samolot posiadał chowane podwozie. Ciekawostką było ustawienie drzwi do ładowni równolegle do podłoża, a nie do kadłuba co miało ułatwiać załadunek. Był to jeden z ostatnich zaprojektowanych z myślą o produkcji seryjnej amerykańskich samolotów pokrytych płótnem. XC-31 był również jednym z największych jednosilnikowych samolotów tego typu. Jako ciekawostkę warto dodać, że w 1935 roku zakłady Kreider-Reisner zostały całkowicie wchłonięte w struktury Fairchild Aircraft Corporation a XC-31 był ostatnim projektem jaki zrealizowano.